"Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας"

H Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας είναι μέρα εορτασμού της μητρότητας και των ευχαριστιών προς τη μητέρα, μια γιορτή με αρχαιοελληνικές αναφορές Η Αρχαία Ελλάδα είναι η πρωταρχική πηγή αναφοράς στην "γιορτή της μητέρας". Ήταν γιορτή της άνοιξης όπου λατρευόταν η Γαία, η μητέρα Γη, μητέρα όλων των θεών και των ανθρώπων. Η λατρεία περνά κατόπιν στην κόρη της Ρέα σύζυγο και αδερφή του Κρόνου.
  Η Ρέα λατρεύεται σαν η "Μητέρα των Θεών" και σαν η πρώτη μητέρα καθώς φαίνεται να είναι η πρώτη που γέννησε με τοκετό και ανάθρεψε τα παιδιά της με μητρικό γάλα. Επίσης ήταν γυναίκα και αδελφή του τιτάνα Κρόνου. Δίπλα στον Κρόνο καθόριζε τη ροή των πραγμάτων (Ρέα = αυτή που ρέει), καθόριζε μέσα στο βασίλειο του Κρόνου-Χρόνου την
κίνηση και τη διαδοχή. Αργότερα, έγινε η θεά της γονιμότητας και από τα σπλάχνα της βγήκαν οι πρώτοι Ολύμπιοι θεοί, Εστία, Δήμητρα, Ήρα, Άδης, Ποσειδώνας, Δίας.
Οι αρχαίοι Έλληνες απέδιδαν τιμές στη Ρέα κάθε άνοιξη καθώς ήταν και θεά της γης και της γονιμότητας.

ΤΗΣ ΡΕΑΣ

Την παντογόνα βασίλισσα των Θεών θα τραγουδήσω,

την πανυπέρτατη αρχόντισσα του σύμπαντος κόσμου.

Έλα μακαρία Θεά, ομόκλινη του πανδαμάτορος Κρόνου,

λαμπροφορεμένη Ρέα, χρυσοστόλιστη, πολυδόξαστη,

ζωσμένη με πύρινες γλώσσες, ολόλαμπρη, πανίσχυρη,
πολύμορφη, πολυμήχανη, στοχαστική, σώτειρα του

Ολυμπίου άνακτα, που τα φρένα του παντεπόπτη Θεού,

θόλωσες σκεπάζοντάς τα με τον πέπλο της απάτης,

ω πολυδύναμη βασίλισσα, μέγιστη Θεά, πολυώνυμη Κόρη,

που από το πανίερο σώμα σου όλα τα Θεία εφάνηκαν,

κραταιά Τιτανίδα, καρπέ της γόνιμης Γαίας, ωφέλιμη,

πολυεύσπλαχνη, πολύσπορη, που αθάνατους θησαυρούς

στους πολύμοχθους θνητούς χαρίζεις, πάναγνη δέσποινα

των ψηλών βουνών, που με αθάνατες πνοές την μανία της

άγριας φύσης φουντώνεις και τα πάντα μέσα σ’ αυτήν με τις

άπειρες δυνάμεις σου μεταβάλεις, πολυθόρυβη, οργιαστική,

μανιακή, που όλες τις θηριώδεις μορφές, όσες η μαύρη Γη

μες τους κόλπους της τρέφει, με πολυποίκιλους μυστικούς

τρόπους υποτάσεις, γι’ αυτό και η πλάση ολόκληρη,

ω παντάνασσα, με βροντερές φωνές το άγιο όνομά σου δοξάζει.

Χαίρε ολόφωτη Θεά, παντοτρόφα Κόρη. Σ’ εσένα δέομαι,

ω ιερή μήτρα των πάντων, να έλθεις χαρούμενη, φέρνοντας

πλούσια αγαθά και άμεμπτη ευτυχία, πολύτιμους συνοδοιπόρους

στους δύσκολους δρόμους της ζωής.

Η τιμή προς τη μητέρα συνεχίστηκε κατά τα ρωμαϊκά χρόνια όπου συναντάμε τη Γιορτή της Μητέρας ως γιορτή αφιερωμένη στη Θεά Κυβέλη και γινόταν κάθε Μάρτιο.
Μία νεότερη εκδοχή ήταν η αποκαλούμενη "Mothering Sunday", που μας μεταφέρει στην Αγγλία του 1600. Αυτή η μέρα γιορταζόταν την 4η Κυριακή της Σαρακοστής προς τιμή όλων των μητέρων της Αγγλίας. Κατά την διάρκεια αυτής της μέρας, οι υπηρέτες που έμεναν στα σπίτια των αφεντικών τους έπαιρναν μία μέρα άδεια για να επιστρέψουν στα σπίτια τους και να περάσουν την ημέρα με τις μητέρες τους.
Καθώς ο Χριστιανισμός εξαπλώθηκε στην Ευρώπη η γιορτή μεταβλήθηκε προς τιμή της "Μητέρας Εκκλησίας" αλλά με τον καιρό οι δύο έννοιες συγχωνεύτηκαν. Έτσι ο κόσμος τιμούσε ταυτόχρονα την μητέρα και την εκκλησία. Παραδοσιακά δώρα όπως τα λουλούδια, τα φυτά ή οι σοκολάτες προσφέρονταν στη Γιορτή της μητέρας. Στη σύγχρονη εποχή, η αμερικανίδα κοινωνική ακτιβίστρια Άννα Τζάρβις (1864-1948) ήταν αυτή που είχε πρώτη την ιδέα να καθιερωθεί μια ιδιαίτερη ημέρα προς τιμή της μητέρας Όλα ξεκίνησαν από τη μητέρα της Άννα, Αν Μαρία Ριβς Τζάρβις, που είχε ιδρύσει σε πέντε πόλεις των ΗΠΑ ομάδες, οι οποίες αποτελούνταν αποκλειστικά από μητέρες, με σκοπό τη βελτίωση των υγειονομικών συνθηκών. Οι ομάδες αυτές παρείχαν ιατρικές υπηρεσίες σε τραυματισμένους στρατιώτες, ρουχισμό και τρόφιμα, κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου των ΗΠΑ.
Η Αμερικανίδα Ann Maria Reeves Jarvis διοργάνωσε για πρώτη φορά το 1865 ένα κίνημα με το όνομα Mothers Friendships Day και συναντήσεις με το όνομα Mothers Day Meetings, κατά τις οποίες οι μητέρες αντάλλασσαν απόψεις και εμπειρίες. Το 1870 η Julia Ward Howe διοργάνωσε μια εκδήλωση φιλειρηνικής συγκέντρωσης μητέρων με το σλόγκαν peace and motherhood με σκοπό, τα παιδιά να μην στέλνονται στον πόλεμο. Στις 12 Μαΐου του 1907, δύο χρόνια μετά τον θάνατο της μητέρας της, η Άννα Τζάρβις, διοργάνωσε μία τελετή στην μνήμη της και αργότερα διεξήγαγε μία εκστρατεία για να καθιερωθεί η μέρα της μητέρας σαν αναγνωρισμένη γιορτή, κάτι που κατάφερε τελικά το 1914.
Οι προσπάθειές της ευοδώθηκαν στις 9 Μάιου του 1914, όταν ο τότε αμερικανός πρόεδρος Γούντροου Ουίλσον υπέγραψε προκήρυξη, σύμφωνα με την οποία η Ημέρα της Μητέρας καθιερωνόταν ως εθνική εορτή τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου. Έκτοτε, πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, γιορτάζουν την Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου. H Τζάρβις επέλεξε το λευκό γαρύφαλο ως το λουλούδι-σύμβολο της Ημέρας της Μητέρας, επειδή το "το λευκό του χρώμα συμβολίζει την αλήθεια, την αγνότητα και την φιλευσπλαχνία της μητρικής αγάπης· ,το άρωμά του, την μνήμη και τις προσευχές της".

Διαβάστε ένα όμορφο ποίημα για την μητέρα.

Aλέξανδρος Παπαδιαμάντης: Προς την μητέρα μου (1873)

Μάννα μου, ἐγώ ᾽ μαι τ᾽ ἄμοιρο, τὸ σκοτεινὸ τρυγόνι

ὁποὺ τὸ δέρνει ὁ ἄνεμος, βροχὴ ποὺ τὸ πληγώνει. 

Τὸ δόλιο! ὅπου κι ἂν στραφεῖ κι ἀπ᾽ ὅπου κι ἂν περάσει,

δὲ βρίσκει πέτρα νὰ σταθεῖ κλωνάρι νὰ πλαγιάσει.
Ἐγὼ βαρκούλα μοναχή, βαρκούλ᾽ ἀποδαρμένη

μέσα σὲ πέλαγο ἀνοιχτό, σὲ θάλασσ᾽ ἀφρισμένη,
παλαίβω μὲ τὰ κύματα χωρὶς πανί, τιμόνι

κι ἄλλη δὲν ἔχω ἄγκουρα πλὴν τὴν εὐχή σου μόνη.
Στὴν ἀγκαλιά σου τὴ γλυκειά, μανούλα μου, ν᾽ ἀράξω
μὲς στὸ βαθὺ τὸ πέλαγο αὐτὸ πριχοῦ βουλιάξω.
Μανούλα μου, ἤθελα νὰ πάω, νὰ φύγω, νὰ μισέψω
τοῦ ριζικοῦ μου ἀπὸ μακρυὰ τὴ θύρα ν᾽ ἀγναντέψω.

Στὸ θλιβερὸ βασίλειο τῆς Μοίρας νὰ πατήσω
κι ἐκεῖ νὰ βρῶ τὴ μοίρα μου καὶ νὰ τὴν ἐρωτήσω.

Νὰ τῆς εἰπῶ: εἶναι πολλά, σκληρὰ τὰ βασανά μου
ὡσὰν τὸ δίχτυ ποὺ σφαλνᾶ θάλασσα, φύκια κι ἄμμο
εἶναι κι ἡ τύχη μου σκληρή, σὰν τὴv ψυχὴ τὴ µαύρη
π᾽ ἀρνήθηκε τὴν Παναγιὰ κι ὁ πόλεος δὲν θά ᾽βρει.
Κι ἐκείνη μ᾽ ἀποκρίθηκε κι ἐκείνη ἀπελογήθη:
Ἦτον ἀνήλιαστη, ἄτυχε, ἡ μέρα ποὺ γεννήθης
ἄλλοι ἐπῆραν τὸν ἀνθὸ καὶ σὺ τὴ ρίζα πῆρες
ὄντας σὲ ἒπλασ᾽ ὁ Θεὸς δὲν εἶχε ἄλλες μοῖρες.

Άλλα αξιόλογα ποιήματα για την μάνα μπορείτε να διαβάσετε εάν μετά τον τίτλο κάθε ενός από τα ποιήματα πατήσετε την λέξη εδώ.
Μενέλαος Λουντέμης :" Είμαι Καλά" Πατήστε εδώ.
Δημοτικα Τραγούδια: "Η Λαφίνα". Πατήστε εδώ.
Ιωάννης Πολέμης : "Ο αποχαιρετισμός της μάνας". Πατήστε εδώ.
Άγγελος Βλάχος : "Η Καρδιά της Μάνας". Πατήστε εδώ.
ΠΗΓΕΣ: www.paidika.gr - www.iefhmerida.gr - www.inlifo.gr -www.valentines.gr - www.sansimera.gr