"ΔΙΕΘΝΗΣ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ"

Η 4η Ιουνίου καθιερώθηκε ως Διεθνής Ημέρα κατά της Επιθετικότητας εναντίον των Παιδιών το 1983, με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Αφορμή υπήρξε η επιθετικότητα του ισραηλινού κράτους κατά μεγάλου αριθμού παιδιών παλαιστινιακής καταγωγής.
Η ημέρα αυτή θα πρέπει να μας θυμίζει ότι σ' όλο τον κόσμο υπάρχουν εκατομμύρια παιδιά, που υποφέρουν από διαφορετικών ειδών κακομεταχείριση -φυσική, ψυχική και συναισθηματική.
Οι στατιστικές τρομάζουν: 2 εκατομμύρια παιδιά σκοτώθηκαν σε πολεμικές αναμετρήσεις κατά την τελευταία εικοσαετία, ενώ 20 εκατομμύρια έζησαν σε στρατόπεδα περίθαλψης προσφύγων. 80 χιλιάδες παιδιά πέφτουν θύματα ενδοοικογενειακής βίας κάθε χρόνο στη Νότιο Αμερική και την Καραϊβική.
Αξίζει να θυμηθούμε και να ευαισθητοποιηθούμε όλοι για τα παιδιά που στρατεύονται παρά τη θέλησή τους σε πολέμους και ένοπλες συγκρούσεις. Πρόκειται για τη χειρότερη μορφή παιδικής κακοποίησης.Παραδείγματα εκτεταμένης χρησιμοποίησης παιδιών ως στρατιωτών παρατηρούνται κυρίως σε χώρες της Αφρικής (Κονγκό, Ρουάντα,Ουγκάντα, Σουδάν, Ακτή Ελεφαντοστού), αλλά και στις Φιλιππίνες, τη Μυανμάρ (Βιρμανία) και την Κολομβία. Υπολογίζεται ότι ο αριθμός τους ανέρχεται σε περίπου 300.000, το ένα τρίτο των οποίων είναι κορίτσια.Και να σκεφτεί κανείς ότι μεταξύ των σημαντικότερων από τα βασικά δικαιώματα που αναφέρονται στη Διακήρυξη για τα Δικαιώματα του Παιδιού είναι το δικαίωμα στη ζωή, στο κατάλληλο επίπεδο διαβίωσης, στην υγεία, στην ανάπαυση, στην ψυχολογική ασφάλεια και στην ειρήνη, στην εκπαίδευση και στην ελευθερία.Είναι κοινότυπη, βέβαια, η άποψη ότι ο τρόπος που μια κοινωνία συμπεριφέρεται στα παιδιά αποτελεί ασφαλή δείκτη της πολιτισμικής της στάθμης και εγγύηση για τη θετική εξέλιξή της. Δυστυχώς όμως η κυνότυπα επιθετική στάση απέναντι στα παιδιά που στιγματίζει ένα σοβαρό μέρος του σύγγρονου κόσμου μας καθιστά απογοητευτικά επίκαιρο το παλιό θεατρικό τραγούδι «Ω,τι κόσμος, μπαμπά!» του Κώστα Μουρσελά.
Με την έννοια αυτή η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Επιθετικότητας εναντίον των παιδιών έχει ουσιαστικό περιεχόμενο, καθώς στόχος της είναι όχι απλώς η υπενθύμιση ότι σ’ όλο τον κόσμο υπάρχουν εκατομμύρια παιδιά-θύματα διαφόρων μορφών επιθετικότητας, αλλά και η ευαισθητοποίηση και κινητοποίηση όλων των πολιτών ώστε να μην μένουν απαθείς παρατηρητές τέτοιων καταστάσεων και παράλληλα η ενίσχυση της συστηματικής και συντονισμένης δράσης σε όλα τα επίπεδα -κοινωνικό, πολιτικό, πολιτισμικό- για την πρόληψη και καταστολή τέτοιων φαινόμενων.
Το κατηγορητήριο κατά του σύγχρονου κόσμου των μεγάλων περιλαμβάνει ως βασικές θεματικές ενότητες την παραμέληση, την οικονομική εκμετάλλευση, τη σωματική, ψυχολογική και σεξουαλική κακοποίηση. Η ανάλυση όμως της επιθετικότητας εναντίον των παιδιών όπως εκδηλώνεται άμεσα ή έμμεσα και μέσα από λιγότερο ή περισσότερο ευρηματικούς και επώδυνους επιμέρους τρόπους κάνει το κατηγορητήριο μακροσκελέστατο.
Τι να πρωτοαναφέρει κανείς! Τη στέρηση των βασικών αγαθών της τροφής, της εκπαίδευσης, της ιατρικής περίθαλψης, της αγάπης, της οικογενειακής θαλπωρής; Τη χρήση ακατάλληλων μεθόδων πειθαρχίας; Τον εγκλεισμό τους στα «σπίτια κλουβιά» των μεγαλουπόλεων; Τις ακατάλληλες παιδικές τροφές, τα ανθυγιεινά παιχνίδια, την ανεξέλεγκτη χρήση των κινητών, των υπολογιστών και της τηλεόρασης; Τη μόλυνση και τη ρύπανση; Τον πόλεμο; (Μια από τις τελευταίες ειδήσεις είναι ότι «αεροπορική επιδρομή που είχε στόχο θέσεις ανταρτών στο Αφγανιστάν οδήγησε στο θάνατο δώδεκα παιδιών και δύο γυναικών, ως «παράπλευρες απώλειες».) Τη βίαιη μείωση του οικογενειακού εισοδήματος και τη φτώχια; ( Ένα από τα εμβληματικά συνθήματα του «κινήματος των αγανακτισμένων» είναι το «Η πιο μεγάλη βία είναι η φτώχια»).Την παροχή αλκοόλ σε ανήλικα; Την αφαίρεση και εμπορεία ζωτικών οργάνων τους ή τη χρησιμοποίηση παιδιών ως πειραματόζωων; Την «αξιοποίησή» τους στη διακίνηση ναρκωτικών («βαποράκια»), στην κλοπή, στην επαιτεία, στην πορνεία, στην παράνομη εργασία, στις πολεμικές συγκρούσεις; Τα όσα κακά που γίνονται «για το καλό τους»; Τις συνθήκες που οδηγούν τα παιδιά σε αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές; Ή την εν ψυχρώ αφαίρεση της ζωής τους;

Μαρτυρίες και στοιχεία που σοκάρουν

Περίπου 1.500 παιδιά έχουν απαχθεί από την ισλαμική οργάνωση Μπόκο Χαράμ και χρησιμοποιούνται ως μαχητές ή σε μικροδουλειές.Όπως ενημέρωσε η συντονίστρια του ΟΗΕ για τα ανθρωπιστικά δικαιώματα στο Καμερούν, Νατζατ Ρόσντι, η ισλαμική οργάνωση που έχει απαγάγει τα χιλιάδες παιδιά από τη χώρα τα χρησιμοποιεί ως ανθρώπινες ασπίδες.«Εξ όσων γνωρίζω, τα παιδιά χρησιμοποιήθηκαν ως ανθρώπινες ασπίδες (...) και ήταν ηλικίας από 8 μέχρι 12 ετών», είπε η αξιωματούχος του ΟΗΕ, σημειώνοντας ότι για τους Καμερουνέζους στρατιώτες ήταν μια τραυματική εμπειρία να έρχονται αντιμέτωποι με μικρά παιδιά.Την 1η Αυγούστου 2014 το Καμερούν κήρυξε επισήμως τον πόλεμο στην Μπόκο Χαράμ, η οποία είχε διεισδύσει στον βορρά της χώρας και εξαπέλυε συχνά επιθέσεις. Αρχικά οι Νιγηριανοί ισλαμιστές περιορίζονταν να λεηλατούν τα χωριά για να παίρνουν τρόφιμα αλλά προς τα τέλη του 2014 οι συγκρούσεις εντάθηκαν καθώς έκαιγαν ολόκληρες κοινότητες, δολοφονούσαν ανθρώπους και άρπαζαν παιδιά.«Οι πληροφορίες που διαθέτω αναφέρουν ότι περίπου 1.500 παιδιά έχουν απαχθεί», ανέφερε η κ. Ροσντί.Στις περισσότερες περιπτώσεις τα παιδιά αναλαμβάνουν να κάνουν διάφορες μικροδουλειές, όπως να μεταφέρουν σκηνές ή να φέρνουν νερό. Πολλά από αυτά, όμως, πολεμούν στην πρώτη γραμμή. 

Σύμφωνα με παγκόσμια έρευνα της ΔΟΕ, 168 εκατομμύρια παιδιά σε όλο τον κόσμο συνεχίζουν να εργάζονται σε συνθήκες ακραίας εκμετάλλευσης σε ορυχεία, οικοδομές, χωράφια.
Χιλιάδες είναι τα παιδιά στρατιώτες, διακινητές ναρκωτικών και θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης.
Μπορεί στη χώρα μας μην υπάρχουν επίσημα στοιχεία για την πραγματική παιδική εργασία, οι εκτιμήσεις όμως κάνουν λόγο για περίπου 100.000 ανήλικους εργαζόμενους.
Η φτώχεια και η εξαθλίωση που βιώνουν οι ελληνικές οικογένειες λόγω της οικονομικής κρίσης εντείνει το πρόβλημα και φέρνει για ακόμη μια φορά στην επιφάνεια την έλλειψη κοινωνικής προστασίας. Σε μια Ελλάδα έντονων κοινωνικών και οικονομικών ανακατατάξεων σημειώνεται ότι το 2011 ,  190 παιδιά βίωσαν κίνδυνο και το επιστημονικό προσωπικό του Συλλόγου "Το Χαμόγελο του Παιδιού" βρέθηκε κοντά τους μέσω της δράσης της επιτόπιας παρέμβασης,
844 παιδιά βίωναν τον κίνδυνο στο οικογενειακό τους περιβάλλον και ενημερώθηκαν οι αρμόδιες εισαγγελικές αρχές για να βρεθεί λύση,  261 παιδιά που βίωσαν την κακοποίηση και την παραμέληση φιλοξενήθηκαν στα σπίτια του οργανισμού.

“Σε μια εποχή έντονων κοινωνικών και οικονομικών ανακατατάξεων, τα βλέμματα όλων θα πρέπει να στραφούν σε αυτά τα παιδιά. Η πολιτεία σε συνεργασία με τις εθελοντικές και μη κυβερνητικές οργανώσεις θα πρέπει να προωθήσουν δράσεις που θα στοχεύουν στην ευαισθητοποίηση και κινητοποίηση όλων των πολιτών, ώστε να μην μένουν απαθείς παρατηρητές σε καταστάσεις που σχετίζονται με την επιθετικότητα κατά παιδιών και την κακομεταχείρισή τους. Οι δράσεις όλων θα πρέπει να είναι συστηματικές και συντονισμένες σε όλα τα επίπεδα -κοινωνικό, πολιτικό, πολιτισμικό- για την πρόληψη και καταστολή τέτοιων φαινόμενων. Είναι υποχρέωση όλων να προστατέψουν με κάθε τρόπο αυτές τις αθώες ψυχές”

ΠΗΓΕΣ: http://www.sansimera.gr/worldays/155#ixzz3c7mo4qry
 http://www.sansimera.gr/worldays/37#ixzz3c7m4Ck4N
www.agonigrami.gr ,  www. lefterianews.gr ,  www. iefimerida.gr, www.  heraklion.gr,                        http://3gym-thivas.voi.sch.gr/autosch/joomla15/index.php/article/99-child-abuse ,  www. iapopsi.gr