Νερό Και Χώμα - Stavento Feat.Μελίνα Ασλανίδου (Rich Version)

Άλλο ένα καλοκαιριάτικο βράδυ με καλή μουσική ... Απολαύστε την !!!



Τίτλος :"Νερό Και Χώμα"
💿 "Ακόμα Ονειρεύομαι" | STAVENTO
🎧 Μουσική / Στίχοι: Μιχάλης ΜΕΘ Κουινέλης


ΠΟΝΤΙΑΚΗ ΛΥΡΑ: ΠΑΥΛΟΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ
ΜΠΑΣΣΟ-ΤΥΜΠΑΝΑ-SYNTHS: ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΟΥΪΝΕΛΗΣ
ΕΝΟΡΧΗΣΤΡΩΣΗ: ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΟΥΪΝΕΛΗΣ

Moby & The Void Pacific Choir - In This Cold Place (Official Video)

Η δυστοπία ως παρόν...

Ο Moby δεν χρειάζεται συστάσεις. Κάνει αυτό που ξέρει να κάνει καλά! Να δημιουργεί ποιοτική μουσική και να την οπτικοποιεί με δυστοπικά βίντεο κλιπ.

Αυτή τη φορά συνεργάζεται με τον σχεδιαστή Steve Cutts για το βίντεο του τραγουδιού In This Cold Place.
Διάχυτη η νοσταλγία. Χαρακτήρες cartooon, πρωταγωνιστές του κόσμου της τηλεόρασης ενός μικρού παιδιού, το οποίο, ντυμένο με στολή σούπερ ήρωα, βαριεστημένο, αγέλαστο, άχρωμο, κενό κάνει ζάπινγκ.

Τα "σύνορα" όμως μεταξύ του τηλεοπτικού και του πραγματικού κόσμου καταργούνται πολύ γρήγορα. Τα πάντα αλλάζουν. Οι σούπερ ήρωες δεν είναι πλέον αυτό που συνήθως ήταν. Ακόμη και τα γλυκά αρκουδάκια αγριεύουν...

Τεράστιες γκρίζες μεγαλουπόλεις, εργάτες-ρομπότ, "γρανάζια" των μηχανών, καταστολή, όπλα, γκλοπς, τείχη, τσακωμοί, σκοτωμοί, μεταλλαγμένα, πόλεμοι, σβάστικες που σαρώνουν τα πάντα στο πέρασμά τους. Πρωταγωνιστές οι ήρωες και τα αρκουδάκια...

Το παιδί μεγαλώνει, αλλά είναι σαν να μη μεγαλώνει. Σχέσεις που καταστρέφονται, ανταγωνισμοί και στο τέλος μοναξιά. Η τηλεόραση και τα cartoon πάντα εκεί. Όχι όπως ήταν παλιά αλλά πάντα εκεί...

Τι κι αν ο ενήλικας πια ήρωας της ιστορίας κάθεται με άλλους συνομίλικους γύρω του στην ίδια στάση. Είναι μόνος του, όλοι τους είναι μόνοι. Σε ένα νοσοκομείο, μάλλον κάνουν κάποια θεραπεία.

Σκουπίδια και ερείπια παντού. Ένα κοριτσάκι μόνο του σε μια χωματερή. Ένα νεκρό παιδί μέσα σε κάποια χαλάσματα. Κι ένα σούπερ ήρωας (μια εξιδανικευμένη εικόνα του ίδιου του παιδιού-νεαρού πρωταγωνιστή μας).

Αλκοολικός άστεγος στο δρόμο, με την ίδια πάντα στολή του σούπερ ήρωα, άνθρωποι κενοί, γκρίζοι, μουντοί γύρω, ένας τροφαντός κουστουμάτος με πούρο πάνω σε ένα χρυσό άρμα και εκατοντάδες μικρά γκρίζα ρακένδυτα ανθρωπάκια να τον κουβαλούν. Ένας ακόμη σε έναν βράχο μεσοπέλαγα να τρώει μόνο τα δολάρια που πλέουν γύρω του. Κάπου τριγύρω ή και παντού ο Τραμπ.

Αποτυχία συστήματος, error...

Ηλιοβασίλεμα. Ο μικρός (μεγάλος πλέον) πρωταγωνιστής της ιστορίας εξακολουθεί να φορά τη στολή του σούπερ ήρωα και με ένα μπουκάλι στο χέρι κοιτάζει την τηλεόραση να φλέγεται μπροστά από μια τεράστια τρύπα στον τοίχο.

Μια κατεστραμμένη πόλη. Παντού ερείπια. Μοναδικό χρώμα ο ήλιος...

Ζοφερό μέλλον...

(ή ελπιδοφόρο;)

Δείτε το βίντεο:

Το είδα στο www.alfavita.gr

ΝΤΙΝΟΣ ΣΙΩΤΗΣ: ΤΙΠΟΤΑ

Οι τελευταίες ώρες του τίποτα πλησιάζουν από ένα καφενείο που έχει ν ανοίξει τις πόρτες του εδώ και 15 χρόνια. Μόνο τα παράθυρα είναι ανοιχτά από τις 7 το πρωί μέχρι τις 11 το βράδυ και οι πελάτες του — καφενόβιοι κατά το πλείστον, χαρίζοντας τσιγάρα και διαβάζοντας στις απογευματινές εφημερίδες τις πρωινές ειδήσεις.

Παράπλευρα από την μεγάλη και κυρία είσοδο υπάρχει ένα μεγάλο παράθυρο που ανοίγει μόνο τις Κυριακές το απόγευμα για τον πρόεδρο της δημοκρατίας που έρχεται να βγάλει κήρυγμα. Ο κ. πρόεδρος είναι κουφός (δεν ακούει τίποτα) και δεν βλέπει καλά μακρυά η κοντά, αλλά αυτό δεν έχει καμιά σημασία για τις ικανότητες του σαν άξιου ηγέτη της χώρας του, γιατί με περισσή ευκολία έχει καταφέρει το λαό να πιστέψει πως οι τελευταίες ώρες του τίποτα που πλησιάζουν θα φέρουν μια κάποια λύση στα ολοένα διογκούμενα και στοιβαζόμενα προβλήματα τους.

Όλοι λοιπόν οι κάτοικοι, άντρες και γυναίκες, τίποτα άλλο δεν χάνουν παρά να κουβεντιάζουν για τις τελευταίες ώρες του τίποτα, ή, τελευταία, και γι’ αυτό το ίδιο το τίποτα. Κουβεντιάζουν γιά το πως θα τους φανή, πως θα το υποδεχτούν, τι αλλαγές πιθανόν να συμβούν στις ζωές τους και όλοι παρακολουθούν ειδικά προγράμματα στην τηλεόραση με το γενικό τίτλο ΕΙΣΑΙ ΣΤΟ ΤΙΠΟΤΑ, ΜΑΘΕ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ



Ένα πρωινό μιας άτυχης Δευτέρας που τίποτα δεν προμηνούσε τίποτα, οι τελευταίες ώρες του τίποτα άρχισαν να βγαίνουν στριμωγμένες από τις ορθάνοιχτες πόρτες του καφενείου. Πήραν την κεντρική λεωφόρο που βγάζει στο προεδρικό μέγαρο κι από κει άλλες τράβηξαν δεξιά για το χρηματιστήριο και τις εκκλησίες και άλλες αριστερά για τα βιβλιοπωλεία και τις πινακοθήκες. Μέχρι τις 12 το μεσημέρι η πόλη όλη είχε γεμίσει με τίποτα, η συγκοινωνία λόγω συνωστισμού είχε διακοπεί, τα μαγαζιά είχαν κλείσει και ο κόσμος είχε βγει στους δρόμους να χαζέψει με τα τίποτα που τίποτα δεν τα εμπόδιζε να πηγαίνουν όπου θέλουν και να κάνουν ότι τους καπνίσει.

Το θέαμα, αλλά και το θέμα, ήταν άκρως διασκεδαστικό. Όπου περνούσαν τα τίποτα δεν άφηναν τίποτα πίσω τους. Για παράδειγμα, όταν ο διευθυντής μιας τράπεζας είπε στην γραμματέα του αν ήθελε να πάνε πουθενά να φάνε τίποτα, κυριολεκτούσε. Γιατί μόλις μπήκανε σε παραπλήσιο εστιατόριο για το μεσημεριανό τους το γκαρσόν τους είπε ότι δεν υπήρχε τίποτα να φάνε. Αλλά ούτε και κανένας άλλος από τους φιλήσυχους και ξαφνικά αναστατωμένους κατοίκους ήταν ικανός να βάλει μια μπουκιά στο στόμα του. Άνοιγαν τα ψυγεία τους και δεν βρίσκαν τίποτα, άνοιγαν το ραδιόφωνο και δεν άκουγαν τίποτα, άνοιγαν την τηλεόραση και δεν έβλεπαν τίποτα, σήκωναν το τηλέφωνο που χτυπούσε και δεν άκουγαν τίποτα.

Σιγά-σιγά τα πάντα άρχισαν να υποχωρούν μπροστά στο τίποτα. Πρώτα τα εργοστάσια, μετά τα σφαγεία, οι βιβλιοθήκες, τα γηροκομεία, τα μαγαζιά και τελευταίες οι αλογοουρές των γυναικών. Μέσα σε δυο μέρες τίποτα δεν υπήρχε, μονάχα πεινασμένοι άνθρωποι που έσερναν τα πεινασμένα τους κορμιά ζητώντας έλεος από τα τίποτα, αλλά εκείνα τίποτα δεν έκαναν παρά μονάχα γέμιζαν ότι έβρισκαν μπροστά τους με τίποτα. Γέμισαν τους δρόμους, τα σπίτια, τις πολυκατοικίες, τα γκαράζ, τα δημόσια κτίρια. Καβάλησαν τοίχους, πέταξαν στον αέρα και τον γέμισαν κι αυτόν με τίποτα, κατέβηκαν στα λιμάνια και την ξεχείλισαν με τίποτα τόσο που το νερό (τιποτένιο) ανέβηκε δυο μέτρα.

Ο πρόεδρος της δημοκρατίας δεν είχε ακούσει ούτε δει τίποτα και την τελευταία στιγμή, τότε που οι άνθρωποι πεθαίνανε κατά εκατοντάδες, ο υπουργός ασφαλείας τον ενημέρωσε για τα καθέκαστα. Παίρνει τηλέφωνο λοιπόν τον πρόεδρο μιας άλλης πιο μεγάλης δημοκρατίας για να ζητήσει τη συμβουλή του αλλά δεν ακούει τίποτα και μάταια ψάχνει με το υπουργικό του συμβούλιο να βρει μιαν άλλη λύση. Στο μεταξύ τα τίποτα κατέλαβαν και το πεντάγωνο κι ελέγχουν πλήρως την κατάσταση στη χώρα. Σε ένα μήνα τίποτα δεν είχε μείνει που να θυμίζει πως κάποτε η χώρα αυτή κατοικούνταν από όντα ανθρώπινα. Τα τίποτα έχουν εγκαταστήσει μια δικιά τους πολιτεία που δεν περιγράφεται με τίποτα.

Ντίνος Σιώτης – Περιοδικό “Η λέξη” – 1981

Ο Ντίνος Σιώτης (γεν. Τήνος, 19 Δεκεμβρίου 1944) είναι Έλληνας ποιητής, δημοσιογράφος και εκδότης λογοτεχνικών περιοδικών.

Φωτό: GREECE. Attica. Near Sounion. 1937. “Taverna by the sea”.

Αντικλείδι , http://antikleidi.com

"Η ΠΥΡΑΜΙΔΑ ΤΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ"

Σε αντιστοιχία με την πυραμίδα της διατροφής, η πυραμίδα της φυσικής δραστηριότητας είναι ένας «έξυπνος» τρόπος απεικόνισης διαφόρων τύπων άσκησης, και ενδεικτικός της συχνότητας με την οποία θα πρέπει αυτές να πραγματοποιούνται από τα παιδιά κατά τη διάρκεια μίας εβδομάδας.

Ο σχηματισμός της πυραμίδας δηλώνει ότι προχωρώντας από τη βάση προς την κορυφή, δηλαδή από το μεγαλύτερο εύρος ενός επιπέδου προς το μικρότερο, τόσο μικραίνει ο χρόνος τον οποίο τα παιδιά θα πρέπει να αφιερώνουν στις δραστηριότητες του κάθε επιπέδου.

Οι συστάσεις για φυσική δραστηριότητα και υγεία, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (World Health Organization) αναφέρουν ότι τα παιδιά θα πρέπει να είναι φυσικά δραστήρια για τουλάχιστον μία ώρα την ημέρα.

Στη βάση της πυραμίδας λοιπόν, βρίσκονται δραστηριότητες, όπως βόλτες με το ποδήλατο, δουλειές σπιτιού (βοήθεια στον κήπο, στο καθάρισμα του σπιτιού κ.α), το «πήγαινε» και «έλα» στο σχολείο με τα πόδια, βόλτες και παιχνίδι στην παιδική χαρά ή στα πάρκα κ.α, οι οποίες θα πρέπει να πραγματοποιούνται σε καθημερινή βάση από τα παιδιά, και είναι εύκολα πραγματοποιήσιμες.

Στο αμέσως επόμενο επίπεδο της πυραμίδας παρουσιάζονται δραστηριότητες, όπως είναι το τρέξιμο, η κολύμβηση, καθώς και όλα τα ομαδικά αθλήματα-παιχνίδια, όπως το ποδόσφαιρο, η καλαθοσφαίριση ή και το κυνηγητό. Με τις δραστηριότητες αυτές συστήνεται τα παιδιά να ασχολούνται 3 έως 5 ημέρες την εβδομάδα. Η ένταση με την οποία θα πρέπει να εκτελούνται ενδείκνυται να είναι τέτοια ούτως ώστε να προκαλεί στα παιδιά λαχάνιασμα, και η διάρκειά τους θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 20 λεπτά συνεχόμενα.

Στο τρίτο επίπεδο της πυραμίδας περιλαμβάνονται ασκήσεις που αυξάνουν τη δύναμη και την ευλυγισία. Για τη μεν δύναμη, οι ασκήσεις (4 με 5 σε αριθμό) θα πρέπει να επαναλαμβάνονται 2 με 3 φορές την εβδομάδα, για τη δε ευλυγισία, θα πρέπει να πραγματοποιούνται σχεδόν καθημερινά, λίγο πριν ή αμέσως μετά από το τέλος της κυρίως φυσικής δραστηριότητας και η διάρκεια της καθεμιάς να είναι τουλάχιστον 20 δευτερόλεπτα.

Τέλος,στην κορυφή της πυραμίδας περιλαμβάνονται οι λεγόμενες καθιστικές δραστηριότητες, με τις οποίες τα παιδιά θα πρέπει να απασχολούνται όσο το δυνατό λιγότερο, ιδανικά μέχρι 1-2 ώρες ημερησίως. Ενδεικτικά αναφέρονται η παρακολούθηση τηλεόρασης, τα βιντεοπαιχνίδια και η ενασχόληση με τον υπολογιστή, δραστηριότητες δηλαδή οι οποίες συντελούν στην ακινησία και την αδράνεια του σώματος, και σε υπερβολικό βαθμό έχουν μακροπρόθεσμα σοβαρές αρνητικές συνέπειες για την υγεία.

Πηγή: boro

Αντικλείδι , http://antikleidi.com

"H ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ"

Μία βάση δεδομένων στην οποία εγγράφονται ελληνικοί υπερσύνδεσμοι που σχετίζονται με τη λογοτεχνία, την ανάγνωση και τη λογοτεχνική εκπαίδευση. Ο ιστοχώρος απευθύνεται σε ερευνητές και αναγνώστες που ενδιαφέρονται για την ελληνική λογοτεχνική παραγωγή αλλά και σε εκπαιδευτικούς της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, οι οποίοι μπορούν να αξιοποιήσουν εκπαιδευτικά το σχετικό υλικό.

Δημιουργός της η κ. Σωτηρία Καλασαρίδου, διδάκτορας του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Α.Π.Θ.
Κάνε κλικ εδώ για να επισκεφθείς τον ιστοχώρο

Το διάβασα στο pappanna.wordpress.com

"Ο ΗΧΟΣ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ"

Πατώντας πάνω στην εικόνα μπορείτε να διαβάσετε το εφηβικό βιβλίο με τίτλο: "Ο Ήχος της Σιωπής" που δημιουργήσαμε στο πλαίσιο του Προγράμματος Αγωγής Σταδιοδρομίας με τίτλο:"Σεργιάνι στη γειτονιά των Ονείρων μου".Πρόκειται για ένα βιβλίο που αφορά στην ενδοσχολική βία και εκφοβισμό.

Απολαύστε το ...

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΓΩΓΗΣ ΣΤΑΔΙΟΔΡΟΜΙΑΣ: "ΣΕΡΓΙΑΝΙ ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΜΟΥ"

Ακολουθεί ένα μέρος της παρουσίασης του Προγράμματος Αγωγής Σταδιοδρομίας με τίτλο:"Σεργιάνι στη Γειτονιά των Ονείρων μου" που υλοποιήσαμε στο 4ο Γυμνάσιο Ιλίου κατά το σχολικό έτος 2016-2017.

Πατώντας πάνω στην εικόνα μπορείτε να δείτε τους στόχους και την μεθοδολογία που ακολουθήθηκε κατά την υλοποίηση του Προγράμματος"Σεργιάνι στη Γειτονιά των Ονείρων μου". 



Πατώντας πάνω σε αυτή την εικόνα μπορείτε να διαβάσετε το κείμενο που δημιουργήσαμε σεβόμενοι τις θεματικές ενότητες με τις οποίες ασχοληθήκαμε.

Ακολουθεί παρουσίαση του Προγράμματος σε p.p.t.x με ενσωματωμένα βίντεο που αφορούν:   1) Τίτλος προγράμματος,θεματικός άξονας και ενότητες, σκοπός και στόχοι, 2) Επαγγέλματα που χάθηκαν στο πέρασμα των χρόνων, 3)Συντελεστές του Προγράμματος Αγωγής Σταδιοδρομίας. Κάποιες εικόνες που έχουν αναφορά σε πρόσωπα έχουν σκοπίμως αλλοιωθεί.

Πατώντας πάνω στην εικόνα μπορείτε να δείτε το δίφυλλο πρόγραμμα που μοιράστηκε στο κοινό.

Δεν θα μπορούσαμε να ολοκληρώσουμε την παρουσίασή μας χωρίς να ευχαριστήσω από καρδιάς τους υπέροχους Ανθρώπους, Μαθητές και Συνεργάτες μου. Ευχαριστώ !!!

"ΔΩΡΕΑΝ ΨΗΦΙΑΚΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΣΤΙΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ"

Δείτε

Τέσσερις από τις μεγαλύτερες βιβλιοθήκες του κόσμου ανοίγουν τα κάθε είδους αρχεία τους στη διάθεση του κοινού, συγκεντρώνοντας εκατομμύρια αναγνώστες από όλο τον κόσμο. Η πρόσβαση είναι ελεύθερη και δωρεάν και δίνει την ευκαιρία και στον κάτοικο του πιο απομακρυσμένου μέρους του πλανήτη να έχει πρόσβαση σε σπάνια χειρόγραφα, φωτογραφίες και κείμενα, σε μοναδικούς θησαυρούς.




Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου

Πρόκειται για την μεγαλύτερη και πλουσιότερη βιβλιοθήκη του κόσμου. Η Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου ιδρύθηκε το 1800. Το 1897 μεταφέρθηκε στο χώρο όπου στεγάζεται μέχρι και σήμερα, στην Ουάσινγκτον. Η βιβλιοθήκη διαθέτει μια ευρεία γκάμα υλικού από συλλογές με σύγχρονα βιβλία, χειρόγραφα, σπάνια βιβλία, κυβερνητικές εκδόσεις των Ηνωμένων Πολιτειών, εφημερίδες από όλο τον κόσμο, μικροφίλμ, χάρτες, μουσικές παρτιτούρες, φωτογραφικές εικόνες με δημοφιλή καλλιτεχνικά αντικείμενα και σχέδια αρχιτεκτονικής σε περισσότερες από 470 γλώσσες. Ο αριθμός των καταλογογραφημένων τεκμηρίων ανέρχεται περίπου στα 32 εκατομμύρια. Η βιβλιοθήκη σήμερα οργανώνει εκθέσεις, συναυλίες και διαλέξεις στους ειδικά διαμορφωμένους χώρους της και προωθεί με έμφαση εκδηλώσεις που αναδεικνύουν τις πολιτισμικές ιδιαιτερότητες των μειονοτικών πληθυσμών. Αναπτύσσει επίσης, υπηρεσίες εξυπηρέτησης τυφλών και εκδίδει βιβλία τυπωμένα σε σύστημα Braille. Στη βιβλιοθήκη του Κονγκρέσου μπορείτε να βρείτε τις κατηγορίες: Γενικά έργα, Φιλοσοφία – ψυχολογία – θρησκεία, Βοηθητικές επιστήμες της ιστορίας, Ιστορία: γενικά και ο Παλαιός Κόσμος, Ιστορία: Αμερική, Γεωγραφία – χάρτες – ανθρωπολογία – αναδημιουργία, Κοινωνικές επιστήμες, Πολιτικές επιστήμες, Δίκαιο, Εκπαίδευση, Μουσική και βιβλία που αφορούν τη μουσική, Καλές τέχνες, Γλωσσολογία και λογοτεχνία, Επιστήμες, Ιατρική, Γεωργία, T Τεχνολογία, Στρατιωτικές επιστήμες, Ναυτικές επιστήμες, Βιβλιογραφία – βιβλιοθηκονομικές επιστήμες

Δείτε το περιεχόμενο της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου.



Βιβλιοθήκη του Βατικανού

Η βιβλιοθήκη του Βατικανού από τα τέλη του 14ου αιώνα αποτελεί μια από τις πιο σημαντικές συλλογές ιστορικών εγγράφων στον κόσμο και μια από τις μεγαλύτερες ερευνητικές βιβλιοθήκες. Εκτός των βιβλίων, περιλαμβάνει μεγάλες συλλογές νομισμάτων και εικόνων, καθώς και χειρόγραφα αρχεία. Το 2013 ιδρύθηκε η μη κερδοσκοπική οργάνωση Digita Vaticana Onlus με στόχο την ψηφιοποίηση 82.000 χειρογράφων της Βιβλιοθήκης του Βατικανού. Χιλιάδες ιστορικά χειρόγραφα που χρονολογούνται από τις απαρχές της Εκκλησίας μέχρι τον 20ο αιώνα θα βρίσκονται στη διάθεση του κοινού μέσω του διαδικτύου. 82.000 χειρόγραφα, ένα σύνολο περισσότερων από 41 εκατομμύρια σελίδες. Έργο που διαρκεί δέκα χρόνια. Με ένα κλικ στην καρδιά της μεγαλύτερης ερευνητικής βιβλιοθήκης. Τα χειρόγραφα που ψηφιοποιούνται εκτείνονται από την προκολομβιανή Αμερική και την Κίνα, την Ιαπωνία και την Άπω Ανατολή και συμπεριλαμβάνουν όλους τους πολιτισμούς που σημάδεψαν τον πολιτισμό της Ευρώπης. Η επίσημη βιβλιοθήκη της Αγίας Έδρας που έχει αναλάβει το τεράστιο έργο φιλοδοξεί να δημιουργήσει μια απλή σε κάθε χρήστη, βάση δεδομένων. Τα χειρόγραφα επιλέγονται και σαρώνονται από ειδικές συσκευές σχεδιασμένες για να διαφυλαχθεί η ακεραιότητα των πρωτότυπων εγγράφων, πριν επανατοποθετηθούν στη Βιβλιοθήκη του Βατικανού.

Μπορείτε να επισκεφθείτε την βιβλιοθήκη του Βατικανού εδώ.



Μαρκιανή Βιβλιοθήκη της Βενετίας

Η Μαρκιανή Βιβλιοθήκη της Βενετίας (Biblioteca nazionale Marciana), που οφείλει το όνομα της στον προστάτη άγιο της πόλης Μάρκο, θεωρείται μια από τις μεγαλύτερες δημόσιες βιβλιοθήκες της Ιταλίας και είναι περίφημη για την συλλογή ελληνικών και λατινικών χειρογράφων που κατέχει. Βρίσκεται εγκατεστημένη σε ένα αναγεννησιακό κτήριο της πλατείας Αγίου Μάρκου. Η ανέγερσή της ξεκίνησε το 1536 από τον αρχιτέκτονα και γλύπτη Τζάκοπο Σανσοβίνο, συνεχίστηκε μετά τον θάνατο του τελευταίου από τον Βιτσέντζο Σκαμότσι και αποπερατώθηκε το 1582. Το εσωτερικό του διακοσμήθηκε από μεγάλους καλλιτέχνες της Βενετικής Σχολής. Από το 1362, ο ποιητής Πετράρχης είχε ήδη προτείνει την ίδρυση μιας δημόσιας βιβλιοθήκης στη Βενετία και προς το σκοπό αυτό κληροδότησε στην πόλη την προσωπική του συλλογή βιβλίων. Μεταξύ των ετών 1500 και 1700 στην συλλογή του Καρδινάλιου Βησσαρίωνος, την οποία είχε κληροδοτήσει στη Βιβλιοθήκη, προστέθηκαν οι πλούσιες βιβλιοθήκες επιφανών οικογενειών της Βενετίας (Κονταρίνι, Ρεκανάτι, Φορτσέτι, Νάνι κ.ά.), ενώ αργότερα ενσωματώθηκαν σ’ αυτήν και οι βιβλιοθήκες πολλών κατηργημένων μοναστηριών. Σήμερα, στην Μαρκιανή Βιβλιοθήκη, που εμπλουτίζεται συνεχώς, βρίσκονται περίπου 13.000 κώδικες και πάνω από 1.000.000 έντυπα βιβλία, μεταξύ των οποίων 2.283 αρχέτυπα και 24.000 παλαιότυπα, καθώς και μια μεγάλη συλλογή χαρτών. Μεταξύ των χειρογράφων της Μαρκιανής Βιβλιοθήκης υπάρχουν τουλάχιστον 1.200 βυζαντινά χειρόγραφα. Μεταξύ αυτών, περίοπτη θέση κατέχουν τα δύο διάσημα χειρόγραφα της Ιλιάδος, γνωστά και ως κώδικες Venetus A και Venetus B.

Μπορείτε να δείτε τα ψηφιοποιημένα κομμάτια της βιβλιοθήκης.



British Library

Η Βρετανική Βιβλιοθήκη (British Library) – η εθνική βιβλιοθήκη του Ηνωμένου Βασιλείου – εδρεύει στο κέντρο του Λονδίνου και ιδρύθηκε το 1753. Η Βρετανική Βιβλιοθήκη συγκεντρώνει κατά βάση το σύνολο της εθνικής πνευματικής παραγωγής του Ηνωμένου Βασιλείου. Περιέχει περίπου 150 εκατομμύρια τεκμήρια σχεδόν σε όλες τις γλώσσες και σε όλες τις μορφές όπως βιβλία, περιοδικά, εφημερίδες, βάσεις δεδομένων, χάρτες, γραμματόσημα, οπτικοακουστικό υλικό. Ακόμα περιέχει χειρόγραφα και ιστορικά αρχειακά έγγραφα που χρονολογούνται από το 300 π.Χ. Θεωρείται η δεύτερη παγκοσμίως μεγαλύτερη βιβλιοθήκη. Εκτός, όμως, από τα χιλιάδες τεκμήρια που προσφέρει η βιβλιοθήκη στους χρήστες της, παρέχει και υπηρεσίες, όπως τη δυνατότητα πρόσβασης και έρευνας στον κατάλογο της ή υλικό που μπορεί να χρειάζονται πανεπιστημιακά ιδρύματα, όπως άρθρα από περιοδικά, με κάποιο μικρό κόστος. Η Βρετανική Βιβλιοθήκη, με χρηματοδότηση από το Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος», ξεκίνησε το 2010 την ψηφιοποίηση της συλλογής της ελληνικών χειρογράφων, τα οποία είναι διαθέσιμα στο ευρύτερο κοινό δωρεάν στο διαδίκτυο. Η Βρετανική Βιβλιοθήκη υπολογίζεται ότι έχει μια συλλογή από 150.000.000 έγγραφα, βιβλία, χειρόγραφα, χάρτες, γραμματόσημα, φωτογραφίες, παρτιτούρες, εφημερίδες και ηχογραφήσεις σε όλες τις γραπτές και ομιλούμενες γλώσσες. Κάθε χρόνο την ιστοσελίδα της επισκέπτονται δέκα εκατομμύρια άνθρωποι.

Δείτε τις ελληνικές συλλογές χειρογράφων.

Πηγή: elculture.gr

"ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑΣ 2017"

Περιπέτειες από σημείο σε σημείο

Στην φετινή Καλοκαιρινή Εκστρατεία Ανάγνωσης και Δημιουργικότητας με θέμα “Περιπέτειες από σημείο σε σημείο”, περισσότερες από 150 Δημόσιες και Δημοτικές βιβλιοθήκες σε όλη τη χώρα ενώνουν τις δυνάμεις τους για να προσφέρουν πάνω από 3.000 δημιουργικά εργαστήρια για παιδιά.

Από τις 15 Ιουνίου έως τις 8 Σεπτεμβρίου 2017, το Δίκτυο Ελληνικών Βιβλιοθηκών προσκαλεί γονείς και παιδιά σε ένα πανελλήνιο παιχνίδι σύνθεσης γύρω από διαφορετικά σημεία: σημεία εκκίνησης, σημεία στίξης, σημεία καμπής, σημεία ισορροπίας, σημεία των καιρών, σημεία του ορίζοντα, σημεία και τέρατα!

Οι βιβλιοθήκες αποτελούν σημεία γύρω από τα οποία πλέκονται ιστορίες, μεγαλώνουν παιδιά, γεννιούνται δυνατότητες, χτίζονται κοινότητες. Είναι σημεία συνάντησης. Τα σημεία των βιβλιοθηκών συνδέονται μεταξύ τους και δημιουργούν δίκτυα.

Το Δίκτυο Ελληνικών Βιβλιοθηκών στα δύο χρόνια λειτουργίας του έχει αναλάβει πανελλήνιες δράσεις, αναδεικνύοντας τις βιβλιοθήκες – μέλη του ως κέντρα της κάθε κοινότητας. Συντονιστής και κομβικό σημείο του ΔΕΒ είναι η Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος, η οποία το 2017 διανύει μία απόσταση τόσο γεωγραφική όσο και συμβολική, από ένα σημείο σε ένα άλλο, από το εμβληματικό Βαλλιάνειο στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.

Η Καλοκαιρινή Εκστρατεία Ανάγνωσης και Δημιουργικότητας 2017 διοργανώνεται από την Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος και υλοποιείται χάρη στη συνεργασία εκατοντάδων βιβλιοθηκονόμων, εκπαιδευτικών και εθελοντών σε όλη την Ελλάδα.

Καθ’ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού, οι βιβλιοθήκες συντονίζουν τις δράσεις τους στην ιστοσελίδα network.nlg.gr, ενώ μικροί και μεγάλοι μοιράζονται τις αναγνωστικές τους εμπειρίες στα κοινωνικά δίκτυα χρησιμοποιώντας το hashtag #ΚΕ2017gr.

176 βιβλιοθήκες σε όλη την Ελλάδα, περιμένουν να τις γνωρίσεις! Bρες την δική σου εδώ

Thessaloniki Arts and Culture http://www.thessalonikiartsandculture.gr

"ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ Η ΠΟΙΗΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ"

Γιατί είναι σημαντική η ποίηση για τα παιδιά και πώς οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί μπορούν να μεταδώσουν στα παιδιά την αγάπη για την ποίηση;
Ο ποιητής Kenn Nesbitt δίνει τις απαντήσεις του στα ερωτήματα αυτά με μοναδικό τρόπο.

“Όταν επισκέπτομαι σχολεία δεν λέω ποτέ στα παιδιά ότι η ποίηση είναι σημαντική γιατί δεν θέλω να τα μπλοκάρω. Δεν θέλω να σκεφτούν ότι προσπαθώ να τα διδάξω κάτι. Έτσι απλά τους λέω αστεία ποιήματα και τους δείχνω στη βιβλιοθήκη πού να βρουν περισσότερα αστεία ποιήματα! Στη συνέχεια τα αφήνω να κάνουν μόνα τους τα υπόλοιπα. Και τί κάνουν; Γράφουν ποιήματα σαν τρελά! Διαβάζουν τόσα ποιήματα που ο βιβλιοθηκάριος δεν τα προλαβαίνει.

Η ποίηση είναι σημαντική
Παρόλο που ποτέ δεν λέω στα παιδιά ότι η ποίηση είναι σημαντική, το πιστεύω αυτό πολύ, και θα σας πω γιατί:

Η καλή ποίηση πάντα σε κάνει να νιώσεις κάτι: ένα καλό ποίημα μπορεί να σε κάνει να νιώσεις πεταλούδες στο στομάχι σου ή να σε κάνει να κλάψεις ή να γελάσεις, ή ακόμη να νιώσεις καλύτερα αν είσαι λυπημένος. Μερικές φορές ένα καλό ποίημα μπορεί να έχει κάτι που να αναγνωρίζεις το εαυτό σου σ’αυτό και να σε κάνει να πεις “Έι! έτσι είναι και η ζωή μου!”

Η ποίηση έχει δύναμη: όλοι θυμόμαστε κάποιους στίχους ποιημάτων. Ο λόγος που τους θυμόμαστε είναι γιατί έχουν μέτρο, ρίμες και άλλα εργαλεία από την τσάντα με τα μαγικά που έχουν τα ποιήματα.

Οι ρήτορες στην αρχαία Ελλάδα δεν ήθελαν να σου πουν κάτι, ήθελαν να θυμάσαι αυτό που θα σου πουν. Δεν ήθελαν απλά να σε πείσουν αλλά τα λόγια τους να εντυπωθούν στο μυαλό σου. Κατέληξαν λοιπόν ότι η ποίηση είναι πιο πειστική από την πρόζα. Οι άνθρωποι θυμόνταν τους στίχους των ποιητικών έργων που έβλεπαν, καλύτερα από λέξεις ειπωμένες με διαφορετικό τρόπο. Γι΄ αυτό και έγραφαν τους λόγους τους χρησιμοποιώντας τα εργαλεία της ποίησης.

Σκεφτείτε λοιπόν αν τα παιδιά σας γίνονταν σφουγγάρια ποίησης. Τί θα έμενε στο μυαλό τους; Νέο λεξιλόγιο. Νέες ιδέες. Και ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα; Μεγαλύτερη φαντασία. Περισσότερη διασκέδαση με το διάβασμα. Πιθανόν δια βιου εξάρτηση από τα βιβλία. Πιθανόν και επιθυμία για συγγραφή!

Η ποίηση είναι προσωπική υπόθεση: ένα ποίημα μπορεί να πει πράγματα που δεν θα μπορούσαν να ειπωθούν με κανέναν άλλο τρόπο. Το να γράφει κανείς ποίηση μπορεί να λειτουργήσει ως κάθαρση. Μπορεί να βγάλει προς τα έξω σφραγισμένα συναισθήματα. Με την ποίηση μπορείς να εκφράσεις την αγάπη σου, την απέχθειά σου, την άγρια φαντασία σου κ άλλα συναισθήματα που υπάρχουν μέσα σου.

Η ποίηση είναι κάτι που μπορείς να το μοιραστείς: η ποίηση υπάρχει για να την μοιράζεσαι. Άλλο είναι να διαβάζεις μόνος σου ένα ποίημα, κι άλλο είναι να ακούς τον πατέρα σου να σου το διαβάζει. Αν και το να μοιράζεσαι την ποίηση δεν σημαίνει ούτε να τη διαβάζεις φωναχτά μαζί με κάποιον.

Να μοιράζεσαι την ποίηση θα πει να δίνεις ένα ποίημα στην κόρη σου στην αποφοίτησή της. Ή να γράψεις ένα ανόητο ερωτικό ποίημα στη σύζυγό σου, να το κολλήσεις στο ψυγείο, και να την κάνεις να σε ερωτευτεί από την αρχή. Ένα ποίημα που έγραψες είναι το καλύτερο δώρο για έναν φίλο, πάνω από ό,τιδήποτε μπορεί να αγοραστεί με χρήματα.

Η ποίηση μπορεί να ωθήσει τα παιδιά στο διάβασμα ακόμη και στη συγγραφή: Τα παιδιά δεν διαβάζουν ποίηση μόνο μια φορά. Θα διαβάσουν το βιβλίο τους ξανά και ξανά, αμέτρητες φορές. Έτσι βλέπουν λιγότερη τηλεόραση και παίζουν λιγότερα βιντεοπαιχνίδια. Βάλτε την ποίηση στα χέρια των παιδιών σας και θα δημιουργήσετε τους καλύτερους εφ’ όρου ζωής αναγνώστες.

Πως να φέρεις τα παιδιά κοντά στην ποίηση

Δεν φέρνεις τα παιδιά κοντά στην ποίηση βομβαρδίζοντάς τα με κανόνες μέτρησης συλλαβών ή αναλύσεις δομών, περιεχομένου και τεχνικών. Αυτά είναι σημαντικά αλλά πρέπει να προκύψουν λίγο αργότερα. Η δική μου άποψη είναι:

- Κάντε την ποίηση διασκέδαση: Μοιραστείτε με τους μαθητές σας αστεία ποιήματα που θα βρείτε. - - Μεταμφιεστείτε. Δραματοποιήστε.Χρησιμοποιήστε δυνατή φωνή ή ψίθυρο, ή φωνή ηλικιωμένου ή γαλλική προφορά ανάλογα με το ποίημα που μοιράζεστε.

- Απομνημονεύστε και απαγγείλτε: Αφήστε τα παιδιά να απομνημονεύσουν τα αγαπημένα τους ποιήματα και να τα απαγγείλουν με δυνατή φωνή στην τάξη. Το γέλιο και το χειροκρότημα θα τα ωθήσει να θέλουν να το κάνουν αυτό ξανά και ξανά!

- Γιορτάστε με ποιήματα! Απόκριες, Πρωταπριλιά, Γενέθλια κλπ. είναι υπέροχες μέρες - αφορμές για να μοιραστείτε αστεία ποιήματα.

- Βρείτε τον αγαπημένο σας ποιητή και μην σταματάτε να διαβάζετε ποιήματά του!

Πολλά πράγματα είναι σημαντικά για τα παιδιά στο σχολείο. Η καλή υγεία. Η καλή διατροφή. Η άφθονη άσκηση. Η γραφή και η ανάγνωση. Τα μαθηματικά, η γεωγραφία κλπ.

Αλλά αν θέλετε τα παιδιά σας να μην μάθουν απλά να διαβάζουν και να γράφουν, αλλά να μάθουν να ΑΓΑΠΟΥΝ να διαβάζουν και να γράφουν, βάλτε την ποίηση στη ζωή τους. Διαβάστε τους τα αγαπημένα σας ποιήματα. Αγοράστε τους ένα βιβλίο. Πηγαίνετε μαζί τους στη βιβλιοθήκη το Σάββατο. Κάντε την ποίηση…προτεραιότητα!”

Πηγή: tvxs.gr

Thessaloniki Arts and Culture http://www.thessalonikiartsandculture.gr

"ΕΓΩ ΠΟΥ ΣΤΕΡΗΘΗΚΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΜΕΓΑΛΩΣΩ"- ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΤΟ ΛΕΣ;-

Πόσο συχνά δεν φροντίζουν οι γονείς να υπενθυμίζουν στα καμάρια τους όλα όσα έκαναν με τη φράση «εγώ που έκανα τόσες θυσίες για σένα».

Και απευθύνονται στον πλέον αναρμόδιο να πάρει θέση, αφού ΠΟΤΕ δεν ζήτησε από κανένα να θυσιάσει οτιδήποτε για τη δική του ζωή.

Όταν μεγαλώνεις ένα και δύο και τρία και τέσσερα παιδιά, κάνεις ό,τι μπορείς, με τον καλύτερο τρόπο που μπορείς γιατί το θέλεις. Η αγάπη είναι η δύναμη που σε σπρώχνει να δώσεις τον καλύτερό σου εαυτό.

Μια αγάπη που χάνει όλη τη δύναμή της και αποκαθηλώνεται μέσα από την φράση «τα θυσίασα όλα για σένα». Μοιάζει σα να είναι η στιγμή να κάνεις ταμείο, ζητώντας να σου εξαργυρώσουν ανταποδοτικά όλα όσα στερήθηκες.

Πόσο βαρύ και άδικο είναι να λες στο παιδί σου κάτι τέτοιο. Πόση υστεροβουλία έχουν τελικά οι πράξεις και οι «φροντίδες» σου. Σαν το μεγάλωμά του να ήταν ένα καλοστημένο σχέδιο που περιμένεις να αποδώσει καρπούς. Αυτούς που εσύ θέλεις. Σα να έκανες μια επένδυση με μακροπρόθεσμα κέρδη τα οποία διεκδικείς όχι με νομικά μέσα, αλλά με συναισθηματικό εκβιασμό.

Πόση ενοχή θέλεις να γεμίσεις κάποιον όταν του χρεώνεις δικές σου αγωνίες, προσπάθειες, και υποχωρήσεις. Πόσο βάρος φορτώνεις ό,τι αγαπάς περισσότερο. Πιο τίμιο είναι να πεις εξαρχής «Άκου να δεις πουλάκι μου εγώ θα στερηθώ την καριέρα μου για να σε μεγαλώσω».

Έλα όμως που το… πουλάκι δεν είναι σε θέση να συμφωνήσει, να διαφωνήσει ή να προτείνει εναλλακτικές. Υποτίθεται ότι εσύ έχεις τη στοιχειώδη ωριμότητα να διακρίνεις μεταξύ υστερόβουλης αυτοθυσίας και ανιδιοτελούς προσφοράς.

Ο ρόλος του γονιού ταλαντεύεται ανάμεσα στην ωριμότητα και τον εφηβικό εγωκεντρισμό. Είναι ανάμεσα στο έχω πλήρη συναίσθηση των ευθυνών μου και του ΕΓΩ. Όταν όμως η πλάστιγγα γέρνει προς τη δεύτερη περίπτωση και αποφασίζει να κάνει τον εαυτό του κέντρο του κόσμου.

Όταν οι προσδοκίες και οι επιλογές των… απογόνων ξεφεύγουν από την μεγάλη φιλοδοξία ανακαλύπτει ότι ο καθρέπτης δεν υφίσταται. Ο καθρέφτης που οι μικροί μας ήρωες θα αντικατοπτρίσουν όλα αυτά που εμείς θέλουμε. Αγνοώντας και αδιαφορώντας εάν το δικό μας θέλω είναι και δικό του.

Και εκεί ξυπνάει μέσα μας ο υστερόβουλος εαυτός μας να ζητήσει τα δεδουλευμένα θυσιών που δεν οδήγησαν σε ό,τι τόσο ωραία είχαμε σχεδιάσει για τα παιδιά μας.

Η Ιφιγένεια θυσιάστηκε για να ξεκινήσει ένας πόλεμος. Μη διατυμπανίζεις τις θυσίες σου, γιατί ο συναισθηματικός πόλεμος γονιών παιδιών μπορεί να μην έχει αίμα, έχει όμως πόνο και κατακερματισμένες σχέσεις . Σχέσεις που χάνουν όλη τους τη μαγεία και γίνονται εμπορική συναλλαγή. Μια συναλλαγή «σου έδωσα και τώρα θα πάρω».

Δώσε αγάπη με τη σέσουλα. Πρόσφερε φροντίδα με τόνους ειλικρίνειας και ανιδιοτέλειας. Αν δεν μπορείς, η μικρή σου Ιφιγένεια θα πεθαίνει κάθε φορά που θα της θυμίζεις πόσο καταπάτησες τα θέλω σου για να χτίσεις τα θέλω κάποιου άλλου, στο βωμό της γονεϊκής σου ματαιοδοξίας.

Της Αλεξίας Μπακοπούλου, Ψυχολόγος
Πηγή: themamagers.grthemamagers.gr

Thessaloniki Arts and Culture http://www.thessalonikiartsandculture.gr

"ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΟΥ ΑΝΕΜΟΥ"

Πριν πάρα πολλά χρόνια, σε μια χώρα μακρινή ζούσε μια φυλή Ινδιάνων. Ο Ινδιάνος αρχηγός της φυλής είχε μια πανέμορφη και νέα κόρη που όλοι θαύμαζαν αλλά κανένας δεν είχε αγγίξει ακόμα. Μια μέρα όπως καθόταν έξω από τη σκηνή του ο μεγάλος αρχηγός, τον επισκέφτηκε ο Άνεμος και του είπε:

“Μεγάλε αρχηγέ, αγαπάω την κόρη σου και με αγαπά και εκείνη. Θα μου τη δώσεις να γίνει γυναίκα μου;”

“Όχι”, του απάντησε απότομα ο αρχηγός χωρίς να δεχτεί δεύτερη κουβέντα.

Την επόμενη μέρα η αγνή κοπέλα προσπάθησε να μιλήσει στον πατέρα της,

“Πατέρα, αγαπάω τον Άνεμο. Θα μου επιτρέψεις να πάω μαζί του στο κατάλυμα του και να γίνω γυναίκα του;”

“Όχι”, της απάντησε αυστηρά ο αρχηγός. “Δε σου το επιτρέπω. Όταν ο Άνεμος ήταν παιδί, συνήθιζε να έρχεται στο αντίσκηνο μου μέσα από μικρές χαραμάδες και έσβηνε πάντοτε τη φωτιά που προσπαθούσα με τόσο κόπο να ανάψω. Δε γνωρίζει ούτε να πολεμάει, ούτε να κυνηγάει και δε σου επιτρέπω να γίνεις γυναίκα του.”

Ευθύς αμέσως, ο αρχηγός άρπαξε την κοπέλα από το χέρι και την οδήγησε σε ένα αδιεπέραστο δάσος από μαύρα έλατα για να την κρύψει από τον Άνεμο. Ο Άνεμος ίσως να την έβλεπε αν την έκρυβα μέσα σε ένα πευκοδάσος, όμως δε θα μπορέσει ποτέ να τη διακρίνει μέσα σε ένα τόσο πυκνό δάσος από μαύρα έλατα”, σκέφτηκε δυνατά.

Όμως ο Άνεμος είχε ήδη γίνει αόρατος και όλη την ώρα που ο αρχηγός μονολογούσε έστεκε εκεί κοντά και άκουγε προσεκτικά κάθε του λέξη. Έτσι όταν ήρθε η επόμενη νύχτα, ο Άνεμος άρχισε να τρέχει γύρω γύρω από το πυκνό μαύρο δάσος μέχρι που βρήκε ένα μικρό κενό και μπόρεσε να εισχωρήσει ανάμεσα από τα δέντρα. Έψαξε αρκετά παρ’ όλες τις δυσκολίες, μα στο τέλος κατάφερε να βρει τη νεαρή κοπέλα και να τη βγάλει από το πυκνό δάσος. Δε τόλμησε να πλησιάσει τους άλλους Ινδιάνους ξανά γιατί φοβόταν πως ο αρχηγός θα του πάρει την όμορφη κοπέλα κι έτσι έψαξε άλλο τόπο για να ζήσουν μακριά τους.

Ταξίδεψαν αρκετά μέσα στο σκοτάδι της νύχτας με κατεύθυνση προς το Βορρά. Κάποια στιγμή βρήκαν μια πολύ όμορφη περιοχή για να στήσουν το κατάλυμα που θα στέγαζε τον έρωτα τους. Την ίδια κιόλας νύχτα την πήρε στην αγκαλιά του και την έκανε γυναίκα του.



Χαιρόταν τον έρωτα τους ευτυχισμένοι και κανένας από τους δύο δε μπορούσε να σκεφτεί πως ο αρχηγός θα μπορούσε να τους εντοπίσει. Όμως ο πατέρας της κοπέλας τους έψαχνε σα μανιασμένος μέχρι που στο τέλος ανακάλυψε το κατάλυμα τους. Τότε ο Άνεμος έκρυψε τη νεαρή γυναίκα του και έγινε αόρατος, όμως ο μεγάλος Αρχηγός άρχισε να καταστρέφει τα πάντα γύρω του με τα όπλα που είχε φέρει μαζί του και χωρίς να το γνωρίζει κατάφερε ένα δυνατό χτύπημα στο κεφάλι του ‘Ανεμου που τον άφησε αναίσθητο.

Όταν ο Άνεμος ξαναβρήκε τις αισθήσεις του ανακάλυψε πως η γυναίκα του είχε εξαφανιστεί και άρχισε να την ψάχνει. Περιπλανήθηκε σαν τρελός στα δάση της περιοχής και στο τέλος την είδε μέσα σε ένα κανό που οδηγούσε ο πατέρας της στο Μεγάλο-Νερό.

“Έλα μαζί μου,” άρχισε να της φωνάζει με απελπισία. Η κοπέλα κατατρόμαξε και το πρόσωπο της έγινε λευκό σαν το χιόνι, γιατί δεν έβλεπε τίποτα γύρω της, ενώ άκουγε την φωνή του αγαπημένου της να την καλεί απελπισμένα. Ο Άνεμος, μετά το χτύπημα που είχε δεχτεί στο κεφάλι από τον πατέρα της, είχε ξεχάσει πως να μεταμορφώνεται και είχε παραμείνει αόρατος.

Ο Άνεμος θύμωσε τόσο πολύ τότε με τον αρχηγό που φύσηξε με όλη του τη δύναμη πάνω στο κανό. “Ας αναποδογυρίσει”, σκέφτηκε. “Μπορώ να μεταφέρω τη γυναίκα μου ασφαλή στην ξηρά.” Έτσι το κανό αναποδογύρισε με το φύσημα του ανέμου και ο αρχηγός με την κόρη του πέσανε μέσα στο νερό. “Έλα αγαπημένη μου, πιάσε το χέρι μου”, φώναζε ο Άνεμος στην κοπέλα. Μα δε θυμόταν πως ήταν αόρατος και ότι η κοπέλα δε θα μπορούσε να δει το χέρι του. Κι έτσι η κοπέλα άρχισε να βουλιάζει, να βουλιάζει, μέχρι που έφτασε στον πάτο της λίμνης. Κι ο αρχηγός φυσικά έχασε τη ζωή του μια και ο Άνεμος δεν προσπάθησε να τον βοηθήσει.

Όταν ο Άνεμος κατάλαβε πως η αγαπημένη του έχασε τη ζωή της εξαιτίας του, γέμισε θλίψη και άρχισε να αγριεύει. “Ο άνεμος ποτέ δε φυσούσε τόσο δυνατά και θλιμμένα” έλεγαν οι Ινδιάνοι μεταξύ τους ενώ προσπαθούσαν να προφυλαχθούν μέσα στα αντίσκηνα τους.

Το Μεγάλο Πνεύμα λυπήθηκε την κοπέλα που έχασε τη ζωή της τόσο άδικα πέφτοντας στο νερό και την επόμενη νύχτα την μετέφερε ψηλά στα αστέρια και της έδωσε ένα σπίτι στο φεγγάρι. Η κοπέλα ζει ακόμα εκεί, όμως το πρόσωπο της έμεινε κατάλευκο, όπως ήταν τη στιγμή που τρομαγμένη έπεσε από το κανό.

Έτσι τις νύχτες, στο σεληνόφως, κοιτάζει κάτω στη Γη, προσπαθώντας να βρει τον αγαπημένο της Άνεμο αλλά δεν ξέρει πως είναι αόρατος. Ο Άνεμος πάλι, δε γνωρίζει πως εκεί ψηλά στο φεγγάρι βρίσκεται η αγαπημένη του γυναίκα που χάθηκε και έτσι περιπλανιέται στα δάση και ψάχνει ανάμεσα στα βράχια των βουνών να τη βρει, όμως ποτέ δε σκέφτεται να κοιτάξει ψηλά στο φεγγάρι…

Πηγή: forum.sfgame

Αντικλείδι , http://antikleidi.com

ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ- ΟΙ ΕΡΩΤΕΣ ΚΑΙ Ο ΓΑΜΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΥ ΠΗΤΣΑΜ

Κάποτε νόμιζα, όταν ήμουν ακόμα αγνή

—αγνή, ναι, όπως ήσουν και συ—

Ίσως έρθει και σε μένα κάποιος μια φορά

Και θα πρέπει να ξέρω, τί να ειπω.

Κι αν έχει λεφτά. Κι αν είναι κύριος

Κι αν ο γιακάς του είν’ πάντα καθαρός

Κι αν ξέρει όλα όσα θέλει μιά κυρία

Θα τού πω «όχι».

Κρατάει τότε κανείς το κεφάλι ψηλά

Και μένει ολότελ’ αδέσμευτος.

Βέβαια, όλη τη νύχτα λάμπει το φεγγάρι

Βέβαια, το βαρκάκι δένεται στην όχθη

Όμως, άλλο τίποτα

Έ, δέ γίνετ’ έτσι σκέτα να ξαπλώνεσαι!

Ναι, σκληρός κι άκαρδος νά ’ναι κανείς.

Ναι, μπορούσαν τόσα να γίνουν.

Μα άχ, τότε μονάχα το: Όχι



Ο πρώτος που ήρθε ήταν απ’ το Κεντ

Και ήταν πολύ καθωσπρέπει.

Ο δεύτερος είχε τρία καράβια αραγμένα

Κι ο τρίτος χαμένο τον νου του για μένα.

Κι αν είχαν λεφτά Κι αν ήταν κύριοι

Κι αν ο γιακάς τους ήταν πάντα καθαρός

Κι αν ξέραν όλα που θέλει μιά κυρία

Εγώ όμως τούς είπα: «όχι».

Κρατάει κανείς το κεφάλι ψηλά.

Κι έμεινα ολότελ’ αδέσμευτη.

Βέβαια, όλη τη νύχτα το φεγγάρι

Βέβαια, το βαρκάκι δέθηκε στην όχθη.

Όμως άλλο τίποτα.



Έ, δέ γίνετ’ έτσι σκέτα να ξαπλώνεσαι!

Ναι, έπρεπε σκληρή κι άκαρδη νά ’μαι.

Βέβαια, μπορούσανε τόσα να γίνουν!

Τότε όμως μονάχα το: Όχι.

Αλλά μιά μέρα, με γαλάζιο ουρανό

Ήρθ’ ένας, χωρίς παρακάλια

Κρεμάει το καπέλο στο καρφί στην κάμαρά μου

Και δέν ήξερα πια τί να ειπώ.

Κι αν δέν είχε λεφτά

Κι αν κύριος δέν ήταν

Κι ο γιακάς του ούτε τις σκόλες καθαρός

Κι αν δέν ήξερε όσα θέλει μιά κυρία

Σ’ αυτόν δεν είπα όχι.


Τότε ψηλά δεν κρατάς το κεφάλι

Ούτε μένεις άλλο πια αδέσμευτη.

Άχ, έλαμπε όλη νύχτα το φεγγάρι

Και το βαρκάκι λύθηκε απ’ την όχθη.

Κι ούτε μπορούσε να γίνει κι αλλιώς.

Τότε πια, τί να κάνεις, ξαπλώνεσαι.

Δέ μπορείς νά ’σαι σκληρή, ούτε άκαρδη.

Αχ, πόσα πολλά ήταν να γίνουν Τότε όχι δέν υπήρχε πια.

Τραγούδι της Πόλυ Πήτσαμ

Το Μυθιστόρημα της πεντάρας του Μπρεχτ

Αντικλείδι , http://antikleidi.com