Πώς θα γίνει το σχολείο (και η κοινωνία) «βιώσιμο» και θα αντιστραφεί η
«αποξένωση», η «απώλεια νοήματος» και η «ανομία» που κυριαρχούν
γύρω μας;
(….) Μόνο αν διαθέσουμε χρόνο και βρούμε τρόπο να θέσουμε σε διάλογο
και διαβούλευση την αδιαφορία, το άγχος ή την απελπισία, την οργή των
παιδιών και των εφήβων […]
Ντίνα Σχίζα, 1ο Συμπόσιο για το Αειφόρο Σχολείο
Απαραίτητη προϋπόθεση για τον μετασχηματισμό του σχολείου σε αειφόρο είναι η διαμόρφωση:
συνεργατικής κουλτούρας στο σχολείο
κουλτούρας σχεδιασμού και εκτέλεσης σχεδίων δράσης για τη βελτίωση του σχολείου.
Ωστόσο, οι δύο αυτές απαραίτητες προϋποθέσεις διαπιστώνεται ότι απουσιάζουν σε μεγάλο βαθμό από το ελληνικό σχολείο. Οι ελλείψεις αυτές έχουν ως αποτέλεσμα οι δράσεις να μη διαχέονται σε όλο το σχολείο και να μην έχουν διάρκεια. Για παράδειγμα για ένα χρόνο το σχολείο «τρέχει» ένα πρόγραμμα για την ανακύκλωση ή για τον σχολικό κήπο ή για την εξοικονόμηση ενέργειας και τον επόμενο χρόνο δεν υπάρχει καμιά σχετική δράση για το αντίστοιχο θέμα. Ζητούμενο λοιπόν είναι η διάρκεια ώστε οι δράσεις του σχολείου να είναι πραγματικά αειφόρες.
Για να υποστηρίξουμε τον στόχο της συνέχειας και της διάρκειας των δράσεων θέσαμε ως άξονες του πρώτου Πυλώνα του ΑΕΙΦΟΡΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ:
το σχολικό κλίμα και τις σχέσεις στη σχολική κοινότητα,
την οργάνωση της συμμετοχής στα κοινά του σχολείου και εν τέλει τη δημοκρατία στο σχολείο.
Είναι πολύ σημαντικό για ένα σχολείο να ασχοληθεί με τα παραπάνω γιατί μόνο έτσι διαμορφώνεται το κατάλληλο περιβάλλον να πετύχει τους μαθησιακούς και κοινωνικούς στόχους του, να προασπίσει τα ατομικά δικαιώματα για κάθε μαθητή στην πράξη και να διαμορφώσει τον ενεργό, δημιουργικό και κριτικά σκεπτόμενο πολίτη.
Τα παραδείγματα που περιλαμβάνονται στη συγκεκριμένη έκδοση μπορούν να αλληλεπιδράσουν με τις δικές σας πρακτικές στα σχολεία σας και να γεννήσουν πολλές άλλες ιδέες.
Διευρύνοντας τη δημοκρατία και τη συμμετοχή στη σχολική κοινότητα
Το διάβασα στο pappanna.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου