ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ...
Ο Εθνικός Δρυμός της «Ζεστής Κοιλάδας» αποτελεί μια από τις πιο ανέγγιχτες, πλούσιες σε άγρια ζωή και όμορφες περιοχές της χώρας μας. Έχουν καταγραφεί περίπου 415 φυτικά είδη και πάνω από 100 είδη πουλιών. Η Βάλια Κάλντα είναι ένας συνδυασμός χιονισμένων κορφών, αρχαίων δασών κωνοφόρων, καταπράσινων μικρών κοιλάδων, αλπικών λιβαδιών, πλούσιων δασών οξιάς, κρυστάλλινων ρεμάτων, αλπικών λιμνών δίπλα σε μικρούς παγετώνες και άγριων χειμάρρων. Ένας από τους 2-3 πιο σημαντικούς παρθένους και άγριους τόπους της Ελλάδας.
ΒΙΚΟΣ - ΑΩΟΣ #ΠΙΝΔΟΣ:
Ο Δρυμός των μεγάλων κορυφών, των συναρπαστικών φαραγγιών και των πυκνών δασών χαρακτηρίζεται από μία από τις υψηλότερες βιοποικιλότητες σε όλη την Ελλάδα. Ο Δρυμός βρίσκεται στην καρδιά της Βόρειας Πίνδου και περιλαμβάνει τα φαράγγια του Βίκου και του Αώου, μαζί με ένα μέρος του όρους της Τύμφης. Στο βάθος του φαραγγιού πηγάζει ο Βοϊδομάτης. Έχει πυκνά δρυοδάση, εκτάσεις μαύρης πεύκης, οξιάς και μακεδονικής ελάτης. Στα μεγάλα υψόμετρα εκτείνονται τα υποαλπικά και αλπικά λιβάδια, όπου ζουν πολλά σπάνια ενδημικά φυτά. H πανίδα της περιοχής είναι από τις πλουσιότερες της χώρας. Μαζί με τον Δρυμό της Βάλια Κάλντα αποτελούν το μεγάλο Εθνικό Πάρκο Βόρειας Πίνδου.
ΒΟΡΕΙΑ ΚΑΡΠΑΘΟΣ - ΣΑΡΙΑ #ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΑ:
Η Κάρπαθος και η ακατοίκητη Σαρία χωρίζονται από μια στενή θαλάσσια λωρίδα μήκους 1,5 ν.μ. Ένα μοναδικό νησιωτικό σύμπλεγμα που η σχετική γεωγραφική απομόνωση και ο αειφορικός τρόπος ζωής των κατοίκων έχουν διασώσει μέχρι τις μέρες μας έναν τεράστιο αριθμό από άγρια ζώα και φυτά. Στη θαλάσσια περιοχή ξεχωριστή σημασία έχει η παρουσία των υποθαλάσσιων λιβαδιών της Ποσειδωνίας. Πρόκειται για έναν βοτανικό παράδεισο. Η περιοχή κατέχει ξεχωριστή θέση σε παγκόσμιο επίπεδο εξαιτίας δύο ενδημικών αμφίβιων που απαντώνται αποκλειστικά εδώ, της σαλαμάνδρας και του μικρού βατράχου των ρεμάτων της Καρπάθου. Εδώ φωλιάζουν σπάνια αρπακτικά πτηνά, ενώ αδιαφιλονίκητη πρωταγωνίστρια είναι η μεσογειακή φώκια.
ΚΕΡΚΙΝΗ #ΣΕΡΡΕΣ:
Ένας από τους σημαντικότερους υγροτόπους της χώρας μας αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης, η λίμνη Κερκίνη αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους παραδείσους ελληνικής άγριας φύσης. Πρόκειται για μια ημιτεχνητή λίμνη που δημιουργήθηκε το 1932, με σκοπό τη συγκράτηση των νερών του ποταμού Στρυμόνα. Μέσα στα όρια του Εθνικού Πάρκου έχουν καταγραφεί τουλάχιστον 1.300 είδη φυτών. Η βλάστηση της περιοχής διακρίνεται από μικρά παρόχθια δάση, ενώ ιδιαίτερης σημασίας και ομορφιάς είναι το δάσος από υδροχαρείς ιτιές που πλημμυρίζει την άνοιξη προσφέροντας συνθήκες φωλιάσματος για χιλιάδες υδρόβια πουλιά. Στην πλούσια βιοποικιλότητα πρωταγωνιστεί η ιθχυοπανίδα της λίμνης.
ΟΙΤΗ #ΛΑΜΙΑ:
Απέραντα ελατοδάση, μεγάλες χαράδρες, καταπράσινα οροπέδια και πλαγιές κατάφυτες από λουλούδια έχουν χαρακτηρίσει την Οίτη ως έναν από τους αγαπημένους προορισμούς για τους βοτανολόγους. Ασβεστολιθικά πετρώματα και σχιστόλιθοι ευνοούν την παρουσία του υγρού στοιχείου. Από εδώ πηγάζουν οι ποταμοί Γοργοπόταμος, Ασωπός και Ίναχος. Η χλωρίδα του βουνού περιλαμβάνει πάνω από 1.500 είδη. Στην κορυφή των θηλαστικών που ζουν στην Οίτη είναι το σπάνιο αγριόγιδο, ενώ απαντώνται επίσης μικρές αγέλες λύκων, καθώς και πληθυσμοί της καφέ αρκούδας. Άλλα θηλαστικά της περιοχής είναι επίσης τα ζαρκάδια, οι αγριόγατες, οι αλεπούδες, τα αγριογούρουνα, οι σκίουροι, οι νυφίτσες, τα κουνάβια, οι χιονοπόντικες και διάφορα είδη νυχτερίδων.
ΟΡΟΣΕΙΡΑ ΡΟΔΟΠΗΣ #ΚΟΜΟΤΗΝΗ:
Σε μια απόσταση 100 χλμ. μπορεί κανείς να συναντήσει όλο το φάσμα της ευρωπαϊκής χλωρίδας, από τα μεσογειακά δάση πλατύφυλλων μέχρι τα δάση σημύδας της ρωσικής τούνδρας. Η περιοχή δεν πάγωσε κατά τις τελευταίες παγετωνικές περιόδους και οι ιδιαίτερες συνθήκες που επικράτησαν, δημιούργησαν «βοτανικά καταφύγια» όπου διατηρήθηκαν φυτά που σήμερα συναντάμε πολύ πιο βόρεια στην Ευρώπη, αλλά και πολλά ενδημικά είδη. Ένα απομεινάρι των παγετώνων είναι η Haberlea rhodopensis. Μόνιμη είναι και η παρουσία της αρκούδας στα δάση της περιοχής, ενώ υπάρχουν και πολλά κοπάδια από λύκους. Στη Ροδόπη, μέχρι πριν 30 χρόνια, ζούσε και ο λύγκας, που δεν αποκλείεται να ζει ακόμα στα πυκνά, απρόσιτα δάση της περιοχής. Στα σύνορα βρίσκεται και ο τελευταίος φυσικός πληθυσμός κόκκινων ελαφιών που ζουν στη χώρα μας.
ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ #ΣΤΕΡΕΑ ΕΛΛΑΔΑ:
Το βουνό του Απόλλωνα, των νυμφών και του ευρωπαϊκού ρομαντισμού, αποτελεί την άκρη του ορεινού όγκου της οροσειράς της Πίνδου στη ραχοκοκαλιά της ηπειρωτικής Ελλάδας. Το βουνό χωρίζεται από το ρέμα της Αγόριανης και το Λιβάδι της Αράχοβας, σε δύο μεγάλα τμήματα: το δυτικό, με τους ομαλούς λόφους και τα εκτενή ελατοδάση και το ανατολικό, με τα ψηλά κορφοβούνια. Στον Παρνασσό, το έδαφος του οποίου χαρακτηρίζεται από εντυπωσιακές καταβόθρες, βάραθρα, σπήλαια και καρστικές λεκάνες, φυτρώνουν πάνω από χίλια είδη φυτών, ενώ ζουν περισσότερα από 100 είδη πουλιών, με πιο σπάνια τα μεγάλα αρπακτικά πτηνά, όπως χρυσαετοί, φιδαετοί, σπιζαετοί, πετρίτες, βραχοκιρκίνεζα κ.ά.
ΠΑΡΝΗΘΑ #ΑΤΤΙΚΗ:
Η πολύπαθη Πάρνηθα απλώνεται στα βόρεια του αττικού λεκανοπεδίου, αποδεικνύοντας ότι η άγρια φύση καταφέρνει και επιβιώνει σε πείσμα των ανθρώπινων εγκληματικών παρεμβάσεων. Στη χαμηλή ζώνη βλάστησης της Πάρνηθας συναντάμε μεσογειακή βλάστηση, ενώ ψηλότερα υπάρχουν -λίγα πλέον, μετά την καταστροφική πυρκαγιά του 2007- ελατοδάση. Στις ρεματιές πρωταγωνιστούν τα πλατάνια και οι ιτιές. Χαρακτηριστικό του βουνού είναι τα πολλά μικρά ορεινά οροπέδια, ενώ έχουν καταγραφεί 45 πηγές συνεχούς ροής. Μία από αυτές, η πηγή της Κιθάρας, τροφοδοτούσε από την αρχαιότητα το Αδριάνειο υδραγωγείο, το οποίο μετέφερε το νερό στη δεξαμενή του Κολωνακίου.
ΠΡΕΣΠΕΣ #ΦΛΩΡΙΝΑ:
Ο παράδεισος του Βορρά. Δύο λίμνες στεφανωμένες από μεγάλες οροσειρές που ενώνουν τρία κράτη και θεωρούνται ένας από τους σημαντικότερους βιοτόπους της Ευρώπης. Η Μικρή και η Μεγάλη Πρέσπα βρίσκονται σε υψόμετρο 850 μέτρων. Το μεγαλύτερο μέρος της Μικρής Πρέσπας βρίσκεται στην Ελλάδα και χαρακτηρίζεται από την παρουσία του ιστορικού νησιού του Αγίου Αχιλλείου, από το μικρό Βιδρονήσι και από απέραντους καλαμιώνες και μεγάλες περιοχές με υγρά λιβάδια. Οι Πρέσπες φιλοξενούν 1.600 είδη φυτών, 23 ψαριών, 11 αμφίβιων, 23 ερπετών, 57 θηλαστικών και 260 είδη πουλιών, κατατάσσοντας την περιοχή σε ένα από τα πλουσιότερα οικοσυστήματα της Ελλάδας.
ΣΑΜΑΡΙΑ #ΚΡΗΤΗ:
Η Σαμαριά της παγκόσμιας φήμης φιλοξενεί στις άγριες πλαγιές της ένα μεγάλο αριθμό από περήφανα ζώα και σπάνια φυτά. Η Σαμαριά αποτελεί τον μοναδικό Δρυμό της χώρας που ιδρύθηκε, ήδη από το 1962, για την αποκλειστική προστασία ενός ζώου, του διάσημου κρητικού αίγαγρου. Η βλάστηση του Δρυμού είναι εξίσου μοναδική και προσελκύει κάθε χρόνο εκατοντάδες μελετητές και παρατηρητές. Η ορνιθοπανίδα της ευρύτερης περιοχής περιλαμβάνει περίπου 200 είδη πουλιών, από τα οποία ξεχωρίζουν τρία μεγάλα αρπακτικά, ενώ καταγράφονται επίσης 3 είδη αμφίβιων και 11 ερπετών.
ΣΟΥΝΙΟ #ΑΤΤΙΚΗ:
Το Σούνιο δεν είναι μόνο για θάλασσα και μπάνιο. Η ακολουθία από δασωμένους λόφους και πλαγιές με φρύγανα που καταλήγουν στο βραχώδες ακρωτήριο, πάνω στο οποίο στέκεται εδώ και αιώνες ο ναός του Ποσειδώνα, είναι παντός καιρού. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της περιοχής αποτελεί το πλούσιο υπέδαφος, με περίπου 300 είδη ορυκτών, που κάνουν τη Λαυρεωτική μία από τις πλουσιότερες σε ποικιλία πετρωμάτων περιοχές του πλανήτη. Στο κέντρο περίπου του Πάρκου βρίσκεται το διάσημο «Έγκειλον Χάος», μια εντυπωσιακή δολίνη διαμέτρου 120 μέτρων. Το Σούνιο, σημαντικό μεταναστευτικό πέρασμα για τα είδη της ορνιθοπανίδας, είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα Πάρκα της Ευρώπης καθώς είναι πόλος έλξης για τη γεωλογική του αξία, τη χαρακτηριστική μεσογειακή φύση, τις ήρεμες παραλίες και τα ιστορικά και αρχαιολογικά του τοπωνύμια.
ΣΧΙΝΙΑΣ #ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΑΤΤΙΚΗ:
Ο Σχινιάς, στην άκρη του όρμου του Μαραθώνα, πλούσιος σε βιοτόπους και σπάνια ζώα και φυτά, αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα Πάρκα της χώρας, συνδυάζοντας το περιβάλλον και τα ιστορικά τοπωνύμια, χωρίς να είναι μακριά από την Αθήνα. Το Πάρκο, που ιδρύθηκε το 2000, είναι το σημαντικότερο παράκτιο οικοσύστημα της Αττικής και έχει τεράστια οικολογική αξία, καθώς μέσα σε αυτόν συναντά κανείς έναν πλούτο από διαφορετικούς οικότοπους. Τα εκτεταμένα έλη, οι πυκνοί καλαμιώνες, οι μικρές λίμνες και οι λούτσες, το δάσος κουκουναριάς, η αμμώδης ακτογραμή, οι ασβεστολιθικοί λόφοι με τη μεσογειακή βλάστηση, ο αμμώδης βυθός και τα υποθαλάσσια δάση από ποσειδωνίες εναλλάσσονται προσφέροντας μια μοναδική εμπειρία για εξερεύνηση και περιβαλλοντική παρατήρηση.
ΤΖΟΥΜΕΡΚΑ #ΗΠΕΙΡΟΣ:
Το κεντρικό τμήμα της οροσειράς της Πίνδου χαρακτηρίζεται από πλούσιους βιoτόπους και άγρια γεωμορφολογία. Το Εθνικό Πάρκο Τζουμέρκων, Περιστερίου και χαράδρας Αράχθου δημιουργήθηκε το 2009 και εκτείνεται στα σύνορα των νομών Ιωαννίνων, Άρτας και Τρικάλων. Το Πάρκο καταλαμβάνει μια έκταση περίπου 820 τετρ. χιλ. και χαρακτηρίζεται από δεκάδες βουνοκορφές με έντονες κλίσεις και την έντονη παρουσία του υδάτινου στοιχείου. Το Πάρκο ορίζεται από δύο μεγάλους ποταμούς, τον Ασπροπόταμο και τον Άραχθο, αλλά και από πολλά ακόμα μικρότερα ποτάμια και ρέματα. Στα Τζουμέρκα βρίσκεται και το διάσημο γεφύρι της Πλάκας, που παρασύρθηκε στις αρχές του 2015 από τεράστιους όγκος υδάτων του Άραχθου. Ωστόσο η ιστορική και αρχιτεκτονική του σημασία και φήμη το έσωσαν, αφού κάτοικοι της περιοχής ανέλαβαν την αναστήλωσή του.
Πηγή: www.doctv.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου