Ένα τρεχαντηράκι---Μιλτιάδης Πασχαλίδης

Ας αφεθούμε στη μαγεία της θάλασσας και της μουσικής από την Ανατολική Θράκη.
-Παραδοσιακό-από τον Μιλτιάδη Πασχαλίδη και τους Νεάρχου Παράπλους

"ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ ..." ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΟΡΧΕ ΜΠΟΥΚΑΪ

Artist: Guido Mauas (detail)

Αν βρίσκεσαι σ’ αυτή τη φάση και συνειδητοποιείς πόσο δύσκολο σου είναι τελικά να αντέξεις την ιδέα ότι γερνάς, έχω να σου προτείνω έξι τρόπους αρνητικούς για να κάνεις αυτή την εμπειρία θετική:

1. Μην προσπαθείς να είσαι κάτι που δεν είσαι (κυρίως κάτι που δεν είσαι πια).
2. Μην βάζεις φραγμούς στη ζωή σου. Ας την να κυλάει ελεύθερα.
3. Μην διατηρείς προκαταλήψεις που τώρα πια δεν είναι ανάγκη να τις υποστηρίζεις.
4. Μην κρίνεις τις ανάγκες σου ως σύμπτωμα αδυναμίας.
5. Μην πνίγεις τα συναισθήματα θλίψης που μπορεί να σου δημιουργηθούν.
6. Μην διστάζεις να έχεις επαφή με κόσμο, να κάνεις παρέα με φίλους, να εκφράζεις αυτό που αισθάνεσαι και να ζητάς βοήθεια.
"Το δράμα των γηρατειών δεν είναι ότι είσαι γέρος, αλλά ότι ήσουν κάποτε νέος, και το θυμάσαι"
Όσκαρ Ουάιλντ
Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εμένα...
Αν κάποιος οφείλει να είναι δίπλα μου συνεχώς αυτός είμαι εγώ.
Πρέπει να έχω το θάρρος να είμαι ο πρωταγωνιστής στη ζωή μου, γιατί αν αποχωρήσει ο πρωταγωνιστής δεν γίνεται ταινία.

Χόρχε Μπουκάι

Πηγή: papadopsixologos.blogspot.gr

Το διάβασα στο Thessaloniki Arts and Culture http://www.thessalonikiartsandculture.gr

«Ὁ πεῦκος καὶ ἡ ροδιὰ»

Έργο του Γαλιώτου Ανδρέα από Eshop -Greco Art

Του Γιάννη Βλαχογιάννη

Ὁ πεῦκος φουντωτὸς ἐκαμάρωνε στὴν πόρτα ἀπέξω τοῦ περιβολιοῦ.
Μιὰ μέρα εἶδε μὲς ἀπὸ τὸν φράκτη νὰ προβαίνῃ μιὰ κοντὴ ροδιά. Ποιός τὴν ἔφερε κεῖ πέρα, κανεὶς δὲν ξέρει μήτε κι ὁ πεῦκος, ποὺ ἐφύλαγε τὴν πόρτα.
Καθὼς τὴν εἶδε ὁ πεῦκος τὴν ροδιὰ κοντὴ ἔτσι μὲ τὰ πτωχὰ τὰ φυλλαράκια της, τὴν ἐπεριφρόνησε· δὲν ἐκαταδέχθηκε νὰ τὴν προσέξῃ.

Επύκνωνε αὐτὸς τὰ ἀμέτρητα τὰ φύλλα του, γιατὶ ἦταν ἄνοιξι.Ἀνυπόμονος ἐβιαζόταν νὰ φουντωθῆ πιὸ πολὺ ἀκόμη καὶ νὰ καμαρώσῃ. Τὴν κοντούλα τὴν ροδιὰ δὲν τὴν ἔβλεπε καθόλου.Μιὰν αὐγὴ ὅμως ἡ ροδιὰ εὑρέθηκε ἀνθισμένη στὰ κόκκινα, στὰ φλόγινα ντυμένη. Ἡ φορεσιά της ἐθάμπωσε τὸν πεῦκο.
Στὴν ἀρχὴ αὐτὸς ἐπαραξενεύθηκε πολύ, ἄφησε τὴν ὑπερηφάνεια κι ἔσκυψε καὶ ἐπρόσεχε, ὅλο ἐπρόσεχε τῆς ροδιᾶς τὴν τόσο φουντωμένη ἀνθοβολιά. Καὶ δὲν ἔνοιωσε, πὼς ἔτσι ἐπροσκυνοῦσε τὴν ταπεινούλα τὴν ροδιά.
Τῆς ροδιᾶς ὅμως ὅλη ἡ προσοχή της καὶ ἡ λατρεία της ἦταν στὰ ἄνθη, τὰ παιδιά της.

– Τὶ καμάρι! ἔλεγε ὁ πεῦκος. Οὔτε γυρίζει νὰ μὲ ἰδῇ.

Καὶ ἐφυσομανοῦσε, ἐστιόταν καὶ ἐλυγιόταν, γιὰ νὰ τὴν κάμη νὰ προσέξη. Τέλος παρηγορήθηκε μὲ τὴν ἐλπίδα πὼς θὰ ρέψη γρήγορα στὸ χῶμα τῆς ροδιᾶς ἡ ὑπερηφάνεια.

Καὶ ἡ ὥρα αὐτὴ φαίνεται πὼς ἐρχόταν στ’ ἀλήθεια. Τ’ ἄνθη τῆς ροδιᾶς ἕνα – ἕνα ἔσβηναν καὶ ἐχάνονταν.Τοῦ πεύκου ἡ χαρὰ ἦταν τώρα πολυθόρυβη.

– Τὴν ἔπαθες καλά! εἶπε ὁ πεῦκος. Τὸ ἐπερίμενα.

Ὅμως τί ἔγινε πάλι μιὰν αὐγή; ᾽Εξύπνησε ὁ πεῦκος μας καὶ τί νὰ ἰδῇ; Στὸν τόπο τῶν πεσμένων λουλουδιῶν εἶχαν προβάλει ρόδια μικρά, μεγάλα, φλόγινα, κόκκινα καὶ στρογγυλὰ καὶ παχουλὰ σὰν τοῦ μικροῦ παιδιοῦ τὰ μάγουλα.

Τότε πιὰ ἐπῆγε ὁ πεῦκος νὰ χλωμιάση ἀπὸ τὸ κακό του. Ἔβλεπε τὰ δικά του τὰ παιδιά, τὰ κουκουνάρια, καὶ δὲν ἤξερε ποῦ νὰ τὰ κρύψη ἀπὸ τὴν ντροπή του. Μὰ ἔκανε ὑπερηφάνεια τὴν ντροπὴ καὶ ἐσώπαινε. Καὶ ἐπερίμενε νὰ ἰδῇ τί ἄλλο θ’ ἀπογίνῃ μὲ τὴν φαντασμένη τὴν ροδιά.Τέλος ἔφθασε ἡ ἡμέρα, ποὺ ἔπρεπε καὶ ὁ πεῦκος νὰ χαρῇ λιγάκι. Καὶ νὰ παρασταθῇ στῆς ροδιᾶς τὴν συμφορά.

Κορίτσια ἐμπῆκαν καὶ ἔκοψαν ὅλα τῆς ροδιᾶς τὰ ρόδια. Καὶ τὴν ἐξεγύμνωσαν καὶ τὴν ἄφησαν πεντάρφανη. Καὶ ἦταν ἀληθινὰ γιὰ κλάμμα ἡ ὄψι τῆς ροδιᾶς.Ὁ πεῦκος ἐσείσθηκε καὶ ἀναταράχθηκε ἀπὸ τὴν χαρά του.

– Ὄμορφη εἶσαι τώρα! εἶπε στὴν ροδιά.
Παρηγορήσου, αὐτὴ ἦταν ἡ μοῖρά σου καὶ δὲν τὴν ἐγλύτωσες! Τί ἐνόμισες;

– Ὑψηλότατέ μου ἄρχοντα! εἶπε ἡ ροδιά.
Θαρρεῖς πὼς ἔχω λύπη γιὰ τὸν θησαυρό, ποὺ μοῦ ἐτρύγησαν;
Αὐτὴ ἦταν ἴσια ἴσια ἡ χαρά μου!

Τῆς ζωῆς μου ὁ μόνος λόγος εἶναι νὰ μοιράζω τὰ καλά μου σ’ ὅσους τὰ χρειάζονται καὶ ὕστερα ἄλλα πιὸ ὄμορφα νὰ τοὺς ἑτοιμάζω.

Γιάννης Βλαχογιάννης

ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΟΝ ΣΤ’ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ
ΕΥΑΓΓ. Π. ΦΩΤΙΑΔΟΥ – ΗΛΙΑ Π. ΜΗΝΙΑΤΗ Γ. ΜΕΓΑ – Δ. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΟΥ Θ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ
1955
από Το σπιτάκι της Μέλιας

Η Οδύσσεια σε 3D Animation (Ελληνικοί Υπότιτλοι)

H Οδύσσεια είναι το δεύτερο μεγάλο ηρωικό έπος της αρχαίας ελληνικής γραμματείας μετά την Ιλιάδα, που γράφτηκε από τον Όμηρο.

Η Οδύσσεια που αποτελείται από 12.110 στίχους, έναντι των 15.693 στίχων της Ιλιάδας, πραγματεύεται γενικά τον μεταπολεμικό νόστο αναδεικνύοντας τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι παλινοστούντες και ειδικότερα τον περιπετειώδη επαναπατρισμό του ήρωα του Τρωικού Πολέμου και βασιλιά της Ιθάκης Οδυσσέα καθώς και το φόνο των μνηστήρων, οι οποίοι έχοντας εγκατασταθεί στο παλάτι του διεκδικούσαν μέσω της γυναίκας του Πηνελόπης τη βασιλεία.

Έτσι στην Οδύσσεια ο ηρωισμός δεν είναι εκείνος των πεδίων των μαχών αλλά ο καρτερικός αγώνας επιβίωσης και της επιτυχίας των μετά τον πόλεμο ειρηνικών σκοπών όπως της ανάπτυξης του εμπορίου, της ναυτιλίας και των νέων αποικισμών. Αξιοσημείωτο είναι ότι αν και τα εξιστορούμενα γεγονότα του έπους καλύπτουν βάθος χρόνου μια δεκαετία ο ποιητής του έργου τα έχει εντάξει σε μόλις 41 ημέρες.

Δείτε το 3D Animation της Step Animations:

ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ:ΑΚΟΥΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ;

Ακούμε πραγματικά και με ενσυναίσθηση τα παιδιά μας ή μπλοκάρουμε τα συναισθήματα τους; Πολλές φορές νομίζουμε ότι ακούμε τα παιδιά μας όταν μας μιλάνε, αλλά είτε άλλες σκέψεις έχουν κατακλύσει το μυαλό μας και ουσιαστικά η προσοχή μας είναι στραμμένη αλλού, είτε εστιάζουμε στο α΄επίπεδο επικοινωνίας (τις λέξεις), χάνοντας την ουσία, το ποια ανάγκη προσπαθεί το παιδί να μας επικοινωνήσει.

Αν νομίζετε ότι ακούτε το παιδί σας, τότε προσέξτε: έχετε βλεμματική επαφή μαζί του την ώρα που μιλάει; Η βλεμματική επαφή, μπορεί να φαίνεται κάτι απλό αλλά είναι πολύ σημαντικό για την ανθρώπινη επικοινωνία γενικά. Μία από τις κυριότερες αιτίες για τις οποίες μπορεί να μην ακούμε τα παιδιά είναι όταν δικοί μας φόβοι ή ανασφάλειες παρεμβάλλονται στην επικοινωνία μας μαζί τους. Κάποιες φορές φοβόμαστε να αντιμετωπίσουμε τα έντονα συναισθήματα των παιδιών μας, οπότε με τις απαντήσεις μας τα μπλοκάρουμε.

Για παράδειγμα όταν το παιδί μας κλαίει κι εμείς δεν ξέρουμε πώς να το διαχειριστούμε, μπορεί να πούμε: “Έλα, μην κλαις! Δεν έγινε τίποτε!Δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου!” ή ” Δεν συμβαίνει τίποτε για το οποίο πρέπει να αναστατωθούμε!Όλα καλά!” Οι παραπάνω αποκρίσεις μας, έχουν ως αποτέλεσμα να λογοκρίνουν και να ακυρώνουν το συναίσθημα του παιδιού, κάνοντας το να νιώθει ματαίωση και απογοήτευση!

Ποιες άλλες δικές μας αντιδράσεις σε καταστάσεις δυσάρεστες για τα παιδιά δεν τα βοηθάνε, αλλά αντίθετα μπλοκάρουν τα συναισθήματα τους; Όταν
α) προσπαθούμε να εκλογικεύσουμε το συναίσθημα τους: “Μην κλαις. Δεν βλέπεις ότι το άλλο παιδί δεν ήθελε να σε χτυπήσει;”
β) χρησιμοποιούμε την τεχνική της απόσπασης προσοχής: “Μην κλαις. Θες να σου πω κάτι αστείο που έγινε σήμερα;”
γ) ακυρώνουμε το παιδί: ” Έπρεπε να το είχες καταλάβει. Ξεπέρασε το. Μην απογοητεύεσαι”,
δ) κρίνουμε το παιδί: “Μην είσαι χαζός.”,
ε) του βάζουμε μια ταμπέλα: “Τώρα γίνεσαι υπερευαίσθητος”.

Μπορεί να μας φαίνεται ότι δεν επιδρά κάπως στην ψυχολογία του παιδιού, καθώς με μια πρώτη ματιά δεν έχουν άμεσο στόχο να βλάψουν το παιδί. Ουσιαστικά όμως δεν βοηθούν το παιδί να νιώσει ότι το ακούν και το κατανοούν τα πρόσωπα αναφοράς του, οι γονείς του δηλαδή! Αυτό που ουσιαστικά συμβαίνει, είναι το παιδί να νιώθει ότι τα άσχημα συναισθήματα δεν είναι αποδεκτά! Όταν προσπαθούμε να κάνουμε ένα αναστατωμένο παιδί να χαμογελάσει προσπερνώντας και μη δίνοντας ουσιαστικά σημασία σε ό,τι το αναστάτωσε, το κάνουμε να νιώθει περισσότερο θυμό και δυσφορία.

Τα πράγματα μπορεί να γίνουν καλύτερα αρκεί να συνειδητοποιήσουμε τις παγίδες στις οποίες πέφτουμε και να τις αποφεύγουμε! Πριν βιαστούμε να δώσουμε μια συμβουλή στα παιδιά μας στο πώς να αντιμετωπίσουν την κατάσταση που τα δυσκολεύει, ας τα ρωτήσουμε πρώτα τι θα ήθελαν από εμάς! Το πιο σημαντικό από εμάς είναι να νιώθουν ότι ακούμε πραγματικά αυτό που τα απασχολεί. Γιατί μόνο αν νοιαζόμαστε και ακούμε πραγματικά θα νιώσουμε τις ανάγκες τους και το μήνυμα που προσπαθούν να μας μεταφέρουν πίσω από τις λέξεις που χρησιμοποιούν.

Κρητικού Μαρίνα
Ψυχολόγος Υγείας/ Συστημική-Οικογενειακή Σύμβουλος
marina.kritikou@yahoo.com


Πηγή: kritikou-healthpsy από naturalchild

Το διάβασα στο Αντικλείδι , http://antikleidi.com

"ΗΠΕΙΡΟΣ ΑΣΙΑ"

Ακολουθεί εργασία μαθητριών της Α΄Γυμνασίου για την Ήπειρο Ασία στο πλαίσιο του μαθήματος Γεωγραφία-Γεωλογία.


Για να δείτε την εργασία, πατήστε επάνω στην εικόνα.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΓΩΓΗΣ ΥΓΕΙΑΣ "ΣΤΗΡΙΖΟΜΑΙ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΟΥ" 2015-2016

Λίγα λόγια για το Πρόγραμμα Αγωγής Υγείας "ΣΤΗΡΙΖΟΜΑΙ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΟΥ",που υλοποιήσαμε κατά το σχολικό έτος 2015-2016.

Ακολουθεί το κεντρικό σενάριο της παρουσίασης του Προγράμματος 

"ΣΤΗΡΙΖΟΜΑΙ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΟΥ" για το σχολικό έτος 2015-2016.

Ακολουθεί βίντεο που ντύνει το σενάριο της παρουσίασης του Προγράμματος 

"ΣΤΗΡΙΖΟΜΑΙ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΟΥ"

Ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στους μαθητές και μαθήτριες της Ομάδας του "ΣΤΗΡΙΖΟΜΑΙ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΟΥ"σχολικού έτους 2015-2016

"ΖΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ..."-ΒΙΩΜΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ Α΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ,ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΕΤΟΥΣ 2015-2016

Ακολουθεί το βίντεό μας, δείγμα της δουλειάς μας, για την βιωματική δράση της Α΄ Γυμνασίου

Ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ στους μαθητές και στις μαθήτριες του Α3 για την δημιουργική συμμετοχή τους.

"ΔΑΚΡΥΑ ΜΑΣΤΙΧΑΣ"

Το δέντρο που πληγώναμε: διαβάζουμε για την ιστορία του αρωματικού ελληνικού θησαυρού που πλέον έχει το δικό του μουσείο στη Χίο

 

Γράφει η Λένα Λυδάκη

Μαστίχα ονομάζεται η αρωματική φυσική ρητίνη που εξάγεται από το μαστιχόδεντρο (Pistacia lentiscus var. chia). Το Μουσείο Μαστίχας Χίου δεν θα μπορούσε να ανοίξει πουθενά αλλού παρά από τα Μαστιχοχώρια, στη νότια πλευρά του νησιού, εκεί που γίνεται η πραγματική καλλιέργεια, το «κέντημα» των δέντρων (η διαδικασία τραυματισμού του φλοιού με το κεντητήρι, ένα μικρό αιχμηρό εργαλείο) και τελικά το δάκρυσμα της πολύτιμης μαστίχας.

 Παράδοση: Από την περίοδο του 3ου αιώνα χρονολογείται πάντως η καλλιέργεια του φυτού στο νησί. Οι ελάχιστες βροχοπτώσεις, η μεγάλη ηλιοφάνεια και η ασβεστολιθική σύσταση του εδάφους, αποτελούν το ιδανικό περιβάλλον ευδοκίμησης του φυτού. Οι κάτοικοι των 24 χωριών την άνοιξη καλλιεργούν τα χωράφια τους κλαδεύοντας τους σκίνους από το Δεκέμβρη, μέχρι τις 20 Μαρτίου. 

Το κλάδεμα γίνεται για να δοθεί το κατάλληλο σχήμα στο σκίνο, ώστε να αερίζεται και να φωτίζεται σωστά. Προς τα τέλη του Μαΐου φτιάχνουν τους σκίνους καθαρίζοντας το μέρος γύρω από τη βάση του κορμού τους, το λεγόμενο τραπέζιο, από τα χόρτα και τα φύλλα ενώ τον Ιούνιο αρχίζει η εντατική προετοιμασία των σκίνων. Κατά τον μήνα Ιούλιο οι αγρότες αρχίζουν να ρίχνουν ασπρόχωμα στα τραπέζια των σκίνων, το οποίο ασπρόχωμα,το προμηθεύονται από την Ένωση Μαστιχοπαραγωγών Χίου (ΕΜΧ) σε αντίθεση με τα παλαιότερα χρόνια, που οι άνθρωποι το έβγαζαν από την γη, σκαλίζοντας ανάμεσα από τις πέτρες. 

Μετά τις 15 Ιουλίου αρχίζουν το κέντημα δηλαδή χαράζουν το μαστιχόδεντρο για να δακρύσει. 

Αυτή η διαδικασία, που ολοκληρώνεται στα τέλη του Αυγούστου, γίνεται με τα χέρια, τις πρώτες πρωινές ώρες. Στα μέσα του Σεπτέμβρη αρχίζει το μάζεμα της μαστίχας. Στις αρχές του Νοέμβρη οι γεωργοί τοποθετούν τα μαστίχια μέσα σε βαρέλι με νερό για να αρχίσει ο καθαρισμός τους. Τέλος λιπαίνουν τα χωράφια και συνεχίζουν με το καθάρισμα της μαστίχας. 

Οφέλη: Έρευνες έχουν δείξει ότι η ρητίνη που βγαίνει από τα μαστιχόδενδρα περιέχει ουσίες με αντιφλεγμονώδη και αντιοξειδωτική δράση. Ανιχνεύθηκαν, επίσης, πολυφαινόλες με ισχυρές αντιοξειδωτικές ενώσεις, που προστατεύουν από τις ελεύθερες ρίζες, στις οποίες οφείλονται ασθένειες όπως οι καρδιοπάθειες, αλλά και η γήρανση του δέρματος. Η μαστίχα αποτελεί «φάρμακο» για το πεπτικό - την πρόληψη και τη θεραπεία παθήσεων του πεπτικού συστήματος.

 Χρήση: Η μαστίχα από την αρχαιότητα είχε πολλές χρήσεις. Στην αρχαία Ελλάδα ήταν γνωστό για τις ιατροφαρμακευτικές του ιδιότητες. Οι Αιγύπτιοι το χρησιμοποιούσαν για την ταρίχευση των νεκρών. Οι Ρωμαίοι και οι Τούρκοι έφτιαχναν οδοντογλυφίδες από ξύλο σκίνου για να καθαρίζουν και να λευκαίνουν τα δόντια τους αλλά και να αρωματίζεται η αναπνοή τους. Το 2015 αναγνωρίστηκε ως φυσικό φάρμακο. 

Στο Μουσείο: Στη μόνιμη έκθεση του μαθαίνουμε τα πάντα για το σχίνο, τη μαστίχα και τη ρητίνη. Ανακαλύπτουμε την παραδοσιακή τεχνογνωσία της μαστιχοκαλλιέργειας και παρατηρούμε πώς διαμόρφωσε ιστορικά το τοπίο της τοπικής κοινωνίας. Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στις χρήσεις με τις οποίες η μαστίχα σήμερα ταξιδεύει σε όλον τον κόσμο. Η μουσειακή εμπειρία ολοκληρώνεται στην υπαίθρια έκθεση, στην ερχόμαστε σε επαφή με το φυτό και το φυσικό περιβάλλον του. Παράλληλα λειτουργεί η Αίθουσα Σχίνος, με περιοδικές εκθέσεις.

 Info: Μουσείο Μαστίχας Χίου, Πυργί, Θέση Ράχη (Τεπέκι) 

Πηγή: www.doctv.gr

"Η ΡΙΝΑ Η ΑΣΤΕΡΙΝΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΜΥΣΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΜΑ"-ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗ-

Ένα παραμύθι από την Ελένη Δασκαλάκη,
Δημοσιογράφο και Συγγραφέα παιδικών βιβλίων
Η μικρή Ρίνα, μια γλυκιά αστερίνα, ζούσε σε μια συνηθισμένη γειτονιά του βυθού μιας συνηθισμένης θάλασσας. Όποτε η Ρίνα και η μαμά της έβγαιναν βόλτα χαιρετούσαν τους γείτονές τους: την Κυρία Ανεμώνα και το συγκάτοικό της, το μικρό ψάρι Κλόουν, τα περήφανα Κόκκινα Κοράλλια που πάντα έγερναν ευγενικά την κορυφή τους όταν περνούσαν και φυσικά τους κοντινότερους γείτονές τους, τον Κύριο και την Κυρία Αχινoύ.
Μια μέρα η Κυρία Αστερία αποφάσισε να φτιάξει ένα κέικ, με φύκια του βυθού και να το στολίσει με μικρά μικρά μαργαριτάρια, έτσι ακριβώς όπως άρεσε στην κόρη της. Σήκωσε τα μανίκια της, φόρεσε την ποδιά της και άρχισε να ανακατεύει με μανία τα υλικά. Άνοιξε το κουτί που φυλούσε τα μικρά μικρά μαργαριτάρια και…

Η μικρή Ρίνα, μια γλυκιά αστερίνα, ζούσε σε μια συνηθισμένη γειτονιά του βυθού μιας συνηθισμένης θάλασσας. Όποτε η Ρίνα και η μαμά της έβγαιναν βόλτα χαιρετούσαν τους γείτονές τους: την Κυρία Ανεμώνα και το συγκάτοικό της, το μικρό ψάρι Κλόουν, τα περήφανα Κόκκινα Κοράλλια που πάντα έγερναν ευγενικά την κορυφή τους όταν περνούσαν και φυσικά τους κοντινότερους γείτονές τους, τον Κύριο και την Κυρία Αχινoύ.

Μια μέρα η Κυρία Αστερία αποφάσισε να φτιάξει ένα κέικ, με φύκια του βυθού και να το στολίσει με μικρά μικρά μαργαριτάρια, έτσι ακριβώς όπως άρεσε στην κόρη της. Σήκωσε τα μανίκια της, φόρεσε την ποδιά της και άρχισε να ανακατεύει με μανία τα υλικά. Άνοιξε το κουτί που φυλούσε τα μικρά μικρά μαργαριτάρια και…
«Πω, πω! Μας τελείωσαν τα μαργαριτάρια!», φώναξε. «Ρίνα μου, πετάξου σε παρακαλώ στην Κυρία Αχινού και ρώτησέ την αν μπορεί να μου δανείσει μισή αχιβάδα μαργαριτάρια για κέικ, άντε αστεράκι μου».
Η Ρίνα ήταν πάντα πρόθυμη να βοηθήσει τη μαμά. Έτσι, ένα λεπτό αργότερα, χτύπησε την πόρτα της Κυρίας Αχινού. Της άνοιξε ο Κύριος Αχινός. Μόλις την είδε, χαμογέλασε.
«Γεια σου, Ρίνα. Πώς από δω;»«Η μαμά με έστειλε να ζητήσω από την Κυρία Αχινού μερικά μαργαριταράκια για κέικ. Έχετε;»«Α, η Κυρία Αχινού λείπει. Έχει πάει μια επίσκεψη. Έλα, πάμε στην κουζίνα να ψάξουμε μαζί», απάντησε ο Κύριος Αχινός.Μπροστά ο Κύριος Αχινός και πίσω η Ρίνα μπήκαν στην κουζίνα. «Έλα να σε ανεβάσω στο σκαμνί να κοιτάξεις στο πάνω πάνω ράφι. Εκεί βάζει η Κυρία Αχινού τα μαργαριταράκια», της είπε ο Κύριος Αχινός και τράβηξε ένα ψηλό σκαμνί μπροστά στο ντουλάπι.
Τύλιξε τα χέρια του γύρω της και την ανέβασε πάνω στο σκαμνί. Αλλά δεν την άφησε και μάλιστα… τα χέρια του… σαν να την έσφιγγαν πολύ, τόσο που η Ρίνα αισθανόταν παράξενα.Η Ρίνα κοιτούσε βιαστικά τα ράφια, ξαφνικά δεν την ένοιαζαν πια τα μαργαριτάρια.
«Δεν τα βλέπω, δεν πειράζει… να κατέβω;», ρώτησε δειλά τον Κύριο Αχινό.«Μα πώς θα φτιάξει η μαμά σου το κέικ; Για κοίτα λίγο καλύτερα, δεν βιαζόμαστε…», απάντησε ο Κύριος Αχινός.Και ο Κύριος Αχινός συνέχισε να τη σφίγγει και η Ρίνα ένιωθε σαν να αρχίζει να την πονάει η κοιλιά της.
Εκείνη την ώρα ακούστηκε η πόρτα να ανοίγει και η φωνή της Κυρίας Αχινού. Η Ρίνα δεν θυμόταν να έχει ποτέ της χαρεί ακούγοντας την τσιριχτή φωνή της, αυτή τη φορά όμως χάρηκε, χάρηκε στ’ αλήθεια.Ο Κύριος Αχινός έκανε δύο βήματα πίσω, τράβηξε τα χέρια του απ’ τη Ρίνα και η μικρή αστερίνα, ένιωσε να ταλαντεύεται επάνω στο σκαμνί.
«Τι τρέχει εδώ;», ρώτησε η Κυρία Αχινού μπαίνοντας στην κουζίνα. «Τι ψάχνεις, Ρίνα;»«Να, ξέρετε, γεια σας, η μαμά μου με έστειλε να σας ζητήσω μερικά μικρά μικρά μαργαριτάρια για κέικ, αν έχετε να μου δώσετε γιατί μας τελείωσαν…»«Φυσικά, φυσικά. Εδώ τα έχω», είπε η Κυρία Αχινού κοιτώντας παραξενεμένη τη Ρίνα που δεν είχε κατέβει ακόμη από το σκαμνί. Άνοιξε ένα συρτάρι δίπλα στο νεροχύτη και της έδωσε ολόκληρο το πακέτο. «Ορίστε», της είπε.
Η Ρίνα ευχαρίστησε ευγενικά την Κυρία Αχινού και ξεκίνησε για την πόρτα. Τη στιγμή που την άνοιγε, άκουσε δίπλα της τον Κύριο Αχινό. «Και πού είσαι, Ρίνα, όταν γίνει το κέικ θα μας φέρεις κι εμάς δυο κομμάτια, έτσι;», της είπε και της έκλεισε το μάτι.Η Ρίνα έφτασε τρέχοντας στο σπίτι, έκλεισε πίσω της με φούρια την πόρτα και χώθηκε στην κουζίνα. «Πάρε», είπε λαχανιασμένη στη μαμά της.
«Ρίνα, είσαι καλά; Μου φαίνεσαι αναστατωμένη», είπε η μαμά, σηκώνοντας τα μάτια της απ’ τη λεκάνη που ανακάτευε τα υλικά για το κέικ.«Καλά, μια χαρά», απάντησε η Ρίνα και έφυγε γρήγορα για το δωμάτιό της.Το κέικ μοσχοβολούσε και η μαμά της το είχε στολίσει υπέροχα με τα μικρά μικρά μαργαριτάρια της Κυρίας Αχινού. «Ρίνα, έχω βάλει δύο κομμάτια κέικ. Πήγαινέ τα σε παρακαλώ στην Κυρία Αχινού και πες της ότι την ευχαριστώ πολύ», ζήτησε η μαμά από την κόρη της.
Η Ρίνα πήρε το πιατάκι και με μισή καρδιά προχώρησε προς το σπίτι της Κυρίας Αχινού. Δεν ήξερε ακριβώς το γιατί, όμως δεν ήθελε να πάει ξανά στο σπίτι της Κυρίας και του Κύριου Αχινού.Την πόρτα άνοιξε ξανά ο Κύριος Αχινός. «Βρε, βρε, να την πάλι!», της έκλεισε ξανά το μάτι. «Πέρνα μέσα», είπε αλλά δεν έκανε στο πλάι. Η Ρίνα προσπάθησε να περάσει, αλλά δεν είχε αρκετό χώρο και αναγκάστηκε να περάσει στριμωχτά δίπλα από τον Κύριο Αχινό.

Η Ρίνα ένιωσε πάλι σουβλιές στην κοιλίτσα της. Δεν της άρεσε να την αγγίζουν έτσι.Κανείς δεν την άγγιζε έτσι, ούτε η μαμά, ούτε ο μπαμπάς, ούτε η δασκάλα της. Κάτι δεν ήταν σωστό, ίσως δεν ήξερε να πει γιατί και πώς, το ήξερε όμως απ’ τον τρόπο που χτυπούσε γρήγορα η καρδιά της.
Η Ρίνα πέταξε κάτω το πιάτο με το κέικ και προσπάθησε να φύγει αλλά ο Κύριος Αχινός την έπιασε σφιχτά απ’ το χέρι. «Πού πας μικρή; Η Κυρία Αχινού περιμένει το κέικ της, πέρνα στην κουζίνα».Η Ρίνα έτρεμε και δεν μπορούσε να κουνηθεί. «Καλά, πήγαινε. Πρόσεξε όμως, τα μαρτυριάρικα κορίτσια δεν τα αγαπάει κανείς», της είπε σκύβοντας μπροστά.Η Ρίνα το έβαλε στα πόδια. Κι όταν έφτασε στο σπίτι, πήγε στο κρεβάτι της και χώθηκε, έτσι ντυμένη όπως ήταν, κάτω απ’ τα σκεπάσματα.
Η μαμά την ακολούθησε. «Ρίνα μου, τι έγινε; Εμένα μπορείς να μου τα λες όλα», της είπε με σιγανή φωνή.Η Ρίνα κρατούσε σφιχτά κλεισμένα τα μάτια της, έβλεπε όμως ακόμη το στραβό χαμόγελο του Κυρίου Αχινού την ώρα που της έλεγε ότι κανείς δεν αγαπάει τα μαρτυριάρικα κορίτσια.Η Ρίνα δεν ήξερε τι είχε κάνει ούτε μπορούσε να εξηγήσει στη μαμά γιατί ένιωθε τόσο άρρωστη. Η κοιλίτσα της πονούσε και τα πόδια της έτρεμαν και ένιωθε τόσο άσχημα όπως εκείνη τη φορά που είχε ρίξει κατά λάθος το βάζο και δεν είχε πει τίποτε στη μαμά.

Η μαμά έμεινε δίπλα της. Δεν μιλούσε, απλά της χάιδευε το κεφαλάκι. Και περίμενε. Είχε πολλή υπομονή η Κυρία Αστερία.

«Ρίνα, μήπως κάποιος σε έκανε να νιώσεις άσχημα;», τη ρώτησε μαλακά η μαμά. Η Ρίνα δεν μίλησε.
«Ξέρεις, σε μένα μπορείς να τα λες όλα», της θύμισε. «Κανείς δεν μπορεί να σε υποχρεώσει να κρατάς μυστικό από τη μαμά σου, ακόμη κι αν έχεις υποσχεθεί πως δεν θα το πεις σε κανέναν. Κανένας κανόνας δεν ισχύει για τις μαμάδες».Και η Ρίνα της μίλησε διστακτικά, της είπε πώς ο Κύριος Αχινός την ανέβασε στο σκαμνί και την έσφιγγε και την έπιανε σε διάφορα σημεία στο σώμα της και πώς στριμώχτηκε δίπλα της όταν τους πήγε το πιάτο με το κέικ.
«Κάνεις πάρα πολύ καλά και μου τα λες όλα αυτά. Ο Κύριος Αχινός δεν φέρθηκε καθόλου, καθόλου σωστά. Κανείς δεν έχει δικαίωμα να σε αγγίζει χωρίς τη θέλησή σου και θα ξέρεις πάντα πως όταν ένα άγγιγμα σε κάνει να νιώθεις άσχημα, τότε δεν φταις εσύ, αλλά αυτός ή αυτή που σε αγγίζει.Εσύ δεν έχεις φταίξει σε τίποτε, ούτε έχεις κάνει τίποτε κακό. Ο Κύριος Αχινός, πάλι, πρέπει να τιμωρηθεί για τη συμπεριφορά του. Έκανες πάρα πολύ καλά που μου το είπες! Είσαι ένα σπουδαίο και γενναίο κορίτσι. Μην ανησυχείς πια για τον Κύριο Αχινό. Θα το φροντίσω εγώ και δεν θα ενοχλήσει ξανά ούτε εσένα ούτε κανένα άλλο παιδί στη γειτονιά μας».
Στη στιγμή, η Ρίνα ένιωσε ένα βάρος να φεύγει από επάνω της. Σαν πριν να καθόταν ένας θαλάσσιος ελέφαντας στο στήθος της και να μην μπορούσε να πάρει ανάσα και τώρα να είχε σηκωθεί και να μπορούσε να αναπνεύσει ξανά ελεύθερα. Είχε κάνει τόσο καλά που είχε μιλήσει αμέσως στη μαμά.Τώρα ήξερε, κανείς δεν είχε δικαίωμα να την κάνει να νιώθει άσχημα, ούτε να της ζητάει να κρατάει μυστικά από την οικογένειά της. Τα ματάκια της έκλειναν και η Ρίνα ένιωσε τυλιγμένη από τη ζεστασιά και την αγάπη της μαμάς, ασφαλής μέσα την οικογένειά της και το σπίτι της. Όλα θα πήγαιναν καλά, σκέφτηκε ένα δευτερόλεπτο πριν την πάρει ο ύπνος.

Πηγή:infokids

Το διάβασα στο www.hamomilaki.gr

E-BOOK:1001 ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΩ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Πώς μπορούμε να καλλιεργήσουμε στα παιδιά την αγάπη για το βιβλίο;
Μέσα από 1001 βιωματικές και διαδραστικές δραστηριότητες που προτείνει ο Φιλίπ Μπρασέρ θα ανακαλύψουμε νέους τρόπους καλλιέργειας της φιλαναγνωσίας στα παιδιά.
http://www.slideshare.net/kostas165/1001-14787343

Κατεβάστε εδώ το βιβλίο του Φιλίπ Μπρασέρ

Το διάβασα στο fresh-education.blogspot.gr

MATHGAMES : ΔΙΑΔΡΑΣΤΙΚΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΣΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ

Στο MathGames μπορείτε να αναζητήσετε πάνω από 1000 διαφορετικούς τρόπους για να ασκήσετε τα παιδιά στα μαθηματικά. Η ιστοσελίδα MathGames διαθέτει υλικό από διαδραστικές ερωτήσεις, μέχρι διαδραστικά παιχνίδια, για διάφορες ηλικίες μαθητών. Αν και η γλώσσα είναι η Αγγλική, πολλές δραστηριότητες( ειδικά τα παιχνίδια) δεν απαιτούν τη γνώση της.
Το περιεχόμενο της ιστοσελίδας είναι εντελώς δωρεάν και συμβατό με smartphones, tablets και desktops.
Η συγκεκριμένη σελίδα χρησιμοποιείται ευρέως από μαθητές και εκπαιδευτικούς σε όλο τον κόσμο.

Δείτε εδώ το MathGames

Το διάβασα στο fresh-education.blogspot.gr

"ΤΟ ΠΛΟΙΟ ΠΟΥ ΒΥΘΙΖΟΤΑΝ ΚΑΙ Η ΒΑΡΚΑ ΠΟΥ ΧΩΡΟΥΣΕ ΕΝΑ ΜΟΝΟ ΑΤΟΜΟ"

Μια δασκάλα που δίδασκε στην τάξη της, αποφάσισε να πει στα παιδιά μια καταπληκτική ιστορία.

Η ιστορία της μιλούσε για ένα κρουαζιερόπλοιο που βυθίζονταν και για ένα ζευγάρι που προσπαθούσε να σωθεί μπαίνοντας σε μια σωστική λέμβο. Δυστυχώς όμως ανακάλυψαν ότι στη βάρκα υπήρχε χώρος μόνο για ένα άτομο. Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι ήθελε να διδάξει στα παιδιά της η δασκάλα με αυτή την ιστορία..

«Ένα κρουαζιερόπλοιο άρχισε να βουλιάζει στη θάλασσα και έπρεπε άμεσα να εκκενωθεί από τους επιβάτες. Ένα ζευγάρι έτρεξε γρήγορα προς τις σωσίβιες λέμβους. Όταν έφτασαν όμως, είδαν έντρομοι ότι υπήρχε χώρος για να σωθεί μόνο ένα άτομο. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή ο άντρας έσπρωξε τη σύζυγό του και πριν προλάβει εκείνη να αντιδράσει, πήδηξε αυτός μέσα στη βάρκα.

Τότε η γυναίκα του, η οποία στέκονταν στο πλοίο που βυθίζονταν, φώναξε στον σύζυγό της μια φράση».

Η δασκάλα σταμάτησε την αφήγηση της, γύρισε προς τη τάξη και ρώτησε τα παιδιά:

«Τι νομίζετε ότι του φώναξε;»

Οι περισσότεροι από τους μαθητές με ενθουσιασμό απάντησαν ότι η σύζυγος φώναξε: «Σε μισώ!», «Δεν το περίμενα ποτέ αυτό από εσένα» και «Νόμιζα ότι με αγαπούσες».

Η δασκάλα παρατήρησε ένα αγόρι που ήταν συνέχεια σιωπηλό. Τον ρώτησε τι πίστευε ότι φώναξε η σύζυγος και αυτός της απάντησε:

«Κυρία, νομίζω ότι του φώναξε: «Να προσέχεις το παιδί μας»».

Έκπληκτη η δασκάλα τον ρώτησε: «Έχεις ακούσει ξανά αυτή την ιστορία;»

Το αγόρι κούνησε το κεφάλι του αρνητικά: «Όχι, αλλά αυτό ήταν που είπε και η δική μου μαμά στον μπαμπά μου, λίγο πριν πεθάνει από την αρρώστια της».

Η δασκάλα γύρισε προς τα παιδιά και τους είπε με χαμηλή φωνή:

«Η απάντηση είναι σωστή».



Το πλοίο τελικά βυθίστηκε και όλοι όσοι δεν κατάφεραν να ξεφύγουν σκοτώθηκαν. Ο άντρας πήγε στο σπίτι και μεγάλωσε την κόρη τους μόνος του. Πολλά χρόνια αργότερα, μετά το θάνατο του πατέρα της, η κόρη τους βρήκε τυχαία το ημερολόγιο του και διάβασε ολόκληρη την ιστορία. Ανακάλυψε ότι η μητέρα της, λίγο πριν επιβιβαστεί στο πλοίο, είχε διαγνωσθεί με μια ανίατη ασθένεια. Την κρίσιμη στιγμή, ο πατέρας έκανε αυτό που πίστευε ότι ήταν σωστό. Όχι για αυτόν, αλλά για την κόρη τους.

«Ήθελα τόσο να μείνω μαζί σου στο πλοίο αγαπημένη μου. Ήθελα να πεθάνουμε μαζί. Αλλά για χάρη της κόρης μας, επέλεξα να σε αφήσω μόνη», έγραφε στο ημερολόγιό του».

Τα παιδιά έμειναν για αρκετά λεπτά σιωπηλά μόλις η δασκάλα τελείωσε την ιστορία της.

Η δασκάλα τότε προσπάθησε να δώσει στα παιδιά να καταλάβουν το νόημα αυτής της ιστορίας:

«Το καλό και το κακό είναι περίπλοκα και πολλές φορές πολύ δύσκολο να τα κατανοήσεις. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν πρέπει να επικεντρώνεται κάποιος μόνο στην επιφάνεια και να κρίνει τον άλλον χωρίς να προσπαθήσει πρώτα να κατανοήσει τις πράξεις του.

Άν έχετε βγει να φάτε με κάποιον φίλο και προσφερθείτε να πληρώσετε τον λογαριασμό, δεν το κάνετε γιατί έχετε πολλά χρήματα αλλά γιατί βάζετε την φιλία σας πάνω από τα χρήματα.

Εκείνοι που παίρνουν πρωτοβουλίες στη δουλειά τους, δεν το κάνουν επειδή είναι χαζοί, αλλά επειδή καταλαβαίνουν την έννοια της ευθύνης.

Όσοι ζητούν συγγνώμη μετά από έναν καυγά, δεν το κάνουν επειδή ξέρουν ότι υποστήριζαν την λάθος άποψη, αλλά επειδή εκτιμούν περισσότερο τον άνθρωπο δίπλα τους.

Εκείνοι που είναι πρόθυμοι να σας βοηθήσουν, δεν το κάνουν επειδή σας χρωστάνε κάτι, αλλά επειδή σας βλέπουν ως ένα αληθινό φίλο.

Εκείνοι που σας τηλεφωνούν συχνά, δεν το κάνουν γιατί δεν έχουν τίποτα άλλο να κάνουν, αλλά επειδή είστε στην καρδιά τους.

Μια ημέρα, όλοι θα αναγκαστούμε να χωρίσουμε από αυτούς που έχουμε σήμερα δίπλα μας. Θα χάσετε τις κουβέντες σας, θα ξεχάσετε τα όνειρο που κάνατε μαζί τους. Οι ημέρες θα περάσουν, τα χρόνια θα φύγουν και μια μέρα τα παιδιά σας θα δουν μερικές φωτογραφίες και θα σας ρωτήσουν:

«Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι;»

Και εσείς θα χαμογελάσετε με αόρατα δάκρυα, και θα τους απαντήσετε:

«Είναι οι άνθρωποι με τους οποίους πέρασα τις καλύτερες μέρες της ζωής μου.»


Πηγή: votegreece.gr

Το διάβασα στο  http://antikleidi.com

"ΝΑ ΣΕ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ, ΝΑ ΣΕ ΕΚΤΙΜΑΣ ..."

Δεν τον πίστεψες όταν σου είπε «άφησε με». Τον κράτησες, τον έδεσες από πάνω σου σφιχτά

Δεν τον πίστεψες όταν σου είπε «δε σε αγαπώ». Τον αγάπησες εσύ και για τους δυο σας, ακόμη πιο δυνατά.

Δεν τον πίστεψες όταν σου είπε «δεν έχω να σου δώσω κάτι άλλο». Δημιούργησες από το τίποτα του ολόκληρο κόσμο, για σένα μονάχα.

Δεν τον πίστεψες όταν σου είπε «προχώρα, κάνε τη ζωή σου, αξίζεις πιο πολλά». Έκανες βήματα πιο πίσω, έπεσες από το βάθρο σου πιο χαμηλά.

Δεν τον πίστεψες όταν σου είπε «αντίο, να προσέχεις, γεια χαρά». Του φώναξες, τον πρόσταξες, απαίτησες από εκείνον να κάνει αυτή τη δουλειά

Δεν τον πίστεψες όταν σου είπε «έδωσα πλέον την καρδιά μου σε άλλη αγκαλιά». Του θύμωσες, τον κυνήγησες, ούρλιαξες πως είναι λάθος γιατί εσένα πρέπει να αγαπά

Δεν τον πίστεψες όταν σου είπε «δε σε αναγνωρίζω, σε θυμάμαι σα μια ανάμνηση παλιά». Του θύμησες ευθύς ποια ήσουνα, τις νύχτες που χανόσασταν οι δυο σας μακριά.

Σε κοίταξε παράξενα, βλέμμα άδειο, μάτια κενά. Κορδώθηκες και χαμογέλασες. «Δεν πειράζει» ψιθύρισες, «εύχομαι να είσαι καλά. Να σε προσέχεις γιατί δε θα το κάνει κανένας άλλος και αν το κάνει θα είναι προσωρινά».

Δε σε πίστεψε, απόρησε, έγνεψε αδιάφορα καταφατικά.

Μα πίστεψε με είναι μονάχα για το τώρα, όχι για το μετά. Στο είχαν πει και εσένα κάποτε, μα ήταν λέξεις ξένες στα αυτιά. Για δες όμως που πλέον πείσθηκες ολόκληρη πως είσαι εσύ και ο εαυτός σου, κανένας άλλος, κανένας από σένα πιο ψηλά. Να σε προσέχεις, να σε εκτιμάς...

Γράφει η Τάμι Γκεκτσιάν
Tο διάβασα στο http://www.thessalonikiartsandculture.gr

ΕΝΑ ΠΕΙΣΜΑΤΑΡΙΚΟ ΓΑΪΔΟΥΡΑΚΙ ΠΟΥ ΧΟΡΕΥΕΙ ΣΥΡΤΑΚΙ! -ANIMATION-

Η Μαρίζα είναι ένα γαϊδουράκι που ζει σε ένα κυκλαδίτικο νησί.

Ο Νίκος, ο ιδιοκτήτης του, είναι ένας ψαράς του νησιού που προσπαθεί να το πείσει να κουβαλήσει την ψαριά του στη Χώρα, ανεβαίνοντας μια μεγάλη ανηφόρα. Εκείνο όμως είναι κουρασμένο και δεν θέλει… Πεισμώνει κι ότι και να κάνει ο Νίκος εκείνο αρνείται να προχωρήσει.

Μέχρι που ο ψαράς θα επιστρατεύσει το κρυφό του όπλο! Τον Ζορμπά…

Δείτε το πολυβραβευμένο animation του Κωνσταντίνου Κρυστάλλη:


Το είδα στο www.tvxs.gr

ΕΛΥΤΗΣ-ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΚΑΤΑ ΤΟΝ E.TERIADE

“Στάλα στάλα συνάζει μέσα της η καρυδιά τη σκοτεινή δροσιά. Το κυπαρίσσι ερημώνει γύρω του τα πάντα κι απομένει δασύ, κυρίαρχο.
Ίδια και ο πλάτανος. Προστάτες φασματικοί των κάμπων της Αργολίδας και της Αρκαδίας.

Η συκιά σταυρώνει τα χλωμά της μέλη, τεντώνεται μες στο πετσί της το γυαλιστερό και χνουδάτο, τέλος, κάποτε, στρογγυλοκάθεται μέσα στην ίδια της την ευωδιά.

Οι ροδιές ανάβουνε σαν κοκόρια. Η ελιά, δίχως να το πολυσκεφτεί, δίνεται στον ήλιο, στον άνεμο, σ’ όλα τα στοιχεία που ρημάζουνε το κορμί της.

Οι ροδοδάφνες, που μοσκοβολούνε πικραμύγδαλο, σαλεύουνε, όμοια νερό, βαθιά στις κοίτες των ξεροπόταμων.

Σιγά σιγά, μες στο κατακαλόκαιρο, το φως αφανίζει την Ελλάδα. Χωνεύει τα νησιά, εξουδετερώνει τις θάλασσες, αχρηστεύει τους ουρανούς. Μήτε που βλέπεις πια βουνά, μήτε δέντρα, μήτε πολιτείες, μήτε χώμα και νερό. Άφαντα όλα.



Πιωμένος φως – μονάχα μια σκιά μαύρη – ο άνθρωπος. Μια σκιά που μεγαλώνει, δυσανάλογα προστατευμένη από την ίδια του τη θυσία.

Η αντίσταση σ’ ένα τέτοιο φως: να ποιο είναι το βαθύτερο νόημα της ελληνικής αρχιτεκτονικής.

Μέσα στη διαφάνεια, ποιο διάφανος ακόμη, πιο λευκός, ο Παρθενώνας δικαιώνει μυστηριακά την ύπαρξή του την ώρα που το μεσημέρι το αττικό φτάνει στη μεγαλύτερή του ένταση κι όπου μονάχα νεράιδες τριγυρνάν μες στο θαμπωτικό διάστημα.
Η Ελλάδα στους χάρτες ανύπαρχτη.

Λες και βρήκε ο κόσμος το μακαρισμένο τέλος του σ’ αυτή την απόλυτη ισότητα.

Κι όμως, το ίδιο αυτό φως, το αστραφταβόλο, το καταιγιστικό, που αναιρεί την Ελλάδα μες στα μεσημέρια, την αποκαθιστά πάλι το ηλιοβασίλεμα κάτω από τα φαντασμαγορικά πυροτεχνήματα του δειλινού και αργότερα κάτω από την τρυφερή παρουσία της Σελήνης.

Τότε ξαναβρίσκει τον εαυτό της η Ελλάδα. Ξαναγίνεται αυτό που πραγματικά είναι. Ξαναπαίρνει στους χάρτες τη θέση που της αξίζει. Θέλω να πω τη θέση των ονείρων.”

Ο. Ελύτης, Εν λευκώ, Ίκαρος

Το διάβασα στο  http://antikleidi.com

12 ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ ΣΤΗ ΖΩΗ:ΥΛΙΚΟ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ

Το διεθνές εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Αξίες ζωής στην Εκπαίδευση» (Living Values EducationProgram), που έγινε με συνεργασία εκπαιδευτικών απ’ όλο τον κόσμο, προσφέρει μία ποικιλία βιωματικών δραστηριοτήτων και πρακτικών μεθοδολογιών μέσα από την εξερεύνηση 12 κύριων προσωπικών και κοινωνικών αξιών: ειρήνη, σεβασμός, αγάπη, υπευθυνότητα, ευτυχία, ελευθερία, συνεργασία, τιμιότητα, ταπεινοφροσύνη, ανεκτικότητα, απλότητα και ενότητα.

Το υλικό του προγράμματος αποτελείται από δύο μέρη- αρχεία:

Στο πρώτο μέρος( 17σ.σ) προτείνεται η πορεία διδασκαλίας κάθε μίας αξίας ξεχωριστά .

Το δεύτερο μέρος(12 σ.σ παράρτημα) περιλαμβάνει υποστηρικτικό υλικό(ιστορίες , μικρά σενάρια, δραστηριότητες ενεργοποίησης των μαθητών κ.ά) για τη διδασκαλία κάθε αξίας

dipereth.blogspot.gr
Δείτε εδώ περισσότερες πληροφορίες για το εκπαιδευτικό πρόγραμμα Living Values Education Program

Πατήστε εδώ για να κατεβάσετε το υλικό

Το διάβασα στο fresh-education.blogspot.gr

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ-ΕΑΡΙΝΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ

Ciclo cerrado, ventana abierta.

Γιάννης Ρίτσος — Εαρινή Συμφωνία XXVII
Καλοί μου άνθρωποι/πώς μπορείτε/να σκύβετε ακόμη;
Πώς μπορείτε/να μη χαμογελάτε;

Ξημερώνει.
Η αχλύ παραμερίζει.
Τα πράγματα
σκληρά λαμπερά κι αδιάψευστα.

Πόσους μήνες κοιμηθήκαμε.
Ξεχασμένοι ξεχαστήκαμε
σ' ένα θάμβος πυκνό
από νύχτα κι από ήλιο.

Δεν κλαίω
γιατί ο ύπνος μ' αρνήθηκε.
Πίσω απ' τον κήπο μας
υπάρχουν κι άλλοι κήποι.

Ο θάνατος υψώνει
σκαλί σκαλί τη σκάλα
που πάει στον ουρανό.

Φεύγει το θέρος
μα το τραγούδι μένει.

Όμως εσύ που δεν έχεις φωνή
πού θα σταθείς ν' απαγκιάσεις;
Πώς θα σμίξεις το φως με το χώμα;

Άνοιξε τα παράθυρα
να μπει το φως
η ατίθαση ριπή του ανέμου
το αψύ χνώτο
των μεγαλόπρεπων βουνών.

Κοίτα
χαμογελάει το ανεξάντλητο
μπροστά στα σταυρωμένα χέρια.
Λύσε τα χέρια.

Άνοιξε τα παράθυρα
να δεις το σύμπαν ανθισμένο
μ' όλες τις παπαρούνες του αίματός μας
- να μάθεις να χαμογελάς.

Δε βλέπεις;
Καθώς απομακρύνεται η άνοιξη
πίσω της έρχεται η νέα μας άνοιξη.
Νά τος ο ήλιος
πάνω απ' τις μπρούντζινες πολιτείες
πάνω απ' τους πράσινους αγρούς
μες στην καρδιά μας.

Νιώθω στους ώμους
το βαθύ μυρμήγκιασμα
καθώς φυτρώνουν
όλο πιο νέα και πιο μεγάλα
τα φτερά μας.

Ύψωσε τα ματόκλαδα.

Αστράφτει ο κόσμος
έξω απ' τη λύπη σου
φως και αίμα
τραγούδι και σιωπή.

Καλοί μου άνθρωποι
πώς μπορείτε
να σκύβετε ακόμη;
Πώς μπορείτε
να μη χαμογελάτε;

Ανοίχτε τα παράθυρα

Νίβομαι στο φως
βγαίνω στον εξώστη
γυμνός
ν' αναπνεύσω βαθιά
τον αιώνιο αγέρα
με τ' αδρά μύρα
του νοτισμένου δάσους
με την αλμύρα
της απέραντης θάλασσας.

Αστράφτει ο κόσμος
ακούραστος.
Κοιτάχτε.

Το διάβασα στο tetradia.blogspot.gr

"ΜΙΑ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΑΓΟΥΣ ΤΗΣ ΑΡΚΤΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ"

Η ομορφιά της Αρκτικής είναι συναρπαστική. Το κρύο, η σιωπή και οι εκκωφαντικοί ήχοι όταν ο πάγος αρχίζει να τρίζει, να βρυχάται και να πέφτει. Ένα κρυστάλλινο περιβάλλον, με τη ζωή να κάνει την εμφάνιση της εκεί που δεν το περιμένεις. Ένα μοναδικό μέρος που οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο θέλουν να προστατεύσουν.

Ανάμεσα τους και ο διάσημος Ιταλός συνθέτης και πιανίστας Ludovico Einaudi, ο οποίος ένωσε τη φωνή του με 8 εκατ. ανθρώπους κι έστειλε ένα μήνυμα για τη διάσωση της Αρκτικής, από τη μέση του πουθενά…δίνοντας μια μοναδική συναυλία ανάμεσα στα παγόβουνα.

Πριν δύο εβδομάδες το πλοίο της Greenpeace «Arctic Sunrise» κατέπλευσε στην Ολλανδία για να παραλάβει ένα πολύτιμο φορτίο: Τις υπογραφές 8 εκατ. ανθρώπων από όλο τον κόσμο που ζητούσαν από τις κυβερνήσεις του κόσμου αυτού να αναλάβουν δράση και να προστατέψουν την Αρκτική από απειλές όπως η εξόρυξη πετρελαίου και η υπεραλιεία.



Επόμενος σταθμός του «Arctic Sunrise» η Νορβηγία, και συγκεκριμένα το Svalbard - η πύλη της Ευρώπης προς τον θαυμαστό κόσμο της Αρκτικής. Εκεί με το πλήρωμα του πλοίου συναντήθηκε ένας πολύ ξεχωριστός καλεσμένος, έχοντας έναν πολύ ξεχωριστό σκοπό… Επρόκειτο για τον διεθνούς φήμης Ιταλό πιανίστα και συνθέτη Ludovico Einaudi, ο οποίος έκανε ένα ταξίδι ζωής, για να δώσει την ίσως πιο δύσκολη και συνάμα σημαντική παράσταση της ζωής του.

Μια πλωτή πλατφόρμα είχε ήδη στηθεί για εκείνον στον Αρκτικό Ωκεανό, μπροστά από το εμβληματικό παγόβουνο Wahlenbergbreen στο Svalbard.



Ο Ludovico Einaudi μετάφρασε τις 8 εκατ. φωνές που ζητούν την προστασία της Αρκτικής σε μουσική, παίζοντας την «Ελεγεία για την Αρκτική», μία νέα σύνθεση - μήνυμα για τη διάσωση του περιβαλλοντικού θησαυρού που κρύβεται ανάμεσα στους πάγους.



Οι νότες του - μαγευτικές ούτως ή άλλως - αντηχούσαν στα παγόβουνα που τον περιέβαλλαν, έχοντας ως αποτέλεσμα μια συναυλία που θα μείνει αξέχαστη σε όσους είχαν την τύχη να την παρακολουθήσουν.

Απολαύστε την:

Πηγή: www.tvxs.gr

"ΠΩΣ ΝΑ ΒΕΛΤΙΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ ΜΑΣ" -ΒΙΝΤΕΟ-

Κάθε μέρα, μια θάλασσα αποφάσεων απλώνεται μπροστά μας αλλά είναι αδύνατον να κάνουμε κάθε φορά την καλύτερη επιλογή.

Όμως υπάρχουν πολλοί τρόποι για να αυξήσουμε τις πιθανότητες να διαλέξουμε το ιδανικότερο και μία ιδιαίτερα αποτελεσματική τεχνική είναι η κριτική σκέψη. Η Samantha Agoos μας προτείνει μια διαδικασία 5 βημάτων ώστε να βελτιώσουμε την κριτική μας σκέψη και να πετύχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα στην επίλυση των γρίφων της καθημερινότητάς μας.

Πέντε τρόποι για να γίνει καλύτερη η κριτική μας σκέψη.
Ένα βίντεο από τα Ted Ed με ελληνικούς υπότιτλους

Πηγή: www.doctv.gr

"6 ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΨΗΦΙΑΚΩΝ PORTFOLIO ΓΙΑ ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ"

Το ψηφιακό portfolio αποτελεί την ηλεκτρονική μορφή του παραδοσιακού portfolio με αρχεία από χαρτί.
Το ψηφιακό portfolio εμπλουτίζεται με διάφορα ψηφιακά αντικείμενα. Η συλλογή αυτή μπορεί να περιλαμβάνει: ηλεκτρονικά έγγραφα, φωτογραφίες, βίντεο, μουσική, παρουσιάσεις, animation, λύσεις ασκήσεων και άλλα, που έχουν σαν σκοπό να υποστηρίξουν την διδακτική πράξη, είτε πρόκειται για αξιολόγηση -αυτοαξιολόγηση, εκπαιδευτικού ή μαθητή. Το educatorstechnology προτείνει 6 εφαρμογές για ψηφιακά portfolio.
Δείτε εδώ στο educatorstechnology 6 εφαρμογές για τη δημιουργία ψηφιακών portfolio για μαθητές και εκπαιδευτικούς

Το διάβασα στο fresh-education.blogspot.gr

"ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΙΣΤΟΡΙΕΣ" ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΦΟΒΙΣΤΙΚΕΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ

Στο πλαίσιο του προγράμματος «Δάφνη ΙΙΙ», ομάδα εκπαιδευτικών ψυχολόγων ανέλαβαν τη συγγραφή του βιβλίου: " Διδάσκοντας μέσα από ιστορίες" το οποίο απευθύνεται σε μαθητές Δημοτικής Εκπαίδευσης και έχει ως στόχο την ενημέρωση, κατανόηση και αντιμετώπιση του φαινομένου του εκφοβισμού μέσα από μια σειρά ιστοριών με θέμα τις διάφορες μορφές εκφοβιστικής συμπεριφοράς.

Μέσα από τις 5 ιστορίες που περιλαμβάνει , περιγράφονται περιπτώσεις παιδιών που υπόκεινται σε διάφορες μορφές εκφοβιστικής συμπεριφοράς από τους συμμαθητές τους. Μετά από κάθε ιστορία ακολουθούν δραστηριότητες και σχετικά φύλλα εργασίας.

Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού Κύπρου.

Kατεβάστε εδώ το βιβλίο " Διδάσκοντας μέσα από ιστορίες"

Το διάβασα στο fresh-education.blogspot.gr

"ΠΩΣ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΤΕ ΟΤΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ ΕΧΕΙ ΠΕΣΕΙ ΘΥΜΑ CYBERBULLYING"

Λίστα με τα συμπτώματα που μπορούν να διακρίνουν οι γονείς στα παιδιά τους και δείχνουν ότι μπορεί να έχουν πέσει θύματα cyberbullying, έδωσε στη δημοσιότητα η ESET (Enjoy Safer Technology).

Απότομες απαντήσεις και αλλαγές στη διάθεση

Οι συχνές εναλλαγές διαθέσεων δεν σημαίνουν κατ‘ ανάγκη ότι το παιδί ενοχλείται από τους συνομηλίκους του. Ωστόσο, αν συνοδεύονται από νευρικές αντιδράσεις σε απλές, καθημερινές ερωτήσεις, και ιδιαίτερα όταν εκδηλώνονται μετά την χρήση του εικονικού κόσμου, είναι καιρός ο γονιός να ρωτήσει εάν υπάρχει κάποιο πρόβλημα, ξεπερνώντας τις συνηθισμένες απαντήσεις «καλά», «μια χαρά», και προσπαθώντας να σκάψει βαθύτερα για να μάθει πώς το παιδί του αισθάνεται πραγματικά για την εμπειρία του στο διαδίκτυο.

Διαγραφή λογαριασμού στα κοινωνικά δίκτυα

Αν το παιδί ξαφνικά εγκαταλείψει κάποιο από τα αγαπημένα του κοινωνικά δίκτυα, αυτό μπορεί να αποτελεί ένδειξη ότι συμβαίνει κάτι σοβαρό, τη στιγμή που οι περισσότεροι νέοι αφιερώνουν πολύ χρόνο και ενέργεια στην εικονική πραγματικότητα. Τα εργαλεία γονικού ελέγχου που είναι εγκατεστημένα στις συσκευές των παιδιών μπορούν να δώσουν μία καλή εικόνα σχετικά με το ποιες εφαρμογές χρησιμοποιεί συχνότερα.



Απόσυρση από φίλους και οικογένεια

Είναι φυσικό οι έφηβοι να προσπαθούν να γίνουν πιο ανεξάρτητοι από τους γονείς τους και, συνεπώς, να αφιερώνουν περισσότερο χρόνο στους φίλους. Ωστόσο, αν απομακρύνονται και από αυτούς, απομονώνονται στα δωμάτιά τους και αποφεύγουν τα κοινωνικά δίκτυα, καθώς και τις συσκευές τους, κάτι δεν πάει καλά.

Ξαφνικές και σημαντικές σωματικές αλλαγές

Έχει το παιδί ξαφνικά χάσει βάρος ή την όρεξή του; Μήπως έχει προβλήματα στον ύπνο κατά τη διάρκεια της νύχτας, και είναι άτονο το πρωί; Και πάλι, αυτό μπορεί να είναι ένα σημάδι για πολλά πράγματα, αλλά αν συνδυαστεί με κάποια από τα προαναφερθέντα σημεία, υπάρχει πιθανότητα να οφείλεται σε εκφοβισμό, offline ή online.



Προσποιείται ότι είναι άρρωστο για να αποφύγει το σχολείο

Όλα τα παιδιά χρησιμοποιούν δικαιολογίες από καιρό σε καιρό, για να αποφύγουν ένα τεστ, ή απλά μια δύσκολη μέρα στο σχολείο. Ωστόσο, αν το παιδί προσποιείται ότι είναι άρρωστο πολύ συχνά, υπάρχει ίσως ένα πιο σοβαρό πρόβλημα πίσω από αυτό, όπως ο φόβος της αναπόφευκτης σύγκρουσης με αυτόν που το φοβερίζει.



Άλλες ενδείξεις

Αν τα παιδιά από χαρούμενα και θετικά γίνουν θλιμμένα και με άγχος, ή εμφανίζουν σημάδια κατάθλιψης και αναστάτωσης μετά τη χρήση του υπολογιστή ή του κινητού, είναι ένα ισχυρό σημάδι ότι είναι θύματα διαδικτυακού εκφοβισμού.

Για να προφυλάξουν τα παιδιά τους, οι γονείς πρέπει πρώτα απ‘ όλα να συζητούν μαζί τους, ώστε τα παιδιά να γνωρίζουν ότι οι γονείς ενδιαφέρονται για αυτά και βρίσκονται δίπλα τους για να τα βοηθήσουν. Επίσης, οι γονείς δεν πρέπει ποτέ να υποτιμούν το cyberbullying και τις επιδράσεις τους στην υγεία του παιδιού και να είναι πάντα σε εγρήγορση, καταγράφοντας μηνύματα του εκφοβιστή ώστε να τις χρησιμοποιήσει ως αποδεικτικά στοιχεία των ενεργειών του. Απαραίτητη κρίνεται επίσης η χρήση μίας αξιόπιστης λύσης γονική ελέγχου που δίνει μια καλή εικόνα των κινήσεων των παιδιών στο διαδίκτυο και βοηθά σημαντικά στον εντοπισμό των προβλημάτων όταν αυτά προκύψουν.

ΠΗΓΗ: Ναυτεμπορική

Το διάβασα στο www.tvxs.gr

"ΤΟ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΣΤΗ ΖΩΗ ...." VIDEO

Μέσα στη ρουτίνα και τη φασαρία της καθημερινότητας, πολλές φορές αποπροσανατολιζόμαστε από το τι είναι πραγματικά σημαντικό για εμάς. Είναι εύκολο να συμβεί σε όλους μας.

Αυτό το αξιολάτρευτο βίντεο προσπαθεί να μας δείξει την αλήθεια της ζωής.

Η αγάπη είναι πραγματικά αυτό που έχει νόημα στη ζωή μας.

Ενας καλλιτέχνης δημιούργησε αυτό το βίντεο για να μας δώσει ένα πολύτιμο μάθημα. Μέσα από τους ήρωες των κινουμένων σχεδίων του και τα λόγια του, μας εξηγεί γιατί βρισκόμαστε στη γη και τι είναι πιο σημαντικό: η ΑΓΑΠΗ.

Πρωταγωνιστές ένα ζευγάρι ηλικιωμένων που το έχει καταλάβει αυτό. Ομως, δεν πρέπει να περιμένουμε να γίνουμε 85 ετών για να το καταλάβουμε αυτό. Τότε θα έχουμε χάσει πολύτιμο χρόνο.

Δείτε το βίντεο.



Tο διάβασα στο www.antikleidi.com

"ΟΤΑΝ ΤΟ ΘΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ ΑΓΚΑΛΙΑΣΕ ΤΗΝ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟ"

Στις 01:34 το πρωί της Τρίτης το θερινό ηλιοστάσιο συνέπεσε με την πανσέληνο.

Η σύμπτωση θερινού ηλιοστασίου και πανσελήνου έχει να συμβεί εδώ και 70 περίπου χρόνια.

Το θερινό ηλιοστάσιο εγκαινίασε την έναρξη του καλοκαιριού στο βόρειο ημισφαίριο, όπου ανήκει και η χώρα μας. Ταυτόχρονα, στο νότιο ημισφαίριο συνέβη το χειμερινό ηλιοστάσιο και άρχισε ο χειμώνας.

Στο βόρειο ημισφαίριο, ο ήλιος θα βρίσκεται στο υψηλότερο σημείο του στον ουρανό και η μέρα θα έχει τη μεγαλύτερη διάρκεια του έτους, καθώς ο βόρειος πόλος της γης θα είναι στραμμένος προς τον ήλιο.

Πηγή: www.tvxs.gr

"ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΣΤΑΣΕΙΣ- ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ"

Πως θα σας φαινόταν αν το πρωί που πηγαίνατε για να πάρετε το λεωφορείο αντί για την παραδοσιακή στάση βλέπατε μπροστά σας ένα περιποιημένο στεγασμένο χώρο, μια όμορφη βιβλιοθήκη και πολλά βιβλία και εφημερίδες για ανάγνωση;

Αυτήν την εικόνα συνάντησαν σήμερα το πρωί οι επιβάτες στην κεντρική στάση της γραμμής 64 που συνδέει το Φίλυρο με τη Θεσσαλονίκη. Στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο της στάσης είχαν τη δυνατότητα να επιλέξουν το βιβλίο που ήθελαν και να «γεμίσουν» τον χρόνο αναμονής τους μέχρι να έρθει το λεωφορείο της γραμμής, αλλά και κατά τη διάρκεια της διαδρομής. Γρήγορα και χωρίς γραφειοκρατικές διαδικασίες, σε μια πρωτοποριακή πρωτοβουλία πολιτισμού και φιλαναγνωσίας που ξεκίνησε στο Φίλυρο ο δήμος Πυλαίας – Χορτιάτη, δημιουργώντας την πρώτη πανελλαδικά «Στάση Λεωφορείου – Βιβλιοθήκη» σε συνεργασία με την Κίνηση Επικοινωνίας Πολιτών Φιλύρου.

Ο χώρος διαμορφώθηκε κατάλληλα με αρχιτεκτονικές και εικαστικές παρεμβάσεις: Ένα έπιπλο βιβλιοθήκης σε μορφή «δένδρου», παγκάκι αναμονής, πολλές πρωτότυπες θέσεις διάθεσης εφημερίδων και περιοδικών, αλλά και κατάλληλη βαφή όπως αυτή της οροφής που προσομοιάζει με ουρανό.

Τα βιβλία είναι προσφορά της δημοτικής βιβλιοθήκης, της ένωσης λογοτεχνών, των πολιτιστικών συλλόγων του δήμου, αλλά και απλών πολιτών που τοποθετούν τα βιβλία τους στα ράφια της βιβλιοθήκης δίχως την παραμικρή γραφειοκρατία, ώστε να είναι πάντοτε γεμάτη. Παράλληλα είναι δυνατή και η ανάγνωση της καθημερινότητας από εφημερίδες και έντυπα ενημέρωσης και πολιτισμού.

Πρόκειται για μια πρωτοβουλία του δήμου μας σε συνεργασία με τον Πολιτιστικό Σύλλογο «Κίνηση Επικοινωνίας Πολιτών Φιλύρου» που γίνεται για πρώτη φορά στην πατρίδα μας, ενώ το επόμενο διάστημα το ιδιαίτερο αυτό πολιτιστικό ραντεβού θα επεκταθεί και σε άλλες στάσεις στο Φίλυρο, αλλά και σε άλλες περιοχές του δήμου μας.

Παρών στην πρωινή εκκίνηση της πρωτότυπης αυτής πολιτιστικής πρωτοβουλίας ήταν και ο δήμαρχος Πυλαίας-Χορτιάτη Ιγνάτιος Καϊτεζίδης. «Σήμερα η χαρά που είδαμε στα πρόσωπα των νεαρών επιβατών, αλλά και όλων των συνδημοτών μας είναι μια δικαίωση για την πρωτοβουλία που ξεκινήσαμε. Και θα χαιρόμασταν διπλά αν αυτή η πρωτοβουλία βρει μιμητές στις στάσεις του ΜΕΤΡΟ της Αθήνας και των υπόλοιπων μέσων Μαζικής Μεταφοράς. Ταυτόχρονα είναι ένα μήνυμα πολιτισμού που στέλνουμε από το δήμο μας. Γιατί το βιβλίο είναι ένας πολύτιμος φίλος, που βοηθά στην καλλιέργεια του κάθε πολίτη. Είμαστε βέβαιοι ότι όταν δίνεις θετικά παραδείγματα ο κόσμος τα σέβεται και τα προστατεύει. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον φιλοπρόοδο σύλλογο της Κίνησης Επικοινωνίας Πολιτών Φιλύρου που αποδεικνύει ακόμη μία φορά τη μεγάλη σημασία του εθελοντισμού», σημείωσε ο δήμαρχος Πυλαίας-Χορτιάτη.

Πηγή:https://thesstips.wordpress.com/2016/06/21/stin-thessaloniki-i-proti-stasi-bibliothiki/

Tο διάβασα στο fresh-education.blogspot.gr

ERIC: Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ONLINE ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΓΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

Η βάση ERIC (Education Resources Information Center) είναι ίσως η μεγαλύτερη online βιβλιοθήκη στον κόσμο για εκπαιδευτικά και παιδαγωγικά θέματα.
Ο χρήστης μπορεί να αναζητήσει και να κατεβάσει άρθρα, βιβλία, οδηγούς ανάλογα με τα εκπαιδευτικά του ενδιαφέροντα ρυθμίζοντας ανάλογα τις επιλογές που εμφανίζονται αριστερά. Βασική επιλογή στη βάση δεδομένων ERIC, για να εμφανίζονται τα ελεύθερα άρθρα, βιβλία κλπ που είναι σχετικά με τη λέξη αναζήτησης, είναι το ¨"Full text available on ERIC".
Η βάση παράγεται από την National Library of Education, U.S.A, από τα αρχεία Resources in Education (RIE) και Current Index in Education (CIJE).

Μεταβείτε πατώντας εδώ στη βάση ERIC

Tο διάβασα στο fresh-education.blogspot.gr

"ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ" ΑΠΟ ΤΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΡΙΚΑΛΩΝ

Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα ποίησης ο Κύκλος Ποιητών, σε συνεργασία με το ΡΕΝ International, το World Poetry Movement, την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και το δίκτυο εθελοντών RefugeesWelcome GR, διοργάνωσε στις 21 Μαρτίου μια σειρά εκδηλώσεων στην Αθήνα και σε 30 πόλεις και νησιά της Ελλάδας με θέμα «Ένα ποίημα για τους πρόσφυγες». Παρόμοιες εκδηλώσεις διοργανώθηκαν σε 28 συνολικά χώρες ανά τον κόσμο.
Στα Τρίκαλα την ευθύνη της διοργάνωσης είχαν οι ποιητές Ηλίας Κεφάλας και Λιλή Ντίνα. Πολλοί τρικαλινοί ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση και διάβασαν ποιήματα με θέμα τους πρόσφυγες. Το Μουσικό Σχολείο Τρικάλων συμμετείχε με δυο ομαδικά ποιήματα μαθητών της Γ’ και της Α’ Λυκείου, τα οποία δημιουργήθηκαν, με σκοπό να διαβαστούν στην εκδήλωση, στο πλαίσιο του Λογοτεχνικού Εργαστηρίου Δημιουργικής Γραφής, το οποίο συντονίζει η γράφουσα Γεωργία Κολοβελώνη με την αρωγή της Αλεξάνδρας Χιώτη. Οι μαθητές αποτύπωσαν στο χαρτί τις ευαισθησίες και τους προβληματισμούς τους πάνω σ’ αυτό το μείζον κοινωνικό ζήτημα της εποχής μας και κατάφεραν να συγκινήσουν τους παρισταμένους, αποσπώντας το θερμό τους χειροκρότημα. Τα ποιήματα διάβασαν εκ μέρους της ομάδας οι μαθήτριες Διονυσία Σάρρη και Ομηρόλη-Μαρία Μπάλτου.
Ήταν μια βραδιά ευαισθητοποίησης, μια βραδιά κατά την οποία η ποίηση μεταγλωττίστηκε σε προβληματισμό. Κι αν, όπως επισημαίνει ο Νίκος Αλέξης Ασλάνογλου, «η ποίηση δε μας αλλάζει τη ζωή», μπορεί ωστόσο να επιτελέσει μια κοινωνική λειτουργία, να μας προσφέρει μια άλλη θέαση της πραγματικότητας, να μας ωθήσει σε δράση και αλληλεγγύη.
Για τις όμορφες ποιητικές δημιουργίες και για τη συμμετοχή στη συγκεκριμένη δράση αξίζει ένα μεγάλο μπράβο και ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλα τα παιδιά που συμμετείχαν. Από τη Γ’ Λυκείου στους: Ραφαηλία Κόντου, Χρήστο Κούτσια, Μαργαρίτα Κωστοπούλου, Χρήστο Λόλα, Χριστίνα Μπαλλά, Χαρά Τσιγαρίδα, Φωτεινή Χαντζιάρα. Από την Α’ Λυκείου στους: Μαριάνθη Γκουλιώνη, Κωνσταντίνα Δήμου, Ρεβέκκα Ζάμπρα, Αγγελική Κοκόρα, Βάιο Κουκουλέτσο, Ομηρόλη-Μαρία Μπάλτου, Παρασκευή Μπαντόλια, Μελίνα Μπουτσιώλη, Δωροθέα Νίτκο, Κωνσταντίνα Πασσιά, Διονυσία Σάρρη, Αθηνά Σφέικου, Αλίκη Φλιούκα, Γιώτα Χονδρού.

Παραθέτουμε, αντί επιλόγου, τα ποιήματα των δυο ομάδων, Γ’ και Α΄ Λυκείου, και ευελπιστούμε ότι η ποίηση θα αποτελεί πάντα γι’ αυτούς ένα ερέθισμα, μια ευκαιρία για προβληματισμό και δράση.

Ξεριζωμός
Κανένας δεν μου είπε φύγε
Έπρεπε να φύγω
Άφησα πίσω την καμένη γη των προγόνων μου
Μόνο ένα σάπιο καράβι με περίμενε
Κομμένη ζωή
Όπως τα κομμένα πόδια του γιου μου
Μακριά απ’ όλους κι απ’ όλα
Είναι σαν θάλασσα η ζωή
Κι η ελπίδα μου ένα κούτσουρο που πλέει
Άπλωσα σε μια στροφή το σπίτι μου
Και σκεπάστηκα με λίγο ουρανό
Είναι η αυλή μου με γρασίδι
Όπως το ήθελε ο γιος μου από μικρός
Και αύριο που έχουμε γενέθλια
Θα μας χαρίσουν δύο λέξεις
«Είστε ανεπιθύμητοι»

Προσφυγιά
Ξεριζωμένα σώματα και ψυχές αναρωτιούνται
Αν έρθει το αύριο
Φόβος κυριαρχεί στην καρδιά
Κι ο τρόμος την ειρήνη κρατά
Δεν ζεις το σήμερα ούτε το χτες
Κάθεσαι εκεί σαστισμένος
Μια ελπίδα μέσα στη φωτιά
Που λιώνει τη σάρκα
Σβήνει το χαμόγελο
Ξεχασμένο σε πατάρι παιχνιδάδικου
Πόλεμος στα μάτια των ανθρώπων
Κόσμος πνιγμένος στο αδιέξοδο
Πρόσωπα χαμένα στο μαύρο σύννεφο
Κι όλα αυτά άλλη μια είδηση στην τηλεόραση
Απάνθρωπη πραγματικότητα
Σε κόσμο με αισθήματα

Η συντονίστρια
Γεωργία Κολοβελώνη, Φιλόλογος, M.Ed., MA

Πηγή:http://www.tameteora.gr

"ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ"

Από το 2001, η Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων τιμάται κάθε χρόνο στις 20 Ιουνίου. Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι ανά τον κόσμο αφιερώνουν λίγο από το χρόνο τους για να αναγνωρίσουν και να τιμήσουν τη συμβολή όλων όσων ξεριζώθηκαν με τη βία από τα σπίτια τους. Κάθε χρόνο, την Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων, λαμβάνουν χώρα διάφορες εκδηλώσεις σε πάνω από 100 χώρες, με τη συμμετοχή κυβερνητικών εκπροσώπων, μελών ανθρωπιστικών οργανώσεων, διασημοτήτων, απλών πολιτών και των ίδιων των προσφύγων.

Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων 2012

Κάθε λεπτό, οκτώ άνθρωποι αφήνουν τα πάντα πίσω τους για να ξεφύγουν από τη φρίκη του πολέμου και των διώξεων. Εάν εσύ και η οικογένειά σου κινδυνεύατε από τον πόλεμο, τι θα κάνατε; Θα μένατε στη χώρα σας αντιμέτωποι με το θάνατο; Ή θα προσπαθούσατε να φύγετε με κίνδυνο να σας απαγάγουν, να σας βιάσουν ή να σας βασανίσουν; Για πολλούς πρόσφυγες η επιλογή είναι ανάμεσα στον τρόμο και κάτι ακόμα χειρότερο… Οι πρόσφυγες δεν έχουν επιλογή. Εσύ όμως έχεις.
» Περισσότερα...

Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων 2010

«Πατρίδα» είναι το θέμα της φετινής Παγκόσμιας Ημέρας Προσφύγων που τιμάται στις 20 Ιουνίου, σε αναγνώριση των δοκιμασιών που αντιμετωπίζουν πάνω από 40 εκατομμύρια ξεριζωμένοι ανά τον κόσμο. Περίπου 10 εκατομμύρια από αυτούς είναι πρόσφυγες που εμπίπτουν στην εντολή της Ύπατης Αρμοστείας.
» Περισσότερα...


Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων 2011
Κάντε 1 κίνηση

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος η Ύπατη Αρμοστεία προγραμματίζει διάφορες εκδηλώσεις σε πολλά μέρη του κόσμου για να τιμήσει την Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων (20 Ιουνίου), να αναδείξει το δράμα που ζούν εκατομμύρια ξεριζωμένοι συνάνθρωποί μας, το έργο που επιτελεί για αυτούς ανά τον κόσμο αλλά και τη βοήθεια που έχουν ανάγκη.
» Περισσότερα...


Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων 2009

«Πραγματικοί Άνθρωποι, Πραγματικές Ανάγκες» - οι πρόσφυγες είναι άνθρωποι με πραγματικές ανάγκες, σαν εσένα και εμένα.

Για τα 42 εκατομμύρια των ξεριζωμένων ανά τον κόσμο, η έλλειψη ή η παντελής απουσία ορισμένων βασικών μέσων για επιβίωση – όπως καθαρό νερό, τροφή, κατάλυμα, ιατρική περίθαλψη, συνθήκες υγιεινής και προστασία από τη βία και την κακοποίηση – σημαίνει ότι κάθε μέρα είναι και μια μάχη για επιβίωση

» Περισσότερα...

Πηγή:https://www.unhcr.gr/ekdiloseis/pagkosmia-imera-prosfygon.html

"ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ"

Η Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων καθιερώθηκε για πρώτη φορά με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στις 4 Δεκεμβρίου του 2000 και πρωτογιορτάσθηκε στις 20 Ιουνίου 2001, με αφορμή τα 50 χρόνια από την υπογραφή της «Συνθήκης για το καθεστώς των προσφύγων».

Η Συνθήκη αυτή προέβλεπε, μεταξύ άλλων, τη σύσταση της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ, η οποία ήταν επιφορτισμένη να βοηθήσει στη μετεγκατάσταση των 1,2 εκατομμυρίων Ευρωπαίων που είχαν μείνει άστεγοι εξαιτίας του Β' Παγκόσμιου Πολέμου. Στα 54 χρόνια της ύπαρξής της, η Ύπατη Αρμοστεία έχει βοηθήσει πάνω από 50 εκατομμύρια ανθρώπους και για τις προσπάθειές της αυτές έχει τιμηθεί δύο φορές με το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.

Το διεθνές δίκαιο ορίζει ότι πρόσφυγες είναι οι άνθρωποι που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να επιστρέψουν στις χώρες τους, εξαιτίας βάσιμου φόβου δίωξης, με βάση τη φυλή, το θρήσκευμα, τις πολιτικές τους πεποιθήσεις, την εθνικότητά τους ή τη συμμετοχή τους σε μία ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα.

Σήμερα, η Ύπατη Αρμοστεία είναι ένας από τους κυριότερους ανθρωπιστικούς οργανισμούς στον κόσμο. Τα περισσότερα από 5.000 στελέχη της, πολλά από τα οποία αντιμετωπίζουν πολύ σοβαρούς κινδύνους κατά της προσωπικής τους ασφάλειας, βοηθούν πάνω από 20 εκατομμύρια ανθρώπους πουν συγκεντρώνουν την ιδιότητα του πρόσφυγα.

Τα τελευταία χρόνια και κυρίως μετά την κατάρρευση των καθεστώτων του «υπαρκτού σοσιαλισμού», τα κράτη - μέλη και η Ε.Ε. υιοθετούν ολοένα και αυστηρότερα μέτρα, τόσο ως προς τον χαρακτηρισμό των αιτούντων άσυλο ως προσφύγων, όσο και ως προς την όλη διαδικασία του ασύλου. Η αντίληψη που κυριαρχεί είναι ότι οι αιτούντες άσυλο δεν εγκαταλείπουν τη χώρα τους επειδή κινδυνεύει η ζωή τους, αλλά για οικονομικούς λόγους.

Η Ελλάδα αποτελεί ενδιάμεσο σταθμό για τους πρόσφυγες. Δέχεται μικρό αριθμό αιτήσεων για άσυλο, αλλά είναι η χώρα με το χαμηλότερο ποσοστό αναγνώρισης προσφυγικού και ανθρωπιστικού καθεστώτος. Τα τελευταία χρόνια το ποσοστό αναγνώρισης κυμαίνεται περίπου στο 1% επί των αιτήσεων. Η πλειοψηφία των αιτούντων άσυλο διαμένουν για μεγάλο χρονικό στη χώρα μας, αφού η διαδικασία για τη χορήγηση ή όχι του προσφυγικού ή ανθρωπιστικού καθεστώτος είναι μακροχρόνια, με αποτέλεσμα να καταλήγουν στην παρανομία χωρίς να διαφαίνεται η πολιτική βούληση για την αναγνώρισή τους και την ένταξή τους στην ελληνική κοινωνία.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/worldays/42#ixzz4C9osN150

"Η ΚΑΛΥΒΑ ΤΟΥ ΜΠΑΡΜΠΑ - ΘΩΜΑ"

Κατεβάστε το τεύχος από εδώ

Συγκλόνισε τη ρατσιστική Αμερική και στήριξε τον εμφύλιο
πόλεμο για την απελευθέρωση των μαύρων σκλάβων.


Τον 19ο αιώνα το βιβλίο που ήταν δεύτερο σε πωλήσεις μετά τη Βίβλο ήταν«Η Καλύβα του μπάρμπα-Θωμά» της αμερικανίδας συγγραφέα, Χάριετ Μπίτσερ Στόου.

Εκδόθηκε το 1852 και πούλησε εκατομμύρια αντίτυπα σε όλον τον κόσμο. Βασικοί χαρακτήρες του βιβλίου ήταν η Ελίζα και ο μπάρμπα- Θωμάς, δύο σκλάβοι που ζούσαν σε μια φάρμα στο Κεντάκι που ανήκε σε έναν καλό ιδιοκτήτη, τον Σέλμπυ, ο οποίος σεβόταν και αγαπούσε τους σκλάβους του!
Την πρώτη χρονιά κυκλοφορίας του «Η καλύβα του μπάρμπα-Θωμά» πούλησε πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα στην Αγγλία και περισσότερες από 300.000 στην Αμερική.
Η υπόθεση του βιβλίου ξεκινούσε όταν ο Σέλμπυ αποφάσισε να πουλήσει τον μεσήλικο μπάρμπα-Θωμά και τον πεντάχρονο γιο της Ελίζας σε έναν δουλέμπορο για να ξεπληρώσει τα χρέη του. Όταν η Ελίζα έμαθε τα σχέδια του αφεντικού της δραπέτευσε μαζί με τον μοναχογιό της.
Ο μπάρμπα-Θωμάς δεν την ακολούθησε γιατί δεν ήθελε να προδώσει το αφεντικό του. Ο δουλέμπορος αναζήτησε την Ελίζα, αλλά δεν κατάφερε να την εντοπίσει.
Πήρε μαζί του τον μπάρμπα-Θωμά και ταξίδεψαν προς την Ορλεάνη. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μια καλή γυναίκα τον αγόρασε από τον δουλέμπορο, επειδή έσωσε την κόρη της. Στο τέλος του βιβλίου η Ελίζα κατάφερε να κερδίσει την ελευθερία της, ενώ ο μπάρμπα- Θωμάς πέθανε από την κακοποίηση ενός σκληρού αφέντη.Με την είδηση του θανάτου του ο Σέλμπυ έσπασε.
Οι τύψεις του τον οδήγησαν να ελευθερώσει όλους τους δούλους και τους έδωσε ευχή και κατάρα να μην ξεχάσουν ποτέ τη θυσία του μπάρμπα-Θωμά.

Η πραγματική ιστορία του μπάρμπα-Θωμά
Το βιβλίο ήταν βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα από τη ζωή των σκλάβων που ζούσαν στην Αμερική.
Η Στόου είχε εμπνευστεί την ιστορία του μπάρμπα-Θωμά από τη ζωή τουΤζόσια Χάνσον, ενός μαύρου που είχε ζήσει ως σκλάβος για 40 χρόνια στο Μέριλαντ.
Ο Χάνσον είχε γεννηθεί σκλάβος το 1789 σε μια φάρμα όπου ήταν σκλάβος και ο πατέρας του. Όπως είχε αναφέρει αργότερα στην αυτοβιογραφία του, το μόνο που θυμόταν από τον πατέρα του ήταν ότι τον είχαν μαστιγώσει 100 φορές στην πλάτη και του είχαν κόψει το αυτί επειδή είχε σηκώσει κεφάλι στον αφέντη. Ο ιδιοκτήτης πούλησε τον πατέρα του στην Αλαμπάμα όταν ο Χάνσον ήταν παιδί. Από τότε δεν τον είδε ποτέ ξανά στη ζωή του. Τα αδέρφια του ανήκαν σε άλλα αφεντικά και εκείνος μεγάλωσε με τη μητέρα του.Ο Χάνσον ήταν έντιμος και εργατικός γι’αυτό όταν μεγάλωσε έγινε υπεύθυνος για τους υπόλοιπους σκλάβους. Τζόσια Χάνσον, ο σκλάβος που ενέπνευσε την ιστορία του μπάρμπα-Θωμά Τζόσια Χάνσον, ο σκλάβος που ενέπνευσε την ιστορία του μπάρμπα-Θωμά Ο δρόμος προς την ελευθερία άνοιξε όταν το 1825 το αφεντικό του ζήτησε να οδηγήσει 18 σκλάβους στο Κεντάκι.
Ο Χάνσον, μακριά από τον αφέντη του για τρία χρόνια, κατάφερε να συγκεντρώσει τα χρήματα που απαιτούνταν για να αγοράσει την ελευθερία του.
Όταν επέστρεψε έδωσε στο αφεντικό του 350 δολάρια για να του υπογράψει το χαρτί της ελευθερίας του.
Το αφεντικό του πήρε τα χρήματα, αλλά του είπε πως αν ήθελε να ζήσει ελεύθερος έπρεπε του πληρώσει φόρο 1.000 δολάρια.
Τότε ο Χάνσον πήρε τη γυναίκα και τα παιδιά του και δραπέτευσε.
Μετά από αρκετές εβδομάδες έφτασαν στο Οντάριο και μπόρεσαν να ζήσουν ελεύθεροι. «Όταν τα πόδια μου ακούμπησαν για πρώτη φορά την ακτή του Οντάριο, έπεσα κάτω, πήρα την άμμο στις χούφτες μου, τη φίλησα και άρχισα να χορεύω.Όσοι με έβλεπαν με περνούσαν σίγουρα για τρελό».
Έτσι περιέγραψε ο Χάνσον την πρώτη ημέρα της ελευθερίας του. Το βιβλίο της Στόου ήταν βασισμένο στη ζωή του. Με γλαφυρό τρόπο, αλλά χωρίς υπερβολές παρουσίαζε την κακομεταχείριση των μαύρων από τους λευκούς. Το ξύλο, τους βιασμούς, την απαξίωση της ανθρώπινης ζωής. Τον μαύρο ως εμπόρευμα. Ήθελε να ευαισθητοποιήσει το κοινό και σε μεγάλο βαθμό τα κατάφερε. Η καλύβα του Χάνσον στο Μεριλαντ
Για πολλούς το βιβλίο επηρέασε χιλιάδες Αμερικανούς που πολέμησαν στον αμερικανικό εμφύλιο πόλεμο κατά της δουλείας.
Οι νότιοι που ήταν φανατικά υπέρ της δουλείας κυκλοφόρησαν μια σειρά από βιβλία που περνούσαν το δικό τους μήνυμα υπερασπιζόμενοι το δουλεμπόριο.
Αυτό το είδος λογοτεχνίας έμεινε γνωστό ως «Αντι-Τομ νουβέλες».
Μάλιστα λέγεται πως όταν ο Αβραάμ Λίνκολν συνάντησε τη συγγραφέα τον Νοέμβριο του 1862 της είπε: «Ώστε αυτή είναι η μικρή κυρία που έκανε αυτόν τον μεγάλο πόλεμο»....

Πηγές:mixanitouxronou ,ideopigi

Το διάβασα στο www.hamomilaki.gr

"ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΑΚΙ ΓΙΑ ΧΕΙΜΩΝΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ"

Μια φορά κι έναν καιρό, ας πούμε χθες το απόγευμα, ένα πουλάκι πέταξε ως την παραλία και λίγο πιο εκεί…

- «Αχ, κοίτα πώς φαίνεται η καρδιά μου», είπε κοιτάζοντας στη θάλασσα…

Τότε όμως ένα ψαράκι του την έκλεψε!

Έτσι αγαπήθηκαν και γέμισε ο ουρανός κι η θάλασσα καρδούλες…

Γέμισαν καρδούλες όλα τα φύλλα των δέντρων και όλα τα καράβια.

Το πουλάκι του τραγουδούσε…

Του έφερνε να δει τι ωραίες που είναι οι πεταλούδες,

του έλεγε για τ΄αστέρια

και κείνο του χάριζε αστεράκια της θάλασσας να στολίσει τη φωλιά του…

- «Να δεις τι ωραία είναι και τα λουλούδια», του ΄λεγε..

- «Πάρε με μαζί σου», του είπε…

Και το πουλί πήρε το ψαράκι μαζί του στο σπιτάκι του…

Όμως από το παράθυρο έβλεπε τη θάλασσα κι έκλαιγε…

Τότε ήρθε ένα σύννεφο και έγινε βροχή μέχρι τη θάλασσα…

και το ψαράκι γύρισε πίσω, εκεί που ανήκε..

- Γιατί έφυγες αφού σ΄ αγαπούσα;

- Κι εγώ σ΄ αγαπώ, του είπε…

Και του χάρισε ένα κοχύλι ν΄ ακούει τη θάλασσα και τα τικ τακ της καρδιάς του…

Κι ήρθε ο χειμώνας κι ήρθε η άνοιξη…

- Σ΄ επιθύμησα, του είπε…

Κι έγινε η θάλασσα σαν περιβόλι

Και το βράδυ ο ουρανός σαν τη θάλασσα…

Έτσι δεν ήταν καθόλου στενοχωρημένοι.

Γιατί δεν τους χώριζε πια τίποτα!


Αλέξης Κυριτσόπουλος

Πηγή: ithaque.gr

Tο διάβασα στο  http://www.thessalonikiartsandculture.gr

ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ:Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΛΥΡΙΚΟΣ

Υπήρξε ένας από τους κορυφαίους Έλληνες ποιητές του 20ου αιώνα, αλλά και ο εμπνευστής της «Δελφικής Ιδέας»

Ο Άγγελος Σικελλιανός γεννήθηκε στις 15 Μαρτίου του 1884 στη Λευκάδα, όπου πέρασε και τα παιδικά του χρόνια. Με την έλευση του νέου αιώνα, το 1900, αποφοίτησε από το Γυμνάσιο και εγγράφεται στη Νομική του πανεπιστημίου Αθηνών, σπουδές τις οποίες όμως δεν ολοκληρώνει ποτέ. Από νωρίς μελέτησε Όμηρο, Πίνδαρο, Ορφικούς και Πυθαγόρειους, λυρικούς ποιητές, προσωκρατικούς φιλοσόφους, Πλάτωνα, Αισχύλο, την Αγία Γραφή αλλά και τους ξένους λογοτέχνες. Ο νεαρός Άγγελος ταξιδεύει πολύ και στρέφεται από νωρίς στην ποίηση και το θέατρο.

Το 1907 παντρεύεται με την Αμερικανίδα Eva Palmer στην Αμερική και το επόμενο έτος μετακομίζουν στην Αθήνα. Η Palmer στο μέλλον θα στηρίξει τον ποιητή τόσο ψυχολογικά όσο και οικονομικά, βοηθώντας τον στην υλοποίηση της Δελφικής Ιδέας, η οποία είχε παγκόσμια απήχηση. Το ζευγάρι αγαπά τη φύση και την αρχαία ελληνική ιστορία και κατά καιρούς μένουν σε Λευκάδα, Συκιά Κορινθίας, Σαλαμίνα, Κηφισιά και Δελφούς.

O Σικελιανός το 1909 δημοσίευσε την πρώτη του ποιητική συλλογή Αλαφροΐσκιωτος, η οποία προκάλεσε ιδιαίτερη αίσθηση στους φιλολογικούς κύκλους, αναγνωριζόμενη ως έργο σταθμός στην ιστορία των νεοελληνικών γραμμάτων. Τα επόμενα χρόνια προχωρά στην έκδοση των τεσσάρων τόμων της ποιητικής συλλογής Πρόλογος στη Ζωή: Η Συνείδηση της Γης μου (1915), Η Συνείδηση της Φυλής μου (1915), Η Συνείδηση της Γυναίκας (1916) και Η Συνείδηση της Πίστης (1917). Ακολουθούν ακόμα τα χαρακτηριστικά ποιήματα Το Πάσχα των Ελλήνων και Μήτηρ Θεού, της περιόδου 1917 - 1920 καθώς και διάφορες συνεργασίες του με λογοτεχνικά περιοδικά της εποχής.

Ο Σικελιανός, στις 11/11/1914, γνωρίζεται με τον Νίκο Kαζαντζάκη και τα επόμενα χρόνια συχνά πυκνά περιπλανιόνται μαζί στην Ελλάδα. Η αρχαιοελληνική πνευματική ατμόσφαιρα απασχόλησε βαθιά τον ποιητή και συνέλαβε την ιδέα να δημιουργηθεί στους Δελφούς ένας παγκόσμιος πνευματικός πυρήνας ικανός να συνθέσει τις αντιθέσεις των λαών («Δελφική Ιδέα»). Για το σκοπό αυτό, ο Σικελιανός, με τη συμπαράσταση και οικονομική αρωγή της γυναίκας του, δίνει πλήθος διαλέξεων και δημοσιεύει μελέτες και άρθρα.


Οι Πρώτες Δελφικές Εορτές πραγματοποιήθηκαν το 1927 και διήρκεσαν δύο ημέρες (περιελάμβαναν παράσταση του Προμηθέα Δεσμώτη του Αισχύλου, γυμνικούς αγώνες, λαϊκούς χορούς κι έκθεση λαϊκής τέχνης) – η απήχησή τους ήταν μεγάλη σε παγκόσμιο επίπεδο και οι κριτικές που ασκήθηκαν ήταν ή ενθουσιώδεις ή εντελώς αρνητικές. Το 1930 έγιναν και Δεύτερες Δελφικές Εορτές. Το 1929, η Ακαδημία Αθηνών απένειμε στο Σικελιανό αργυρό μετάλλιο για τη γενναία προσπάθεια αναβίωσης των δελφικών αγώνων, αλλά η Δελφική ιδέα είχε ως αποτέλεσμα την οικονομική καταστροφή του ζεύγους Σικελιανού – το οποίο χωρίζει το 1934. Έξι χρόνια αργότερα, ο Σικελιανός ξαναπαντρεύεται με την Άννα Καμπανάρη-Καραμάνη.

Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, ο Σικελιανός διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην πνευματική αντίσταση του λαού, με κορυφαία εκδήλωση το ποίημα και το λόγο που εκφώνησε στην κηδεία του Παλαμά το 1943. Tο 1946 εξελέγη πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών ενώ το 1949 ήταν υποψήφιος για το Βραβείο Νομπέλ. Ο Άγγελος Σικελιανόςπέθανε στην Αθήνα στις 19 Ιουνίου του 1951, σε ηλικία 67 ετών, και ενταφιάστηκε στους Δελφούς, όπου τον ακολούθησε ένα χρόνο αργότερα η πρώτη του σύζυγος Eva Palmer. Ήταν ο πρώτος Έλληνας λογοτέχνης του 20ου αιώνα ο οποίος προτάθηκε για το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας (1949).

Στον Παλαμά

Ηχήστε οι σάλπιγγες... Καμπάνες βροντερές,
δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα...
Βογκήστε τύμπανα πολέμου...
Οι φοβερές σημαίες, ξεδιπλωθείτε στον αγέρα!

Σ' αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα! Ένα βουνό
με δάφνες αν υψώσουμε ως το Πήλιο κι ως την Όσσα,
κι αν το πυργώσουμε ως τον έβδομο ουρανό,
ποιόν κλει, τί κι αν το πει η δικιά μου γλώσσα;

Μα συ Λαέ, που τη φτωχή σου τη μιλιά,
ήρως τη πήρε και την ύψωσε στ' αστέρια,
μεράσου τώρα τη θεϊκή φεγγοβολιά
της τέλειας δόξας του, ανασήκωσ' τον στα χέρια

γιγάντιο φλάμπουρο κι επάνω από μας
που τον ύμνούμε με καρδιά αναμμένη,
πες μ' ένα μόνο ανασασμόν: «Ο Παλαμάς!»,
ν' αντιβογκήσει τ' όνομά του η οικουμένη!

Ηχήστε οι σάλπιγγες... Καμπάνες βροντερές,
δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα...
Βογκήστε τύμπανα πολέμου...
Οι φοβερές σημαίες, ξεδιπλωθείτε στον αγέρα!

Σ' αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα! Ένας λαός,
σηκώνοντας τα μάτια του τη βλέπει...
κι ακέριος φλέγεται ως μες στ' άδυτο ο Ναός,
κι από ψηλά νεφέλη Δόξας τόνε σκέπει.

Τί πάνωθέ μας, όπου ο άρρητος παλμός
της αιωνιότητας, αστράφτει αυτή την ώρα.
Ορφέας, Ηράκλειτος, Αισχύλος, Σολωμός
την 'Αγια δέχονται ψυχή τη τροπαιοφόρα,

που αφού το έργο της θεμέλιωσε βαθιά
στη γην αυτή με μίαν ισόθεη Σκέψη,
τον τρισμακάριο τώρα πάει ψηλά τον Ίακχο
με τους αθάνατους θεους για να χορέψει.

Ηχήστε οι σάλπιγγες... Καμπάνες βροντερές,
δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα...
Βόγκα Παιάνα! Οι σημαίες οι φοβερές
της Λευτεριάς ξεδιπλωθείτε στον αγέρα!

Πηγή:www.tvxs.gr