Το θεατρικό για την 25η Μαρτίου με τίτλο: «Τα παγωμένα πορτραίτα των ηρώων του 1821» έγραψε η συνάδελφος Ακάμπαλη Ελένη και παρουσιάστηκε τη σχολική χρονιά 2012-2013 στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Ξάνθης.
Διάρκεια έργου: 20 λεπτά
Το θεατρικό βοήθησε τα παιδιά να μάθουν όχι μόνο τη βιογραφία των Ηρώων, αλλά και να διακρίνουν χαρακτηριστικά στις δράσεις τους όπως ο αλτρουισμός, η τιμιότητα, η γενναιοψυχία, η μεγαλοψυχία, με σκοπό να χτίσουν τα ίδια έναν όσο το δυνατό πιο χρήσιμο κοινωνικό ρόλο και να γνωρίσουν στις πραγματικές διαστάσεις της την ιστορία.
Το θέμα της παράστασης συνδέεται διαθεματικά με το μάθημα της Ιστορίας και το Γλωσσικό μάθημα της ΣΤ΄ τάξης του Δημοτικού και πραγματεύεται την προσφορά, το έργο και τον θάνατο αρκετών ηρώων του 1821. Κεντρική ιδέα του έργου είναι η παρουσία της πινακοθήκης των ηρώων. Σε κάθε πίνακα που πέφτει ο προβολέας ενώ οι άλλοι βυθίζονται στο σκοτάδι, ο ήρωας του αφηγείται με λίγα λόγια τη ζωή, την προσφορά και το τέλος του. Κάποιοι ήρωες για τη ροή του κειμένου αναπαριστούν απλώς μεγάλες σκηνές που έμειναν στην Ιστορία με τη στάση του σώματος τους και κάποιοι άλλοι αφηγούνται μόνο μια στιγμή που έμεινε αξέχαστη.
Σκοπός της παράστασης είναι να συμμετάσχει όλη η τάξη γι αυτό το έργο είναι πολυπρόσωπο και οι ρόλοι μοιράστηκαν ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες του κάθε μαθητή. Αν έχετε περισσότερους μαθητές μπορείτε να προσθέσετε κι άλλα κάδρα.Ο κάθε ήρωας βρίσκεται πίσω από μία κορνίζα. Παραμένει ακίνητος σε όλη τη διάρκεια του έργου σαν «παγωμένο πορτραίτο» και «ζωντανεύει» όταν πέφτει ο προβολέας επάνω του.
κάνε κλικ για να ακούσεις τα τραγούδια
ΕΝΑΡΞΗ:
Μουσική Εισαγωγής:
Ακούγεται για 22 δευτερόλεπτα η εισαγωγή από «Αλέξανδρος Υψηλάντης και Ιερός Λόχος» (η εισαγωγή του πρώτου κομματιού μπορεί να χρησιμεύσει σαν λούπα- έτσι θα αναφέρεται στο εξής- σε πιθανά κενά ή ανάμεσα σε δυο ήρωες όπου δεν μεσολαβεί μουσική).
Στη σκηνή υπάρχει σκοτάδι . Ακούγεται μόνο η μουσική και όταν χαμηλώνει ο προβολέας φωτίζει το κάδρο της Ελλάδας, αρχίζει να μιλάει.. (αυτό γίνεται σε κάθε κάδρο)
Διάρκεια έργου: 20 λεπτά
Το θεατρικό βοήθησε τα παιδιά να μάθουν όχι μόνο τη βιογραφία των Ηρώων, αλλά και να διακρίνουν χαρακτηριστικά στις δράσεις τους όπως ο αλτρουισμός, η τιμιότητα, η γενναιοψυχία, η μεγαλοψυχία, με σκοπό να χτίσουν τα ίδια έναν όσο το δυνατό πιο χρήσιμο κοινωνικό ρόλο και να γνωρίσουν στις πραγματικές διαστάσεις της την ιστορία.
Το θέμα της παράστασης συνδέεται διαθεματικά με το μάθημα της Ιστορίας και το Γλωσσικό μάθημα της ΣΤ΄ τάξης του Δημοτικού και πραγματεύεται την προσφορά, το έργο και τον θάνατο αρκετών ηρώων του 1821. Κεντρική ιδέα του έργου είναι η παρουσία της πινακοθήκης των ηρώων. Σε κάθε πίνακα που πέφτει ο προβολέας ενώ οι άλλοι βυθίζονται στο σκοτάδι, ο ήρωας του αφηγείται με λίγα λόγια τη ζωή, την προσφορά και το τέλος του. Κάποιοι ήρωες για τη ροή του κειμένου αναπαριστούν απλώς μεγάλες σκηνές που έμειναν στην Ιστορία με τη στάση του σώματος τους και κάποιοι άλλοι αφηγούνται μόνο μια στιγμή που έμεινε αξέχαστη.
Σκοπός της παράστασης είναι να συμμετάσχει όλη η τάξη γι αυτό το έργο είναι πολυπρόσωπο και οι ρόλοι μοιράστηκαν ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες του κάθε μαθητή. Αν έχετε περισσότερους μαθητές μπορείτε να προσθέσετε κι άλλα κάδρα.Ο κάθε ήρωας βρίσκεται πίσω από μία κορνίζα. Παραμένει ακίνητος σε όλη τη διάρκεια του έργου σαν «παγωμένο πορτραίτο» και «ζωντανεύει» όταν πέφτει ο προβολέας επάνω του.
Η μουσική και τα τραγούδια με τη σειρά που ακούγονται βρίσκονται στο
κάνε κλικ για να ακούσεις τα τραγούδια
ΕΝΑΡΞΗ:
Μουσική Εισαγωγής:
Ακούγεται για 22 δευτερόλεπτα η εισαγωγή από «Αλέξανδρος Υψηλάντης και Ιερός Λόχος» (η εισαγωγή του πρώτου κομματιού μπορεί να χρησιμεύσει σαν λούπα- έτσι θα αναφέρεται στο εξής- σε πιθανά κενά ή ανάμεσα σε δυο ήρωες όπου δεν μεσολαβεί μουσική).
Στη σκηνή υπάρχει σκοτάδι . Ακούγεται μόνο η μουσική και όταν χαμηλώνει ο προβολέας φωτίζει το κάδρο της Ελλάδας, αρχίζει να μιλάει.. (αυτό γίνεται σε κάθε κάδρο)
Ελλάδα ή Αφηγητής:
Το 1453 η Πόλις Εάλω. Η Αγια- Σοφιά, το σύμβολο του Βυζαντίου ποτίζεται από το αίμα των Ελλήνων.Η Ελλάδα διανύει 400 χρόνια σκλαβιάς.
Οι Έλληνες φορολογούνται με τον κεφαλικό φόρο, εξισλαμίζονται για να μπορέσουν να επιβιώσουν και χάνουν τα παιδιά τους στο παιδομάζωμα. Παντού σκοτάδι!
Στην Ευρώπη αναπτύσσονται κινήματα όπως η Αναγέννηση, ο Ουμανισμός, ο Διαφωτισμός και το 1789 ξεκινά η Γαλλική Επανάσταση. Στην Ελλάδα ακόμα σκοτάδι! Στα τέλη του 18ου αι ο Ρήγας Φεραίος ονειρεύεται την απελευθέρωση όλων των Βαλκανικών Λαών και γράφει τον Θούριο.
Μουσική «Ο Θούριος του Ρήγα» (το χαμηλώνετε στο 0:49)
Ο προβολέας πέφτει πάνω στο κάδρο του Ρήγα Φεραίου
ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ: Γεννήθηκα στο Βελεστίνο, τις Αρχαίες Φερρές το 1757.Έβλεπα τη χώρα μου στη σκλαβιά και ονειρευόμουν κι αυτή και τα Βαλκάνια ενωμένα. Ήθελα ο Διαφωτισμός να φτάσει μέχρι την Ελλάδα. Αγωνίστηκα γι αυτό με όλη τη δύναμη της ψυχής μου τυπώνοντας βιβλία. Ανάμεσα τους το Θούριο και την Προκήρυξη της Ανεξαρτησίας. Με συνέλαβαν στην Τεργέστη το 1797 μαζί με τον Περραιβό και μας παρέδωσαν στους Τούρκους του Βελιγραδίου. Εκείνοι μας φυλάκισαν μαζί με 5 ακόμα συντρόφους στον Πύργο Nebojsa και στις 24 Ιουνίου του 1798 μετά από αβάσταχτα βασανιστήρια μας στραγγάλισαν και πέταξαν τα κορμιά μας στο Δούναβη.
(Σβήνει ο προβολέας, σκοτάδι και ακούγεται η φωνή του αφηγητή. Μπορεί πολύ χαμηλά να ακούγεται η λούπα).
Αφηγητής: Τίποτα όμως δεν μπορούσε να σταματήσει την Επανάσταση πια.. Ο Ρήγας έδωσε το ξεκίνημα του Ελληνικού Διαφωτισμού και η απελευθέρωση ήταν εφικτή μόνο με την παιδεία. Ιδρύονται σχολεία, εκδίδονται βιβλία με αρχαία κείμενα, μεταφράζονται μεγάλα ευρωπαικά έργα στα ελληνικά. Εφημερίδες και περιοδικά διαδίδονται χέρι με χέρι. Οι μορφωμένοι Έλληνες έχουν το λόγο. Στα 1814, με μεγάλη μυστικότητα, ιδρύεται η Φιλική Εταιρεία στην Οδησσό από τους Εμμανουήλ Ξάνθο, Νικόλαο Σκουφά και Αθανάσιο Τσακάλωφ.
(Ο προβολέας φωτίζει το κάδρο των Φιλικών) Ακούγεται ο Όρκος των Φιλικών
ΦΙΛΙΚΟΙ:- Οι φιλικοί ταυτόχρονα με τον αφηγητή απαγγέλουν τον Όρκο- προαιρετικά ή παραμένουν ακίνητοι.
Ελλάδα ή Αφηγητής : Φτάνουμε στο 1818, η Φιλική Εταιρεία μεταφέρεται στην Κωνσταντινούπολη και αρχηγός της γίνεται ο Αλέξανδρος Υψηλάντης. Ως το 1821 η εξαπλώνεται στον απανταχού Ελληνισμό έχοντας μέλη παντού.
-Το 1821, ξεσπά η Επανάσταση σε διάφορα μέρη χωρίς οργάνωση. Κάθε περιοχή δρα μόνη της. Συμμετέχουν κλέφτες, αρματωλοί, ναυτικοί, φιλέλληνες ακόμα και άνθρωποι απλοί, ανίδεοι στον πόλεμο.
Η πρώτη επαναστατική κίνηση εκδηλώθηκε με αρχηγό τον Υψηλάντη, τον Φεβρουάριο του 1821 στη Μολδαβία ενώ τον Μάρτη ξεσηκώθηκε η Πελοπόννησος. Ο αέρας της Ελευθερίας φύσηξε ως την Ανατολική Στερεά και τα νησιά του Αιγαίου. Δημιουργήθηκε ο Ιερός Λόχος με χιλιάδες πεζούς και ιππείς.. Ο αγώνας είχε ξεκινήσει. Μουσική – Ο προβολέας φωτίζει τον Αλέξανδρο Υψηλάντη
– Ο προβολέας φωτίζει τον Αλέξανδρο Υψηλάντη.
Υψηλάντης: Περάσαμε τον Προύθο! Μπήκαμε στη Μολδαβία! Άρχισε η Επανάσταση. Κυκλοφόρησα παντού την προκήρυξη «Μάχου Υπέρ Πίστεως και Πατρίδας». Με 2.000 άντρες στράφηκα προς το Βουκουρέστι. Εφτά μήνες κράτησε η εξέγερση στη Μολδαβία. Ηττηθήκαμε αλλά είχαμε ένα μεγάλο κέρδος, διασπάσαμε τα οθωμανικά στρατεύματα και εμψυχώσαμε κι άλλο τους Έλληνες. Μετά την απελευθέρωση αποσύρθηκα στη Βιέννη όπου και πέθανα σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, στις 31 Ιανουαρίου του 1828. Η τελευταία μου επιθυμία ήταν να ταφώ στην πατρίδα μου –όπως και έγινε.
Αφηγητής: Ο Αγώνας συνεχίζεται ασταμάτητος, μάχη για την Πίστη και την Πατρίδα όπως παρότρυνε τους Έλληνες ο Υψηλάντης. Το 1825 ο Σουλτάνος ζητά τη βοήθεια της Αιγύπτου. Τα αιγυπτιακά στρατεύματα καταφθάνουν με αρχηγό τον Ιμπραήμ και καταπνίγουν την Επανάσταση στην Πελοπόννησο στο αίμα. Ξεκινά η Πολιορκία του Μεσολογγίου στις του 1825. Οι Πολιορκημένοι εξεγείρονται το 1826 εξαθλιωμένοι από τις στερήσεις και την πείνα. Ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός έγραψε για κείνες τις τραγικές στιγμές:Ακούγεται το Άκρα του Τάφου Σιωπή (μέχρι την χορωδία 1:36) –η σκηνή είναι σκοτεινή
Αφηγητής : Για μήνες η Ελλάδα αποδεκατίζεται απ’ άκρη σ’ άκρη όμως το ελληνικό φρόνημα παραμένει ακμαίο. Στον αγώνα συμμετέχουν όλοι οι Έλληνες , στρατιωτικοί , πολιτικοί, ναύαρχοι , άνθρωποι απλοί, πολεμούν όλοι μαζί μια γροθιά για την Ελευθερία.
Ανάμεσα στην Ιστορία λαμπρές γυναίκες σαν διαδήματα λαμπρύνουν κι άλλο το μεγαλείο της με τις θυσίες τους. (λίγα δευτερόλεπτα λούπα).
Φωτίζεται το κάδρο της Μαντούς Μαυρογένους.
Οι Έλληνες φορολογούνται με τον κεφαλικό φόρο, εξισλαμίζονται για να μπορέσουν να επιβιώσουν και χάνουν τα παιδιά τους στο παιδομάζωμα. Παντού σκοτάδι!
Στην Ευρώπη αναπτύσσονται κινήματα όπως η Αναγέννηση, ο Ουμανισμός, ο Διαφωτισμός και το 1789 ξεκινά η Γαλλική Επανάσταση. Στην Ελλάδα ακόμα σκοτάδι! Στα τέλη του 18ου αι ο Ρήγας Φεραίος ονειρεύεται την απελευθέρωση όλων των Βαλκανικών Λαών και γράφει τον Θούριο.
Μουσική «Ο Θούριος του Ρήγα» (το χαμηλώνετε στο 0:49)
Ο προβολέας πέφτει πάνω στο κάδρο του Ρήγα Φεραίου
ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ: Γεννήθηκα στο Βελεστίνο, τις Αρχαίες Φερρές το 1757.Έβλεπα τη χώρα μου στη σκλαβιά και ονειρευόμουν κι αυτή και τα Βαλκάνια ενωμένα. Ήθελα ο Διαφωτισμός να φτάσει μέχρι την Ελλάδα. Αγωνίστηκα γι αυτό με όλη τη δύναμη της ψυχής μου τυπώνοντας βιβλία. Ανάμεσα τους το Θούριο και την Προκήρυξη της Ανεξαρτησίας. Με συνέλαβαν στην Τεργέστη το 1797 μαζί με τον Περραιβό και μας παρέδωσαν στους Τούρκους του Βελιγραδίου. Εκείνοι μας φυλάκισαν μαζί με 5 ακόμα συντρόφους στον Πύργο Nebojsa και στις 24 Ιουνίου του 1798 μετά από αβάσταχτα βασανιστήρια μας στραγγάλισαν και πέταξαν τα κορμιά μας στο Δούναβη.
(Σβήνει ο προβολέας, σκοτάδι και ακούγεται η φωνή του αφηγητή. Μπορεί πολύ χαμηλά να ακούγεται η λούπα).
Αφηγητής: Τίποτα όμως δεν μπορούσε να σταματήσει την Επανάσταση πια.. Ο Ρήγας έδωσε το ξεκίνημα του Ελληνικού Διαφωτισμού και η απελευθέρωση ήταν εφικτή μόνο με την παιδεία. Ιδρύονται σχολεία, εκδίδονται βιβλία με αρχαία κείμενα, μεταφράζονται μεγάλα ευρωπαικά έργα στα ελληνικά. Εφημερίδες και περιοδικά διαδίδονται χέρι με χέρι. Οι μορφωμένοι Έλληνες έχουν το λόγο. Στα 1814, με μεγάλη μυστικότητα, ιδρύεται η Φιλική Εταιρεία στην Οδησσό από τους Εμμανουήλ Ξάνθο, Νικόλαο Σκουφά και Αθανάσιο Τσακάλωφ.
(Ο προβολέας φωτίζει το κάδρο των Φιλικών) Ακούγεται ο Όρκος των Φιλικών
ΦΙΛΙΚΟΙ:- Οι φιλικοί ταυτόχρονα με τον αφηγητή απαγγέλουν τον Όρκο- προαιρετικά ή παραμένουν ακίνητοι.
Ελλάδα ή Αφηγητής : Φτάνουμε στο 1818, η Φιλική Εταιρεία μεταφέρεται στην Κωνσταντινούπολη και αρχηγός της γίνεται ο Αλέξανδρος Υψηλάντης. Ως το 1821 η εξαπλώνεται στον απανταχού Ελληνισμό έχοντας μέλη παντού.
-Το 1821, ξεσπά η Επανάσταση σε διάφορα μέρη χωρίς οργάνωση. Κάθε περιοχή δρα μόνη της. Συμμετέχουν κλέφτες, αρματωλοί, ναυτικοί, φιλέλληνες ακόμα και άνθρωποι απλοί, ανίδεοι στον πόλεμο.
Η πρώτη επαναστατική κίνηση εκδηλώθηκε με αρχηγό τον Υψηλάντη, τον Φεβρουάριο του 1821 στη Μολδαβία ενώ τον Μάρτη ξεσηκώθηκε η Πελοπόννησος. Ο αέρας της Ελευθερίας φύσηξε ως την Ανατολική Στερεά και τα νησιά του Αιγαίου. Δημιουργήθηκε ο Ιερός Λόχος με χιλιάδες πεζούς και ιππείς.. Ο αγώνας είχε ξεκινήσει. Μουσική – Ο προβολέας φωτίζει τον Αλέξανδρο Υψηλάντη
– Ο προβολέας φωτίζει τον Αλέξανδρο Υψηλάντη.
Υψηλάντης: Περάσαμε τον Προύθο! Μπήκαμε στη Μολδαβία! Άρχισε η Επανάσταση. Κυκλοφόρησα παντού την προκήρυξη «Μάχου Υπέρ Πίστεως και Πατρίδας». Με 2.000 άντρες στράφηκα προς το Βουκουρέστι. Εφτά μήνες κράτησε η εξέγερση στη Μολδαβία. Ηττηθήκαμε αλλά είχαμε ένα μεγάλο κέρδος, διασπάσαμε τα οθωμανικά στρατεύματα και εμψυχώσαμε κι άλλο τους Έλληνες. Μετά την απελευθέρωση αποσύρθηκα στη Βιέννη όπου και πέθανα σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, στις 31 Ιανουαρίου του 1828. Η τελευταία μου επιθυμία ήταν να ταφώ στην πατρίδα μου –όπως και έγινε.
Αφηγητής: Ο Αγώνας συνεχίζεται ασταμάτητος, μάχη για την Πίστη και την Πατρίδα όπως παρότρυνε τους Έλληνες ο Υψηλάντης. Το 1825 ο Σουλτάνος ζητά τη βοήθεια της Αιγύπτου. Τα αιγυπτιακά στρατεύματα καταφθάνουν με αρχηγό τον Ιμπραήμ και καταπνίγουν την Επανάσταση στην Πελοπόννησο στο αίμα. Ξεκινά η Πολιορκία του Μεσολογγίου στις του 1825. Οι Πολιορκημένοι εξεγείρονται το 1826 εξαθλιωμένοι από τις στερήσεις και την πείνα. Ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός έγραψε για κείνες τις τραγικές στιγμές:Ακούγεται το Άκρα του Τάφου Σιωπή (μέχρι την χορωδία 1:36) –η σκηνή είναι σκοτεινή
Αφηγητής : Για μήνες η Ελλάδα αποδεκατίζεται απ’ άκρη σ’ άκρη όμως το ελληνικό φρόνημα παραμένει ακμαίο. Στον αγώνα συμμετέχουν όλοι οι Έλληνες , στρατιωτικοί , πολιτικοί, ναύαρχοι , άνθρωποι απλοί, πολεμούν όλοι μαζί μια γροθιά για την Ελευθερία.
Ανάμεσα στην Ιστορία λαμπρές γυναίκες σαν διαδήματα λαμπρύνουν κι άλλο το μεγαλείο της με τις θυσίες τους. (λίγα δευτερόλεπτα λούπα).
Φωτίζεται το κάδρο της Μαντούς Μαυρογένους.
ΜΑΝΤΩ ΜΑΥΡΟΓΕΝΟΥΣ: Γεννήθηκα στην Τεργέστη σε οικογένεια εμπόρων. Σαν άρχισε η Επανάσταση πήγα στη Μύκονο να ξεσηκώσω τους νησιώτες. Με δικά μου πλοία κυνήγησα απ΄ άκρια σ’ άκρια τους πειρατές. Στον αγώνα χάρισα όλη μου την περιουσία. Ο Ιωάννης Καποδίστριας μου απέμεινε την τιμή της επίτιμου αντιστρατήγου Ήτο τιμή μοναδική για μια γυναίκα. Μετά την Επανάσταση επέστρεψα στη Μύκονο. Πέθανα μόνη και πάμφτωχη λίγα χρόνια μετά στην Πάρο, ξεχασμένη απ’όλους. Για μένα λένε πως δεν βρέθηκε ποτέ σταυρός με τ’ όνομα μου μα η τύχη μου όλη ,η περηφάνια και η περιουσία μου είναι πως στα σχολεία τα παιδιά πάντα με μνημονεύουν ανάμεσα στους Αθάνατους του 21!
Ακούγεται το «Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα και Μαντώ του Μαυρογένους» (χαμηλώνει στο 0:35)
Φωτίζεται το κάδρο της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ- ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑ: Γεννήθηκα στις 11 Μαίου του 1771, μέσα στις φυλακές της Κωνσταντινούπολης , όταν η μάνα μου η Σκεύω επισκέφτηκε τον φυλακισμένο, ετοιμοθάνατο πατέρα μου, Σταυριανό Πινότση. Παντρεύτηκα δύο ήρωες Σπετσιώτες και χήρεψα 2 φορές. Σαν πέθανε ο δεύτερος μου άντρας ο Δημήτριος Μπουμπούλης, έμεινα μόνη με 7 παιδιά και πολλά πολλά χρήματα. Τάλαρα – γη- πλοία τα έδωσα όλα στον αγώνα. Έγινα η πρώτη γυναίκα μέλος της Φ.Ε. Αρμάτωνα, συντηρούσα τα πλοία μου και πλήρωνα το στρατό μου μόνη μου. Στα 2 πρώτα χρόνια της επανάστασης δαπάνησα όλο μου το βιος. Τα πλοία μου όμως κύκλωσαν και έπληξαν τα τουρκικά οχυρά στο Ναύπλιο και την Τρίπολη. Καθώς ετοιμαζόμουν στις Σπέτσες το 1825 για νέες μάχες σκοτώθηκα άδοξα σε μια διαμάχη με την οικογένεια της νύφης μου. Ένα βόλι με βρήκε στο μέτωπο στο σκοτάδι κι ο θάνατος μου ήταν ακαριαίος.Μετά θάνατον οι Ρώσοι μου απέμειναν τον τίτλο της «Ναυάρχου». Τίτλος παγκοσμίως μοναδικός για μια γυναίκα.Θυμούνται πάντα οι Έλληνες για μένα πως σκοπός της γέννησης μου ήταν να αφιερώσω όλο μου το έχειν και όλη μου τη ζωή ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ.
Ακούγεται το τραγούδι της Δόμνας
Φωτίζεται το κάδρο της Δόμνας Βιζβίζη
ΔΟΜΝΑΣ ΒΙΖΒΙΖΗ – Η ΚΥΡΑ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ.
Είμαι η κυρά της Θάλασσας. Γεννήθηκα στην Αίνο της Θράκης το 1873. Παντρεύτηκα τον πλούσιο πλοίαρχο, εφοπλιστή και φιλικό Αντώνη Βιζβίζη. Είχαμε 5 παιδιά μαζί και με το πλοίο του την Καλομοίρα πολεμούσαμε πάντα μαζί οι δυο μας δίπλα-δίπλα μαζί με 140 άντρες πλήρωμα και 16 κανόνια. Στην Αγία Μαρίνα ο άντρας μου έπεσε νεκρός. Συνέχισα μόνη μου τον αγώνα δίνοντας όλη μου την περιουσία για τη συντήρηση του πλοίου γιατί –μεις –οι αγωνιστές του 21 βροντοφωνάζαμε πως Υπέρ Πάντων η Πατρίς.. Το 1824 παρέδωσα το παροπλισμένο πια ασυντήρητο και ρημαγμένο πλοίο μου στο κράτος για πυρπολικό. Τα υπόλοιπα χρόνια μου τα έζησα πάμφτωχα με μια σύνταξη 30 δραχμών σε ένα σπίτι χωρίς πόρτες και παράθυρα στο Ναύπλιο. Ο Θάνατος με βρήκε το 1850 και με πήρε μαζί του γεμάτη αμείωτη αγάπη για την πληγωμένη μου Πατρίδα.
(λίγα δευτερόλεπτα λούπα).
Φωτίζεται το κάδρο του Καποδίστρια.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ: Γεννήθηκα στην Κέρκυρα στις 10 Φεβρουαρίου του 1776. Ήμουν το 6ο παιδί του δικηγόρου Αντώνιου Καποδίστρια και της Διαμαντίνας Γονέμη. Ήμουν διπλωμάτης και διατέλεσα Υπουργός Εσωτερικών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Στις 14 Απριλίου του 1827 η Εθνική Συνέλευση της Τροιζήνας με επέλεξε ως πρώτο πρωθυπουργό της Ελλάδος. Ήτο η ύψιστη τιμή για έναν έλληνα. Προσπάθησα να οργανώσω τα ο κράτος διοικητικά και οικονομικά , ίδρυσα τη Γεωργική Σχολή στην Τίρυνθα για την εκπαίδευση των ελλήνων αγροτών. Εισήγαγα την άγνωστη ως τότε πατάτα και στήριξα την παραγωγή μεταξιού. Έδωσα βαρύτητα μεγάλη εις την ελληνικήν παιδεία. Ίδρυσα το πρώτο ελληνικό Γυμνάσιο το Κεντρικό Σχολείο και πολλά ακόμα σχολεία. Προσπάθησα με τη διπλωματική μου εμπειρία σε διαπραγματεύσεις με τις Μεγάλες Δυνάμεις να κατοχυρώσω όσα περισσότερα ελληνικά εδάφη εδύνατο.
Στις 27 Σεπτεμβρίου του 1831 δολοφονήθηκα έξω από την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα στο Ναύπλιο από τους Κωνσταντίνο και Πέτρο Μαυρομιχάλη, αδερφό και γιό αντίστοιχα του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη
(λίγα δευτερόλεπτα λούπα).
Φωτίζεται το κάδρο του Θ. Κολοκοτρώνη.
Γεννήθηκα στις 3 Απριλίου του 1770. Ήμουν κλέφτης, αρματωλός, καπετάνιος, στρατηγός. Το 1818 μυήθηκα στη Φιλική Εταιρεία, σήκωσα το λάβαρο της Επανάστασης στην Καλαμάτα, πολέμησα στο Βαλτέτσι, στην Άλωση της Τριπολιτσάς, στα Δερβενάκια.. Λέγανε πως είμαι ευφυής στρατηγός και τολμηρός. Εγώ ένα ήξερα, πως αγαπούσα την πατρίδα. Πάντοτε φώναζα στις μάχες:
Είσ΄Έλληνας; Τί προσκυνάς; Σηκώσου απάνω!
-Εμείς και στους θεούς ορθοί μιλούμε!
Κάποτες όταν έμβηκα εις την Τριπολιτσά με έδειξαν τον Πλάτανον εις το παζάρι όπου εκρέμαγαν τους Έλληνες. Αναστέναξα και είπα ”Άιντε πόσοι από το σόγι μου και από το έθνος μου εκρεμάσθηκαν εκεί πάνω» και διέταξα και το έκοψαν αμέσως.
Πέθανα στο σπίτι μου ειρηνικά σε ηλικία 73 ετών το 1843
(λίγα δευτερόλεπτα λούπα).
Η Δέσπω κάνει πόλεμο με νύφες και μ’ αγγόνια. Η Αρβανιτιά την πλάκωσε στου Δημούλι τον πύργο, δαυλί στο χέρι άρπαξε, κόρες και νύφες κράζει «Σκλάβες Τουρκών μη ζήσωμε, παιδιά μαζί μ’ ελάτε».
Και τα φουσέκια τ’ άναψε κι όλες φωτιά γενήκαν!
Φωτίζεται το κάδρο της Δέσπως Τζαβέλλα:
Στα 1823 οι Σουλιώτες πέρασαν από τα Εφτάνησα. Στην μάχη ακολούθησαν ο άντρας μου και τα παιδιά μου ο Κίτσος κι ο Ζυγούρη. Μείναμε μόνες, κοντά στην Ιθάκη, στην Κάλαμο, ένα μικρό νησί, όπου πολλές Σουλιώτισσες και άλλες χιλιάδες αδύναμες ψυχές βρήκαμε καταφύγιο.
Κι εγώ η γυναίκα του ξακουστού Φώτου Τζαβέλα, κι οι νύφες μου, οι θυγατέρες μου και τα μικρά παιδιά τους μέσα στον πύργο του Δημουλά, όπου κλειστήκαμε πολιορκημένες από τους Τουρκαλβανούς πολεμήσαμε τον εχθρό. Μα κείνος ήταν πιο δυνατός. Όταν αυτοί κυριεύουν τον πύργο κι είναι έτοιμοι να μας συλλάβουν έβαλα φωτιά σ’ ένα κιβώτιο με φυσίγγια και μπαρούτι κι ανατινάχτηκα στον αέρα με όλη την οικογένεια μου, για να μην πέσω στα χέρια των εχθρών.
Φωτίζεται το κάδρο με τους Ναυάρχους και τον Ιμπραήμ. (Το τέλος της Επανάστασης)
(λίγα δευτερόλεπτα λούπα).
Ακούγεται το «Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα και Μαντώ του Μαυρογένους» (χαμηλώνει στο 0:35)
Φωτίζεται το κάδρο της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ- ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑ: Γεννήθηκα στις 11 Μαίου του 1771, μέσα στις φυλακές της Κωνσταντινούπολης , όταν η μάνα μου η Σκεύω επισκέφτηκε τον φυλακισμένο, ετοιμοθάνατο πατέρα μου, Σταυριανό Πινότση. Παντρεύτηκα δύο ήρωες Σπετσιώτες και χήρεψα 2 φορές. Σαν πέθανε ο δεύτερος μου άντρας ο Δημήτριος Μπουμπούλης, έμεινα μόνη με 7 παιδιά και πολλά πολλά χρήματα. Τάλαρα – γη- πλοία τα έδωσα όλα στον αγώνα. Έγινα η πρώτη γυναίκα μέλος της Φ.Ε. Αρμάτωνα, συντηρούσα τα πλοία μου και πλήρωνα το στρατό μου μόνη μου. Στα 2 πρώτα χρόνια της επανάστασης δαπάνησα όλο μου το βιος. Τα πλοία μου όμως κύκλωσαν και έπληξαν τα τουρκικά οχυρά στο Ναύπλιο και την Τρίπολη. Καθώς ετοιμαζόμουν στις Σπέτσες το 1825 για νέες μάχες σκοτώθηκα άδοξα σε μια διαμάχη με την οικογένεια της νύφης μου. Ένα βόλι με βρήκε στο μέτωπο στο σκοτάδι κι ο θάνατος μου ήταν ακαριαίος.Μετά θάνατον οι Ρώσοι μου απέμειναν τον τίτλο της «Ναυάρχου». Τίτλος παγκοσμίως μοναδικός για μια γυναίκα.Θυμούνται πάντα οι Έλληνες για μένα πως σκοπός της γέννησης μου ήταν να αφιερώσω όλο μου το έχειν και όλη μου τη ζωή ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ.
Ακούγεται το τραγούδι της Δόμνας
Φωτίζεται το κάδρο της Δόμνας Βιζβίζη
ΔΟΜΝΑΣ ΒΙΖΒΙΖΗ – Η ΚΥΡΑ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ.
Είμαι η κυρά της Θάλασσας. Γεννήθηκα στην Αίνο της Θράκης το 1873. Παντρεύτηκα τον πλούσιο πλοίαρχο, εφοπλιστή και φιλικό Αντώνη Βιζβίζη. Είχαμε 5 παιδιά μαζί και με το πλοίο του την Καλομοίρα πολεμούσαμε πάντα μαζί οι δυο μας δίπλα-δίπλα μαζί με 140 άντρες πλήρωμα και 16 κανόνια. Στην Αγία Μαρίνα ο άντρας μου έπεσε νεκρός. Συνέχισα μόνη μου τον αγώνα δίνοντας όλη μου την περιουσία για τη συντήρηση του πλοίου γιατί –μεις –οι αγωνιστές του 21 βροντοφωνάζαμε πως Υπέρ Πάντων η Πατρίς.. Το 1824 παρέδωσα το παροπλισμένο πια ασυντήρητο και ρημαγμένο πλοίο μου στο κράτος για πυρπολικό. Τα υπόλοιπα χρόνια μου τα έζησα πάμφτωχα με μια σύνταξη 30 δραχμών σε ένα σπίτι χωρίς πόρτες και παράθυρα στο Ναύπλιο. Ο Θάνατος με βρήκε το 1850 και με πήρε μαζί του γεμάτη αμείωτη αγάπη για την πληγωμένη μου Πατρίδα.
(λίγα δευτερόλεπτα λούπα).
Φωτίζεται το κάδρο του Καποδίστρια.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ: Γεννήθηκα στην Κέρκυρα στις 10 Φεβρουαρίου του 1776. Ήμουν το 6ο παιδί του δικηγόρου Αντώνιου Καποδίστρια και της Διαμαντίνας Γονέμη. Ήμουν διπλωμάτης και διατέλεσα Υπουργός Εσωτερικών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Στις 14 Απριλίου του 1827 η Εθνική Συνέλευση της Τροιζήνας με επέλεξε ως πρώτο πρωθυπουργό της Ελλάδος. Ήτο η ύψιστη τιμή για έναν έλληνα. Προσπάθησα να οργανώσω τα ο κράτος διοικητικά και οικονομικά , ίδρυσα τη Γεωργική Σχολή στην Τίρυνθα για την εκπαίδευση των ελλήνων αγροτών. Εισήγαγα την άγνωστη ως τότε πατάτα και στήριξα την παραγωγή μεταξιού. Έδωσα βαρύτητα μεγάλη εις την ελληνικήν παιδεία. Ίδρυσα το πρώτο ελληνικό Γυμνάσιο το Κεντρικό Σχολείο και πολλά ακόμα σχολεία. Προσπάθησα με τη διπλωματική μου εμπειρία σε διαπραγματεύσεις με τις Μεγάλες Δυνάμεις να κατοχυρώσω όσα περισσότερα ελληνικά εδάφη εδύνατο.
Στις 27 Σεπτεμβρίου του 1831 δολοφονήθηκα έξω από την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα στο Ναύπλιο από τους Κωνσταντίνο και Πέτρο Μαυρομιχάλη, αδερφό και γιό αντίστοιχα του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη
(λίγα δευτερόλεπτα λούπα).
Φωτίζεται το κάδρο του Θ. Κολοκοτρώνη.
Γεννήθηκα στις 3 Απριλίου του 1770. Ήμουν κλέφτης, αρματωλός, καπετάνιος, στρατηγός. Το 1818 μυήθηκα στη Φιλική Εταιρεία, σήκωσα το λάβαρο της Επανάστασης στην Καλαμάτα, πολέμησα στο Βαλτέτσι, στην Άλωση της Τριπολιτσάς, στα Δερβενάκια.. Λέγανε πως είμαι ευφυής στρατηγός και τολμηρός. Εγώ ένα ήξερα, πως αγαπούσα την πατρίδα. Πάντοτε φώναζα στις μάχες:
Είσ΄Έλληνας; Τί προσκυνάς; Σηκώσου απάνω!
-Εμείς και στους θεούς ορθοί μιλούμε!
Κάποτες όταν έμβηκα εις την Τριπολιτσά με έδειξαν τον Πλάτανον εις το παζάρι όπου εκρέμαγαν τους Έλληνες. Αναστέναξα και είπα ”Άιντε πόσοι από το σόγι μου και από το έθνος μου εκρεμάσθηκαν εκεί πάνω» και διέταξα και το έκοψαν αμέσως.
Πέθανα στο σπίτι μου ειρηνικά σε ηλικία 73 ετών το 1843
(λίγα δευτερόλεπτα λούπα).
Η Δέσπω κάνει πόλεμο με νύφες και μ’ αγγόνια. Η Αρβανιτιά την πλάκωσε στου Δημούλι τον πύργο, δαυλί στο χέρι άρπαξε, κόρες και νύφες κράζει «Σκλάβες Τουρκών μη ζήσωμε, παιδιά μαζί μ’ ελάτε».
Και τα φουσέκια τ’ άναψε κι όλες φωτιά γενήκαν!
Φωτίζεται το κάδρο της Δέσπως Τζαβέλλα:
Στα 1823 οι Σουλιώτες πέρασαν από τα Εφτάνησα. Στην μάχη ακολούθησαν ο άντρας μου και τα παιδιά μου ο Κίτσος κι ο Ζυγούρη. Μείναμε μόνες, κοντά στην Ιθάκη, στην Κάλαμο, ένα μικρό νησί, όπου πολλές Σουλιώτισσες και άλλες χιλιάδες αδύναμες ψυχές βρήκαμε καταφύγιο.
Κι εγώ η γυναίκα του ξακουστού Φώτου Τζαβέλα, κι οι νύφες μου, οι θυγατέρες μου και τα μικρά παιδιά τους μέσα στον πύργο του Δημουλά, όπου κλειστήκαμε πολιορκημένες από τους Τουρκαλβανούς πολεμήσαμε τον εχθρό. Μα κείνος ήταν πιο δυνατός. Όταν αυτοί κυριεύουν τον πύργο κι είναι έτοιμοι να μας συλλάβουν έβαλα φωτιά σ’ ένα κιβώτιο με φυσίγγια και μπαρούτι κι ανατινάχτηκα στον αέρα με όλη την οικογένεια μου, για να μην πέσω στα χέρια των εχθρών.
Φωτίζεται το κάδρο με τους Ναυάρχους και τον Ιμπραήμ. (Το τέλος της Επανάστασης)
(λίγα δευτερόλεπτα λούπα).
Ανδρέας Μιαούλης: Η Επανάσταση έφτανε στο τέλος της. Στις 20 Οκτωβρίου 1827 έγινε η Ναυμαχία του Ναυαρίνου στον κόλπο της Πύλου. Ο ενωμένος Ευρωπαικός Στόλος (Αγγλία , Γαλλία Ρωσία) κατάφερε μεγάλα πλήγματα στον αντίπαλο τουρκοαιγυπτιακό στόλο. Η σημασία της Ναυμαχίας ήταν τεράστια.
Κωνσταντίνος Κανάρης: Γύρω στις 6 μ.μ. τα πάντα είχαν τελειώσει. Όλη αυτή η ιστορική ναυμαχία είχε διαρκέσει μονάχα 4 ώρες. Οι καταστροφές ήταν δυσανάλογες: 60 εχθρικά πλοία καταστράφηκαν εντελώς και πολλά άλλα ανατινάχθηκαν από τους ίδιους τη νύχτα για να μην τα αιχμαλωτίσουν οι σύμμαχοι. Κατά το Γάλλο πλοίαρχο του εχθρικού στόλου Λετελιέ τα μόνα πλοία που επέπλεαν την άλλη ημέρα ήταν μια φρεγάτα δίχως ιστούς, 4 κορβέτες, 6 μπρίκια και 4 ημιολίες. Είχαν 6000 νεκρούς περίπου και 4000 τραυματίες. Οι σύμμαχοι δεν έχασαν κανένα πλοίο και είχαν συνολικά 174 νεκρούς και 475 τραυματίες.
(λίγα δευτερόλεπτα λούπα).
Κωνσταντίνος Κανάρης: Γύρω στις 6 μ.μ. τα πάντα είχαν τελειώσει. Όλη αυτή η ιστορική ναυμαχία είχε διαρκέσει μονάχα 4 ώρες. Οι καταστροφές ήταν δυσανάλογες: 60 εχθρικά πλοία καταστράφηκαν εντελώς και πολλά άλλα ανατινάχθηκαν από τους ίδιους τη νύχτα για να μην τα αιχμαλωτίσουν οι σύμμαχοι. Κατά το Γάλλο πλοίαρχο του εχθρικού στόλου Λετελιέ τα μόνα πλοία που επέπλεαν την άλλη ημέρα ήταν μια φρεγάτα δίχως ιστούς, 4 κορβέτες, 6 μπρίκια και 4 ημιολίες. Είχαν 6000 νεκρούς περίπου και 4000 τραυματίες. Οι σύμμαχοι δεν έχασαν κανένα πλοίο και είχαν συνολικά 174 νεκρούς και 475 τραυματίες.
(λίγα δευτερόλεπτα λούπα).
ΙΜΠΡΑΗΜ ΠΑΣΣΑΣ : Αυτά γίνονταν στην Ελλάδα. Έτσι παρά την αδιάλλακτη στάση μας στην αρχή αναγκαστήκαμε με τον Σουλτάνο να δεχτούμε τις διαπραγματεύσεις. Οι Άγγλοι και οι Γάλλοι για να περιορίσουν τις επιδιώξεις της Ρωσίας και την αυξημένη επιρροή της στους επαναστατημένους Έλληνες πρότειναν την ανεξαρτησία της Ελλάδας… Την είχαμε χάσει για πάντα.
(Η λούπα ακούγεται χαμηλά μέχρι το τέλος).
ΕΛΛΑΔΑ- ΕΠΙΛΟΓΟΣ:
Έτσι το Φεβρουάριο του 1830 υπογράφτηκε στο Λονδίνο από τις τρείς συμμαχικές δυνάμεις η πολιτική ανεξαρτησία της Ελλάδας, με τα σύνορα της στη γραμμή του Αχελώου –Σπερχειού ποταμού
Τα νέα σύνορα αναγνωρίστηκαν από την Υψηλή Πύλη .
Έπειτα από δέκα χρόνια συγκρούσεων η Ελλάδα ως ανεξάρτητο κράτος ήταν πια γεγονός.
Κάπως έτσι μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς, με 7 χρόνια Επανάστασης απελευθερώθηκα.
Έχασα πολλά παιδιά, χιλιάδες, το αίμα τους μπορούσε να γεμίσει ποτάμια και θάλασσες.
Οι κραυγές τους ακούγονται ακόμα στα βουνά και στα λαγκάδια.
Τα παιδιά μου ήταν μια χούφτα άμμος μπροστά στα εκατομμύρια του εχθρού. Είχαν όμως ανδρεία και πίστη , είχαν αγάπη για την Πατρίδα.
Μην με ξεχνάτε όπου κι αν βρίσκεστε. Ούτε εμένα ούτε αυτά! Είστε Έλληνες περήφανοι και τιμημένοι.
Για μας μιλούν στα πέρατα της Γης σαν φωτεινό παράδειγμα ανδριοσύνης γιατί…. (φωτίζεται η σκηνή και όλοι μαζί):
ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΠΟΛΕΜΑΝΕ ΣΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ
κάνε κλικ για download σεναρίου
επιμέλεια παρουσίασης άρθρου: Παππά Άννα
δασκάλα-συγγραφέας
(Η λούπα ακούγεται χαμηλά μέχρι το τέλος).
ΕΛΛΑΔΑ- ΕΠΙΛΟΓΟΣ:
Έτσι το Φεβρουάριο του 1830 υπογράφτηκε στο Λονδίνο από τις τρείς συμμαχικές δυνάμεις η πολιτική ανεξαρτησία της Ελλάδας, με τα σύνορα της στη γραμμή του Αχελώου –Σπερχειού ποταμού
Τα νέα σύνορα αναγνωρίστηκαν από την Υψηλή Πύλη .
Έπειτα από δέκα χρόνια συγκρούσεων η Ελλάδα ως ανεξάρτητο κράτος ήταν πια γεγονός.
Κάπως έτσι μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς, με 7 χρόνια Επανάστασης απελευθερώθηκα.
Έχασα πολλά παιδιά, χιλιάδες, το αίμα τους μπορούσε να γεμίσει ποτάμια και θάλασσες.
Οι κραυγές τους ακούγονται ακόμα στα βουνά και στα λαγκάδια.
Τα παιδιά μου ήταν μια χούφτα άμμος μπροστά στα εκατομμύρια του εχθρού. Είχαν όμως ανδρεία και πίστη , είχαν αγάπη για την Πατρίδα.
Μην με ξεχνάτε όπου κι αν βρίσκεστε. Ούτε εμένα ούτε αυτά! Είστε Έλληνες περήφανοι και τιμημένοι.
Για μας μιλούν στα πέρατα της Γης σαν φωτεινό παράδειγμα ανδριοσύνης γιατί…. (φωτίζεται η σκηνή και όλοι μαζί):
ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΠΟΛΕΜΑΝΕ ΣΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ
κάνε κλικ για download σεναρίου
επιμέλεια παρουσίασης άρθρου: Παππά Άννα
δασκάλα-συγγραφέας
Το διάβασα στο pappanna.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου