"ΕΝΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ..."

Αυτό το καλοκαίρι, το διαφορετικό μας καλοκαίρι.Μας παραξένεψε, μας θύμωσε, μας έκανε να νοσταλγήσουμε αλλοτινά καλοκαίρια τότε που οι ορίζοντές τους γέμιζαν την καρδιά με ξεγνοιασιά.
Μια αδιόρατη μελαγχολία, μια ορατή στενοχώρια, κι η απελπισία να σιμώνει. Κανένα σχέδιο για διακοπές, τα χέρια αποθαρρυμένα και μετέωρα για κάθε διαφυγή από τη ζωή της καθημερινότητας.
Ένα καλοκαίρι που φαινόταν να χαλιέται δικαιολογημένα αδικαιολόγητα μες στην απροθυμία μας να το συναντήσουμε.
Όμως ένας περίπατος στην Ακρόπολη με φεγγαράδα; Όταν οι ασημένιες αχτίδες φωτίζουν τις μετόπες των ναών και οι θεοί χαμογελούν με γλυκύτητα και περιμένουν σαν από μηχανής να διώξουν κάθε ανθρώπινο πάθος κάθε τι που βαραίνει την καρδιά. Κι η Αθήνα σαν καράβι να αρμενίζει στο πέλαγος της τρικυμισμένης πάντως αξιοθαύμαστης ιστορίας της.

Κι εκείνη η βόλτα στη θάλασσα; Πριν την ανατολή, όταν το κύμα ψιθυρίζει φιλιά στην ακρογιαλιά, όταν απλώνεται μια μαγική σιωπή μπροστά στο θαύμα της νέας μέρας. Κι η πρώτη βουτιά στη θάλασσα ακολουθώντας το χρυσό μονοπάτι που χαράζει ο ήλιος. Να γεμίζει με θετική ενέργεια κάθε κομμάτι του κορμιού και του μυαλού, κάθε κύτταρό μας.
Να νιώθουμε σαν το μονάκριβο παιδί στην αγκαλιά της μάνας του που είναι ολοδική του δεν τη μοιράζεται με κανέναν. Ενώ τ'αγουροξυπνημένα γλαράκια να πετούν πανωθέ μας κάνοντας κύκλους στον καταγάλανο ουρανό.

Και το βράδυ; Στην αμμουδιά γύρω από μια φωτιά, με την παρέα που προτιμάμε και κιθαρίτσα και τραγούδια παλιά των φοιτητικών χρόνων και φιλιά και αγκαλιές και γέλια. Oι πλειάδες να παρασύρουν στο χορό τις εποχές μας και τα πεφταστέρια κρυφογελώντας να κάνουν νεύμα στις ανεκπλήρωτες ευχές μας.
Και πόσο ωραία μοσχομυρίζουν τα κρινάκια της άμμου με την αέναη προσπάθεια για επιβίωση, για ζωή. Οι ρίζες τους βαθιές ρουφούν το λιγοστό νερό, ζουν και χαρίζουν γενναιόδωρα την ομορφιά και το άρωμά τους.

Διαφορετικό τούτο το καλοκαίρι αλλά ήταν το καλοκαίρι μας.

 Οι στιγμές του- κοχύλια στο κρυστάλλινο κουτί της καρδιάς μας. Ανεπανάληπτο δώρο. Mας άγγιξε μας έδωσε ένα φιλί και... Πέταξε κι αυτό όπως όλα τα καλοκαίρια μας.

Τα καλοκαίρια μας που πετούν...
και οι χειμώνες μας που περπατούν...

Γράφει η Αρσινόη Βήτα

Ακολουθεί το πανέμορφο τραγούδι με τίτλο "Όλα τα πήρε το καλοκαίρι"

Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης ( Τα Ρω του Έρωτα )

Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου
Πρώτη εκτέλεση: Ελευθερία Αρβανιτάκη

Πηγές: www.Thessalinikiartandculture.gr ,www. youtube.com , www.google.gr