"2 ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ"

-Γιάννης Ρίτσος, «Μια γυναίκα από άνεμο»:

«Ένας άνεμος σιγανός φυσούσε μέσα της

κι έπαιζε μ’ ένα μόνο φύλλο-το χαμόγελό της.

Όλοι αγαπήσαν το χαμόγελό της.

Εκείνη δεν αγάπησε κανέναν.

Έμεινε μόνη με τον άφαντο άνεμό της

χάνοντας και το μόνο εκείνο φύλλο. Το «άπειρο», είπε,

είναι ο τέταρτος τοίχος της μοναξιάς μας, όχι η στέγη.»

Έμεινε ανύπαντρη, γέρασε, δεν έγινε ούτε άγαλμα.

Σχολαστική στην καθαριότητα, απ’ τα χαράματα,

χειμώνα καλοκαίρι, σκούπιζε ως πέρα το πεζοδρόμιο.

Μια μέρα μάλιστα φωτογραφήθηκε έτσι με τη σκούπα της

στο δρόμο εκεί, μπρος σε μια ξένη πόρτα. Κι αυτή η φωτογραφία της

απόμεινε όλο όλο από κείνον τον άνεμο και το χαμόγελό της.»

(Γ. Ρίτσος, Ποιήματα, τ. 3ος, Κέδρος)

Κι ένα ποίημα για τις αγρότισσες μάνες που έφυγαν από τη ζωή:

-Γιάννης Ρίτσος, «Αγρότισσα»

«Σαν ένιωσε πως ήρθε η ώρα της, κάλεσε τους δυο

γιους της κι έκανε τη διαθήκη της. Μοίρασε δίκαια τα λιόδεντρα, τ’

αμπέλι, το μποστάνι, τη γελάδα, το γαϊδούρι. Κι ύστερα κάλεσε τις

έγκυες νύφες της, να φτιάξουν τις λαμπάδες της ταφής της.

Απ’ τ’ αχυρένιο στρώμα της, το μάτι της νοικοκυράς επέβλεπε,

διόρθωνε, αυτό ή εκείνο, παρακολουθούσε τη δουλειά. Τους όριζε

σχήμα και μέγεθος, έδινε την καλή της συμβουλή.

Να ξέρουν, είπε, για τα βαφτίσια.

Σαν τέλειωσε κι αυτό, έκλεισε τα μάτια της, μα δε μπορούσε

ακόμη να πεθάνει. Και τότε πρόσταξε ν’ ανάψουν τις λαμπάδες. Στο

γλυκύ τους φέγγος είδε τα χέρια της λιγνά, στεγνά, πανίσχυρα, σαν

των αγίων, σαν ξερά δέντρα πού ’δωσαν πολύ καρπό. Άγρια χέρια,

πελεκημένα απ’ τη λάτρα του σπιτιού και του αγρού.

Κείνη την ώρα, αγάπησε τα χέρια της. Χαμογέλασε απόμακρα κι

αποκοιμήθηκε σα να ήταν είκοσι χρονών κορίτσι. Οι δυο της νύφες

σταυρώσανε τα χέρια τους επάνω απ’ την κοιλιά τους

κι απόμειναν να την κοιτάζουν με τα νέα τους μάτια διάπλατα κι αδάκρυτα.

Ύστερα στρώσαν το τραπέζι, βγήκαν στο κατώφλι, και φωνάξανε τους

άντρες για το δείπνο.

Οι τέσσερις λαμπάδες φώτιζαν το μεγάλο καρβέλι.

Τώρα θα ξέραν, βέβαια, και για τα βαφτίσια.»

(Γ. Ρίτσος, Ποιήματα, τ. 3ος, Κέδρος)

Για να δείτε μια παρουσίαση αφιερωμένη στην "Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας" πατήστε ΕΔΩ

Πηγή: itzikas.wordpress.com