ΤΟ ΜΕΘΥΣΜΕΝΟ ΚΟΡΙΤΣΙ
το κορίτσι μου βουλιάζει
το σκεπάζει τ’ αναφιλητό.
Χάθηκαν τα ξεροβόρια
σπάν’ τα ζάρια τρία αγόρια
το κορίτσι κλαίει σαν το Χριστό.
Μεθάει κι ανοίγει μια τρελή πηγή
το στόμα γίνεται πληγή
έχει το μίσος φτιάξει φυλαχτό
παίζει με το Θάνατο κρυφτό.
Έχει στα μαλλιά κορδέλες
στο κορμί της χίλιες βδέλλες
και στο πλάι το Χάροντα σκυφτό.
Απ’ τα μάτια της δυο στάλες
κι απ’ τα χείλη πέφτουν κι άλλες
ο καιρός χτυπάει σαν κεραυνός.
Ποιος της έδωσε μαχαίρι
ποιος αγέρας θα τη φέρει
για ν’ αστράψει ο μαύρος ουρανός.
Με το μαχαίρι κόβει τη σιωπή
κι είναι σαν πέτρα σκυθρωπή
μπλέκει τα χέρια κάνει προσευχή
ποιος θα της δώσει μιαν ευχή;
Μες το κρύο μες τ΄ αγιάζι
το κορίτσι μου τρομάζει
πεθαμένο τρέχει στη βροχή.
ΠΟΙΗΣΗ :ΜΑΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ
MEΛΟΠΟΙΗΣΗ:ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ
Από το εκπληκτικό έργο τους "Ο Οδοιπόρος ,Το μεθυσμένο κορίτσι και Ο Αλκιβιάδης"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου