"ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΙ ΠΟΙΗΣΗ"

"Αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα

θα ξαναέβαφα γαλάζια την θάλασσα ...."

Φιλ. Πλιάτσικας

Θάλασσα ... πηγή έμπνευσης για ποιητές, ζωγράφους, μουσικούς και λογοτέχνες...χιλιοτραγουδισμένη.
Η αέναη κίνηση και η απεραντοσύνη της, το σμίξιμο της με το τέλος κάθε ορίζοντα, ο ήχος της μουσικής των κυμάτων και η σιωπή της γαλήνης της, οι φεγγαρόδρομοι που διάπλατοι ανοίγονται τις πανσέληνες νύχτες και το αντιφέγγισμα των άστρων σαν διαμαντένιες πυγολαμπίδες πάνω της, είναι ο καμβάς που απλώνονται λόγια, μουσική και εικόνες σαν τα λευκά και πολύτιμα μαργαριτάρια του βυθού της.

ΤΟ ΕΓΚΩΜΙΟ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΗΣ   

Κώστας Καρυωτάκης

Η θάλασσα είναι η μόνη μου αγάπη. Γιατί έχει την όψη του ιδανικού. Και τ’ όνομά της είναι ένα θαυμαστικό.
Δε θυμάμαι το πρώτο αντίκρισμά της. Χωρίς άλλο θα κατέβαινα από μια κορφή, φέρνοντας αγκαλιές λουλούδια. Παιδί ακόμα, εσκεπτόμουν το ρυθμό του φλοίσβου της. Ξαπλωμένος στην αμμουδιά, εταξίδευα με τα καράβια που περνούσαν. Ένας κόσμος γεννιόταν γύρω μου. Οι αύρες μού άγγιζαν τα μαλλιά. Άστραφτε η μέρα στο πρόσωπό μου και στα χαλίκια. Όλα μου ήταν ευπρόσδεκτα: ο ήλιος, τα λευκά σύννεφα, η μακρινή βοή της.
Αλλά η θάλασσα επειδή ήξερε, είχε αρχίσει το τραγούδι της, το τραγούδι της που δεσμεύει και παρηγορεί.
(απόσπασμα)

ΤΟ ΕΜΒΑΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΩΚΕΑΝΟΥ

Γιάννης Ρίτσος

ΘΑΛΑΣΣΑ θάλασσα
στὸ νοῦ στὴν ψυχὴ καὶ στὶς φλέβες μας θάλασσα.
Εἴδαμε τὰ πλοῖα νὰ φέρνουν τὶς μυθικὲς χῶρες
ἐδῶ στὴν ξανθὴ ἀμμουδιὰ
ὅπου ἀργοποροῦν οἱ βραδινοὶ ὁδοιπόροι.
Ντύσαμε τὶς παιδικὲς ἀγάπες μας
μὲ νωπὰ φύκια.
Προσφέραμε στοὺς θεοὺς τῆς ἀκρογιαλιᾶς
ὄστρακα στιλπνὰ καὶ βότσαλα.
Χρώματα πρωϊνὰ διαλυμένα στὸ νερὸ
πυρκαϊὲς δειλινῶν στοὺς ὤμους τῶν γλάρων
κατάρτια ποὺ δείχνουν τὸ ἄπειρο
ἀνοιχτὰ κατώφλια στὸ βῆμα τῆς νύχτας
καὶ πάνω ἀπ’ τὸν ὕπνο τῆς πέτρας
μετέωρο κατάφωτο ἀσίγαστο
τὸ τραγούδι τῆς θάλασσας
νὰ μπαίνει ἀπ’ τὰ μικρὰ παράθυρα
νὰ σχεδιάζει κήπους λάμψεις καὶ ὄνειρα
στὰ νωπὰ τζάμια καὶ στὰ κοιμισμένα μέτωπα.
( απόσπασμα)

ΜΠΟΤΙΛΙΑ ΣΤΟ ΠΕΛΑΓΟ
Γιώργος Σεφέρης

" Τρεις βράχοι λίγα καμένα πεύκα κι ένα ρημοκλήσι
και παραπάνω
το ίδιο τοπίο αντιγραμμένο ξαναρχίζει
τρεις βράχοι σε σχήμα πύλης, σκουριασμένοι
λίγα καμένα πεύκα, μαύρα και κίτρινα
κι ένα τετράγωνο σπιτάκι θαμμένο στον ασβέστη
και παραπάνω ακόμη πολλές φορές
το ίδιο τοπίο ξαναρχίζει κλιμακωτά
ως τον ορίζοντα ως τον ουρανό που βασιλεύει.
Εδώ αράξαμε το καράβι να ματίσουμε τα σπασμένα κουπιά,
να πιούμε νερό και να κοιμηθούμε.
Η θάλασσα που μας πίκρανε είναι βαθιά κι ανεξερεύνητη
και ξεδιπλώνει μιαν απέραντη γαλήνη.
Εδώ μέσα στα βότσαλα βρήκαμε ένα νόμισμα
και το παίξαμε στα ζάρια.
Το κέρδισε ο μικρότερος και χάθηκε.
Ξαναμπαρκάραμε με τα σπασμένα μας κουπιά."

Αφεθείτε να σας ταξιδέψει η "ΘΑΛΑΣΣΑ" του Σταμάτη Σπανουδάκη πατώντας ΕΔΩ.
Ακούστε τον ήχο από τα "ΚΥΜΑΤΑ" του Σταμάτη Σπανουδάκη πατώντας ΕΔΩ.


Πηγή: apopseiskaieikones.annagalanou.gr,youtube Σταμάτης Σπανουδάκης (Άλμπουμ: Η Μουσική της Ζωής μου).